Mówienie dwoma językami ma zmniejszać efekty choroby Alzheimera, według ekspertów

Opanowanie drugiego języka może opóźnić pojawienie się choroby Alzheimera, potwierdziła ekipa naukowców amerykańskich. To nowe badanie odnosiło się do osób dwujęzycznych od wielu lat, ale eksperci uważają, iż ludzie, którzy zaczynają się uczyć języka nieco później w życiu, mogą także wyciągnąć z tego wymierne korzyści dla swojego zdrowia.

Im lepiej dana osoba opanowuje obcy język, tym większe będą korzyści, ale każdy wysiłek się liczy, jak mówi pani Ellen Bialystok, która jest profesorem psychologii na Uniwersytecie York w Toronto, w Kanadzie.

Większość badań nad dwujęzycznością skoncentrowała się na dzieciach. Badacze stawiali sobie pytania na temat ich zdolności uczenia się jednego albo dwóch języków w tym samym czasie. Ich mózg wydawał się bardziej elastyczny, bardziej zdolny do wykonywania kilku zadań jednocześnie.

Ale czy ten wysiłek umysłowy przekłada się na ochronę przeciwko chorobie Alzheimera, kiedy tylko dzieci te się zestarzeją? Pani Ellen Bialystok przebadała 450 osób cierpiących na chorobę degeneracyjną, które wszystkie wykazywały takie same symptomy w momencie postawienia diagnozy.

Połowa z nich była dwujęzyczna: rozmawiały one obydwoma językami w sposób regularny przez większą część swojego życia. Pozostali natomiast rozmawiali tylko w jednym języku.

Pacjenci dwujęzyczni zaczęli odczuwać objawy choroby około 4-5 lat później niż inni, stwierdziła pani Ellen Bialystok w ramach corocznego spotkania amerykańskiego towarzystwa koncentrującego się na nowościach w nauce.

Fakt bycia dwujęzycznym wcale nie przeszkadza chorobie Alzheimera w rozwijaniu się, ale kiedy tylko proces chorobowy się rozpoczyna, to objawy nie są tak szybko odczuwalne, zdaniem pani Ellen Bialystok. Ludzie ci byli zdolni żyć z tą chorobą, stwierdziła pani profesor.

Prace te doszły do takiej samej konkluzji co prace innych badaczy, którzy także pracowali nad określeniem, czy istnieje jakieś działanie ochronne związane z dwujęzycznością. Ale dlaczego to właśnie dwujęzyczność poprawia wytrzymałość i zdolności mózgu?

Zdolność ta funkcjonuje cały czas, ale umysł uczy się odkładać na bok te zdolności, które nie są natychmiast wykorzystywane, wyjaśnia pani profesor psychologii, Teresa Bajo, z Uniwersytetu w Grenadzie, Hiszpanii. Chodzi tutaj o działanie wykonywane cały czas.

Nie jest to jedyne wyjaśnienie. Pani psycholog Janet Werker, z Uniwersytetu w Kolumbii Brytyjskiej, pochyliła się nad przypadkami dzieci, które miały kontakt z dwoma językami już od urodzenia. Celem tego badania było zrozumienie, dlaczego takie dzieci  nie mieszają tych języków.

W wyniku swoich prac pani Janet Werker stwierdziła, iż dzieci dwujęzyczne uczą się szybko koncentrować swoją uwagę. Pani Janet Werker przeprowadziła swoje poszukiwania na hiszpańskich dzieciach, które mówiły językiem katalońskim i kastylijskim. Pokazała ona tym dzieciom nagrania, na których kobiety mówiły dwoma językami, których te dzieci nie znały (angielski i francuski).

Sztuczka polegała na tym, że nagrania te były bez dźwięku. Mierząc stopień koncentracji małych Hiszpanów, pani Werker skonkludowała, iż byli oni zdolni do odróżniania języka Moliera od języka Szekspira dzięki zwykłej obserwacji twarzy mówiących kobiet. Natomiast, dzieci jednojęzyczne nie potrafiły odróżnić tych dwóch języków, stwierdziła pani Janet Werker na spotkaniu ze swoimi kolegami po fachu.