Mesothelioma - zagrożenie związane z azbestem
Mesothelioma jest to nowotwór z rodzaju międzybłoniaków. Najczęściej spotykaną formą międzybłoniaka jest międzybłoniak opłucnej. Innymi rodzajami są: międzybłoniak otrzewnej oraz osierdzia. Mesothelioma jak większość nowotworów cechuje się niepohamowanym i niekontrolowanym rozrostem. Międzybłoniak opłucnej (Mesothelioma) jest rzadkim, źle rokującym nowotworem. Mesothelioma wyróżnia się trzema typami histologicznymi MO: nabłonkowopodobny (55–65 proc.), mięsakopodobny (10–15 proc.) i mieszany (20–35 proc.).
Spośród czynników ryzyka rozwoju tego nowotworu najlepiej udokumentowane jest narażenie na azbest i zakażenie wirusem SV40. Do czynników o mniejszym znaczeniu zalicza się kontakt z innymi włóknami mineralnymi (np. erionit), przewlekły stan zapalny, promieniowanie jonizujące oraz predyspozycje genetyczne.
Mesothelioma stanowi trudny problem diagnostyczny i terapeutyczny dla współczesnej medycyny. Z powodu niecharakterystycznych objawów klinicznych ustalenie rozpoznania często bywa opóźnione. Inną cechą charakterystyczną mesothelioma jest duża zmienność obrazu radiologicznego oraz podobieństwa obrazu mikroskopowego do innych nowotworów, szczególnie gruczolakoraka. Za rozstrzygające uważa się badanie histopatologiczne i immunohistochemiczne materiału pobranego drogą torakoskopii. Mimo że stosowane markery są coraz bardziej czułe, nie zidentyfikowano dotychczas przeciwciała swoistego wyłącznie dla międzybłoniaka opłucnej, zatem jego różnicowanie wciąż stwarza trudności.
Pomimo rozwoju nowych metod, wyniki leczenia międzybłoniaka opłucnej są ciągle niekorzystne. Radykalne leczenie skojarzone (pleuropneumonektomia z uzupełniającą chemio- i radioterapią) dotyczy niewielkiej części chorych, u których nowotwór rozpoznano we wczesnej fazie. Pewne nadzieje budzą nowe leki cytostatyczne, pod wpływem których można uzyskać względnie wysoki odsetek odpowiedzi. Spośród nowych schematów leczenia najbardziej obiecujące wydaje się skojarzenie pemetreksedu i cisplatyny, które pozwala uzyskać wydłużenie czasu przeżycia oraz poprawę czynności płuc i jakości życia. Radioterapia odgrywa istotną rolę w paliatywnym leczeniu bólu ściany klatki piersiowej, spowodowanego przez naciek nowotworowy oraz w zapobieganiu wznowom miejscowym po zabiegach chirurgicznych, zarówno diagnostycznych, jak i leczniczych. Duszność spowodowaną obecnością płynu w jamie opłucnej można zmniejszyć stosując chemiczną pleurodezę, dekortykację, usunięcie opłucnej ściennej lub zespolenie opłucnowo-otrzewnowe. Trwają badania nad oceną skuteczności nowych metod leczenia – terapii fotodynamicznej, immunoterapii i terapii genowej. Departament Nauki i Szkolnictwa Wyższego poinformował, że na podstawie uchwały nr 1/2005 Komitetu Badań Naukowych i decyzji Ministra Nauki i Informatyzacji nr 412/DWB-R/2005 z dnia 23.06.2005 r., Minister Zdrowia przyznał dla Akademii Medycznej w Gdańsku w ramach środków na DZIAŁALNOŚĆ WSPOMAGAJĄCĄ BADANIA w 2005 roku dofinansowanie na realizację m.in. również badań nad nowotworem mesothelioma. Tym zagadnienie zajmuje się również koło studenckie naukowe Akademii Medycznej w Gdańsku.
Zobacz również:
Międzybłoniak opłucnej jest nowotworem rzadkim, szacunkowa zachorowalność 1 na 120000. Większość przypadków mesothelioma związana jest z ekspozycją na azbest. Najczęściej chorują mężczyźni (stosunek M/K: 3:1) w wieku 35-45 lat, pracownicy zakładów wytwarzających, przetwarzających azbest, stoczniowcy, kolejarze, mechanicy pojazdów samochodowych, pracownicy przemysłu budowlanego i grzewczego. Nie wykazano predylekcji rasowych.
