Naukowcy próbują wyjaśnić tajemnicę choroby wysokogórskiej

Francuscy i włoscy naukowcy próbują rozwiązać zagadkę choroby wysokogórskiej, inaczej wysokościowej (AMS), ostrego zespołu chorobowego, na który cierpią każdego roku tysiące alpinistów. W tym celu już od czterech miesięcy prowadzone są doświadczenia w Alpach. Badacze pracują nad wyjaśnieniem tego fenomenu na szczycie Aiguille du Midi, położonym w masywie Mont Blanc, na wysokości 3 800 metrów n.p.m. Doświadczeniom poddawani są ochotnicy, którzy przenoszeni są w różne miejsca, gdzie przechodzą serię testów i analiz.

Po pierwszej serii badań w Chamonix, na wysokości 1 000 metrów, kandydaci spędzą noc na dużej wysokości.

Część tych ochotników zapadnie na chorobę wysokogórską, objawiającą się bólami głowy, problemami z zaśnięciem, mdłościami lub wymiotami. 

- Niektórzy z nich chorują przez całą noc, ale mimo wszystko są wciąż zmotywowani - wyjaśnia dr Alice Gavet, jeden z lekarzy nadzorujących badania. Dzięki rozmieszczonym elektrodom można dokładnie zbadać i zmierzyć rytm serca, stopień dotlenienia, szybkość przepływu krwi i inne parametry organizmów testowanych osób.

Dzięki tym analizom naukowcy chcą dokładniej zrozumieć różnice w reakcjach różnych ludzi na wysokość. Podczas gdy jedni ciężko chorują, inni szybko się adaptują. Wyjaśnienie tego zjawiska jest szczególnie ważne dla alpinistów, ponieważ AMS może w niektórych przypadkach doprowadzić do zgonu w wyniku obrzęku mózgu lub płuc.
   
Ekipa badaczy, kierowana przez dr Emmanuela Cauchy, dyrektora "Ifremmont" (Instytutu Szkoleń i Badań Medycyny Górskiej), interesuje się szczególnie reaktywnością naczyń krwionośnych, czyli zdolnością naczyń do rozszerzania się w celu usprawnienia przepływu krwi.

Zdaniem naukowców to właśnie zła reaktywność naczyń może być przyczyną choroby wysokogórskiej. Niemniej jednak brane są pod uwagę również inne opcje.
   
Badacze analizują tez następującą możliwość: w warunkach szybko zmieniającego się ciśnienia atmosferycznego (jak podczas wspinaczki), organizm produkuje "mikrobąbelki" azotu.

- Pęcherzyki te mogą powodować zaburzenia neurologiczne w pozbawionym tlenu mózgu - wyjaśnia  dr Cauchy. - Formują one "czop" zatykający naczynia krwionośne, powodując tym samym niedokrwienie mózgu, co może doprowadzić między innymi do paraliżu, utraty wzroku lub mowy oraz błędów w ocenie sytuacji.
   
Dr Cauchy chciałby przekształcić wąski teren, użyczony przez Compagnie Mont Blanc, w platformę do testów w ekstremalnych warunkach, dostępną dla naukowców i przedsiębiorstw.

- Miejsca tego typu, bezpieczne i dostępne dla kolejek linowych, są niezwykle rzadkie - wyjaśnia dr Cauchy.

Dr Samuel Verges, badacz z laboratorium w Grenoble HP2, dodaje: - Dla badań prowadzonych we Francji jest to bardzo interesujące, ponieważ tereny położone na dużych wysokościach są swoistym laboratoriami pod gołym niebem, które pozwalają lepiej zrozumieć przebieg niektórych chorób płuc w warunkach równinnych.