Linie papilarne i odciski palców a kod DNA

Każdy człowiek ma swój jedyny i niepowtarzalny kod genetyczny. Umożliwia to indywidualne zidentyfikowanie każdego z osobna. Metody te stosowane są głównie w celu odnalezienia przestępcy. Najbardziej popularnym i najczęściej spotykanym sposobem jest znalezienie na miejscu zbrodni odcisków palców przestępcy.

Pobieranie odcisków palców

Oczywiście wraz z rozwojem technologii i metod poszukiwania przestępców, rozwija się również ich wiedza na temat metod zapobiegawczych w zostawianiu dowodów na miejscu przestępstwa. Jednym z prostszych rozwiązań było noszenie czarnych rękawiczek. Każdy człowiek ma na swoich palcach indywidualną i charakterystyczną dla siebie budowę linii papilarnych. Dzięki temu, można w bardzo prosty sposób sprawdzić się, kim jest ich właściciel. Pierwsza metoda powstała już przed II wojną światową. Nazywa się daktyloskopia, a polega na opyleniu proszkiem daktyloskopijnym za pomocą specjalnego pędzelka śladów na miejscu zdarzenia. Daje to wyraźny obraz linii papilarnych, które można pobrać, a następnie oddać do laboratorium. W laboratorium  kryminalistycznym tworzone są specjalne bazy, w których znajdują się dane potencjalnych przestępców. Jednak wiadome jest, że przestępcy bardzo szybko zorientowali się w tego rodzaju odnajdowaniu śladów przez śledczych i postarali się o środki zapobiegawcze, czyli rękawiczki.

Metody znajdowania przestępców

Jednak, dzięki szybkiemu rozwojowi nauki oraz pomysłowości naukowców, głównie amerykańskich z Northwestern Universyty powstała masa innych możliwości, które umożliwiają bardzo szybkie zidentyfikowanie przestępcy. Kod DNA, może zostać zidentyfikowany nawet po znalezieniu jednego włosa, kawałka naskórka, nawet z ucha czy ust. We Wrocławiu działała trzyosobowa grupa przestępcza, która kradła sprzęt RTV. Znali oni bardzo dobrze zasady kryminalistyki, więc wiedzieli, czym grozi nienoszenie rękawiczek i kominiarek. Zgubiła ich rutyna. Jeden z nich, pewnego razu aby upewnić się, czy nikogo nie ma w sąsiednim pomieszczeniu przyłożył ucho do drzwi. Inny przyłożył twarz do szyby, gdzie odbił się jego nos i kawałek ust. Wszystko to pozwoliło zidentyfikować sprawców.

Człowiek w każdej minucie gubi około 50 tysięcy komórek naskórka. Czyli można powiedzieć, że każdy zostawia po sobie ślad, gdziekolwiek by się nie znajdował i czego by nie dotknął. Jednak nie jest to takie łatwe. Zdarzają się sytuacje takie, że na przedmiocie należącym do przestępcy, bądź mającym z nim kontakt, można znaleźć również ślady ofiary. Dobrym przykładem może być wełniana czapka, którą nosił przestępca. Z jednej strony, można znaleźć jego naskórek i włosy, z drugiej na przykład krew ofiary lub jej naskórki. Wydaje się to bardzo trudne do zidentyfikowania, lecz i tutaj zostało odkryte rozwiązanie, które jest bardzo precyzyjne. Jest to koncentrator śladów, zwany również „wodnym odkurzaczem”. Działa podobnie jak zwykły odkurzacz, który posiada opcje prania. Materiał zebrany z miejsca zbrodni trafia do pojemnika, a tam wytwarzany jest specjalny wir ze strumieniami wody. W środku, naskórki i inne fragmenty są filtrowane i selekcjonowane. Wszystko trwa dosłownie kilka minut, a materiały są gotowe do analizy.

Rozwój kryminalistyki śledczej

Cały rozwój kryminalistyki śledczej może doprowadzić w końcu do zmniejszenia prywatności człowieka. Oczywiście, nikt nie będzie w stanie przewidzieć gdzie i kiedy wydarzy się przestępstwo. Dzięki dobrej znajomości genetyki i kodu DNA człowieka, naukowcy będą w stanie w zaskakującym tempie rozpoznać i znaleźć przestępcę.

Autor: Damian Nowaczek