Poza typowymi objawami towarzyszącymi rozrostom nowotworowym (np. spadek masy ciała), rozrostowi nowotworowemu typu międzybłoniaka opłucnej może towarzyszyć ból w klatce piersiowej, związany z naciekaniem nerwów oraz struktur ściany klatki piersiowej. W związku z pojawianiem się wysięku do jamy opłucnowej oraz naciekaniem ścian klatki piersiowej może pojawić się duszność spowodowana uciskiem, słabszą ruchomością klatki piersiowej i gorszym rozprężaniem się płuca. Spadek wydolności organizmu, związany z hipowentylacją. Mogą występować zaburzenia w połykaniu związane z naciekaniem, uciskiem przełyku. Może pojawić się krwioplucie.
Głównym czynnikiem powodującym rozwój nowotworu mesothelioma jest surowiec powszechnie stosowanym w XX wieku. Przyczyniły się do tego unikalne właściwości tego minerału. Włókna azbestu są bardzo elastyczne, mocne i trwałe. Produkty azbestowe są kwasoodporne, ogniotrwałe, odporne na korozję i charakteryzują się dużą wytrzymałością mechaniczną. Dzięki tym cechom minerał ten zaczęto po drugiej wojnie światowej powszechnie stosować w przemyśle włókienniczym, maszynowym, elektrotechnice i budownictwie.
Po kilkudziesięciu latach powszechnego stosowania azbestu okazało się, że azbestowe włókna rozpylone w powietrzu i wdychane wraz z nim są przyczyną śmiertelnych chorób. Często nieświadomie jesteśmy narażeni na jego pyły, które powodują oprócz międzybłonniaka (mesothelioma) również pylicę azbestową, czyli azbestozę oraz inne rodzaje raka płuc. Przetwórstwo azbestu i stosowanie wyrobów azbestowych jest niebezpieczne dla zdrowia, ponieważ surowiec ten w stanie suchym łatwo ulega rozpyleniu, co jest spowodowane włóknistą budową, a po przedostaniu się do organizmu trwale utrzymuje się w płynach ustrojowych. Wyniki dotychczasowych badań świadczą o tym, że pył powstający podczas wydobycia i przerobu azbestu, a także podczas użytkowania wyrobów zawierających ten minerał, należy do bardzo niebezpiecznych trucizn.
Międzybłoniak opłucnej mesothelioma stanowi trudny problem diagnostyczny i leczniczy. Ustalenie rozpoznania jest często opóźnione z powodu niecharakterystycznych objawów klinicznych i dużej zmienności obrazu radiologicznego. Podstawę rozpoznania stanowi badanie histologiczne i immunohistochemiczne materiału pobranego drogą torakoskopii. Mimo rozwoju diagnostyki immunohistochemicznej, różnicowanie międzybłoniaka i gruczolakoraka wciąż stwarza trudności.
Wyniki leczenia, pomimo stosowania różnych metod, są nadal złe. Wczesne rozpoznanie, pozwalające zastosować radykalne leczenie skojarzone, dotyczy jedynie niewielkiej części chorych. Pewne nadzieje związane są z pojawieniem się nowych, bardziej aktywnych leków chemicznych. Spośród nowych schematów leczenia najskuteczniejsza wydaje się terapia dwulekowa z zastosowaniem pemetreksedu i cisplatyny, która pozwala uzyskać wydłużenie przeżycia oraz poprawę czynności płuc i jakości życia. Radioterapia odgrywa rolę w paliatywnym leczeniu bólu oraz w uzupełnieniu zabiegu chirurgicznego. Trwają badania nad oceną skuteczności nowych metod leczenia – terapii fotodynamiczneji, immunoterapii i terapii genowej.
biomedical.pl
Komentarze do: Mesothelioma - zagrożenie związane z azbestem (3)
Mareriały z azbestu
2Nasze panstwo powinno refundowac remonty mające na celu likwidacje materiałów z azbestu. Powinni robic tak w trosce o zdrowie obywateli.... pokaż całość
zgadzam sie jak widze ten material na budynkach to mam ochote krzyczec glosno :ludzie nie wiecie jak bardzo sie trujecie- to straszne :(... pokaż całość
Dobry artykuł
1Bardzo dobry i wyczerpujący artykuł. Takiego właśnie szukałem.... pokaż całość