Mikrochimeryzm u psów może pomóc w badaniach ludźmi

Niektórzy ludzie mają w swoich ciałach komórki, które genetycznie nie są ich: to zjawisko nazywane jest mikrochmeryzmem. Ciężko jest określić jego potencjalne skutki dla zdrowia z powodu względnie długiego ludzkiego życia. Teraz badacze z University of Missouri odkryli, że u psów także występuje fenomen mikrochimeryzmu.

Badanie ukazało się w PLOS ONE.

Prof. Jeffrey Bryan z MU College of Veterinary Medicine uważa, że to odkrycie pomoże lekarzom w określaniu, jakie choroby zagrażają ludziom z mikrochimeryzmem w ciągu ich życia.

Prof. Bryan mówi: - Psy żyją o wiele krócej niż ludzie, co pozwoli nam na lepsze monitorowanie chorób, jakie mogą się u nich pojawić. Mamy już teraz pewne dowody na to, że mikrochimeryzm może zwiększać ryzyko choroby tarczycy, a obniżać ryzyko raka piersi u kobiet.

Odkrycie mikrochimeryzmu u psów pozwoli naukowcom na obserwowanie tych chorób na przestrzeni ok. 10 lat życia, a nie 70 – 80.

Sandra Axiak-Bechtel, z tej samej placówki naukowej, mówi: - Nasze badanie pokazuje, że mikrochimeryzm u samców, prawdopodobnie pochodzenia płodowego, zdarza się u szczeniaków. Istnieją też dowody, że mikrochimeryzm pochodzenia płodowego u kobiet może mieć odgrywać rolę w powstawaniu chorób. Szczenięta to doskonały model wielu chorób u ludzi.

Istnienie płodowego mikrochimeryzmu u psów pozwoli więc na badania, które wyjaśnią jego dokładne znaczenie dla ludzkiego zdrowia i ludzkich chorób.

Do mikrochimeryzmu często dochodzi w momencie porodu. Czasami komórki płodu pozostają w organizmie kobiety i w dalszym ciągu żyją, mimo całkiem innej genetyki otaczających je komórek.

Pozostające komórki płodowe mogą także przejść na kolejny ewentualny płód. Komórki te również mogą przechodzić poprzez transfuzję krwi, a także transplantację organów i narządów.

W swoim badaniu naukowcy przebadali 90 psów rasy golden retrievers i stwierdzili, że 36% z nich ma mikrochimeryzm.