Miliardy egzoplanet mają masę Ziemi

Międzynarodowy zespół astronomów obserwował przez sześć lat miliony gwiazd. W ten sposób, badaczom udało się dotrzeć do konkluzji, że planety na orbitach wokół gwiazd mają być regułą, a nie wyjątkiem. W ciągu szesnastu ostatnich lat, astronomowie wykryli i potwierdzili obecność ponad 700 egzoplanet, czyli planet będących poza układem słonecznym.

Większość znanych egzoplanet została odkryta dzięki wykryciu działania ich przyciągania grawitacyjnego na ich gwiazdę, albo dzięki wykrywaniu momentu, gdzie planeta przechodziła przed swoją gwiazdą. Te dwie techniki pozwalają namierzyć planety duże albo bliskie swojej gwiazdy, albo mające te dwie cechy.

Ale liczne inne planety być może nie są odnalezione w tej puli. Międzynarodowy zespół astronomów przez sześć lat szukał egzoplanet posługując się totalnie inną metodą: mikrosoczewkowanie grawitacyjne. Technika ta pozwala poszerzyć światło gwiazdy z dalszego planu.

Trzeba jednak mieć szczęście i wpaść na bardzo rzadkie ustawienie w rządku gwiazdy z dalszego planu i gwiazdy „lupy”, aby zjawisko mikrosoczewkowania można było zaobserwować. Poza tym, trzeba, żeby plan orbity planety był widziany przez krawędź.

I to właśnie dlatego były potrzebne te sześć lat badań, aby naukowcy mogli w końcu dojść do konkluzji, że planety na orbitach wokół gwiazd są regułą, a nie wyjątkiem. Jak wyjaśnia to Arnaud Cassan z instytutu astrofizyki (Institut d'Astrophysique) w Paryżu, pierwszy autor artykułu opublikowanego w przeglądzie naukowym Nature, dane, które zostały uzyskane, pokazują w sposób znaczący, że planety są o wiele bardziej powszechne niż gwiazdy w naszej galaktyce.

Stwierdziliśmy również, że planety o najmniejszej masie, takie jak superZiemie albo Neptuny niezbyt masywne, powinny być bardziej powszechne niż planety najbardziej masywne, mówi Arnaud Cassan.

Jak wyjaśnia Jean-Philippe Beaulieu, również z instytutu astrofizyki w Paryżu, odpowiedzialny za współpracę PLANET, program partenerski PLANET został wdrożony, aby obserwować zjawiska mikrosoczewkowania dzięki sieci teleskopów umieszczonych wokół globu ziemskiego na półkuli południowej, po stronie Australii i Ameryki Południowej, w Chile.

Teleskopy europejskiego centrum obserwcyjnego bardzo silnie przyczyniły się do tych obserwacji. Wykrywając trzy planety, można powiedzieć, że albo astronomowie mieli niezwykłą szansę i szczęście (ponieważ prawdopodobieństwo przejścia obok tych planet z tą metodą jest fenomenalne), albo planet jest tak wiele w galaktyce Drogi Mlecznej, że sprawa była praktycznie nie do uniknięcia.

Kombinując potwierdzone informacje dotyczące trzech egzoplanet z informacjami na temat innych siedmiu egzoplanet wykrytych w przebiegu poprzedniego badania, astronomowie stwierdzili, że jedna badana gwiazda na sześć gości jedną planetę, której masa jest podobna do masy Jowisza.

Poza tym, połowa gwiazd ma planety o masie Neptuna, a dwie trzecie gwiazd ma planety o masie superZiemi. Program obserwacyjny pozwolił wykryć planety usytuowane w odległości od ich gwiazdy zawartej między 75 000 000 kilometrów do 1 500 000 000 kilometrów – w układzie słonecznym, ta odległość zawiera wszystkie planety od Wenus do Saturna – i mające masę mieszczącą się w przedziale od pięć razy większej od masy Ziemi do masy dziesięć razy większej od masy Jowisza.

Mamy zwyczaj myśleć, że Ziemia jest unikatowa w naszej Galaktyce. Ale teraz, wydaje się, iż są dosłownie miliardy planet, mających masę podobną do masy Ziemi, na orbitach wokół gwiazd w galaktyce Drogi Mlecznej, podsumowuje Daniel Kubas, jeden z głównych współautorów tego badania, cytowany przez notre-plante.info.