Nikotynizm: plastry i gumy nikotynowe nie są jednak skuteczne?

Według ostatniego badania amerykańskiego, nikotynowe plastry oraz gumy do żucia mają być całkowicie nieskuteczne jeżeli chodzi o pomoc palaczom w rzucaniu nałogu nikotynowego na stałe. Podczas gdy liczne kraje na całym świecie wręcz namnażają różne środki antytytoniowe, aby zachęcić populację do zerwania z nałogiem tytoniowym, bardzo ważne badanie wypowiada się właśnie niekorzystnie na temat metod, które do tej pory były uważne za skuteczne w rzucaniu palenia.

Badanie to zostało opublikowane w internetowej edycji przeglądu Tobacco Control i ujawnia, iż plastry nikotynowe oraz gumy nikotynowe mają być bowiem nieskuteczne, nawet jeśli terapie te są skombinowane z sesjami wsparcia psychologicznego.

Prace to pokazują, że te substytuty nikotynowe, a przede wszystkim plastry oraz guma do żucia, nie są bardziej skuteczne, jeżeli chodzi o pomoc ludziom w rzuceniu palenia, na dłuższą metę, niż samodzielna próba rzucenia palenia, bez posługiwania się tymi metodami, wyjaśnia doktor Hillel Alpert z jednostki zdrowia publicznego na uniwersytecie Harvard.

Hillel Alpert jest głównym autorem tego badania, a aby dotrzeć do takich konkluzji, badacze przestudiowali 787 palaczy, dorosłych osób żyjących w amerykańskim stanie Massachussetts, którzy ostatnio rzucili palenie. Ludzie ci byli obserwowani w różnych okresach, czyli w latach: 2001-2002, 2003-2004 i 2005-2006.

Uczestnicy badania musieli wkazać, które typy subtytutów nikotynowych używali: plastry, guma do żucia, inhalator, spray do nosa. Uczestnicy mieli również sprecyzować, czy byli wspierani przez lekarza albo jakiegoś eksperta w swoich wysiłkach w obywaniu się bez papierosów.

Wątpliwe rozwiązanie w walce z nałogiem?

Rezultaty tego badania są bardzo czytelne: blisko jedna trzecia z tych palaczy, którzy ostatnio rzucili palenie, na nowo wrócili po papierosów. Pośród tych, którzy zaczęli na nowo palić, badacze nie znaleźli żadnej znaczącej różnicy między tymi, którzy używali substytutów nikotynowych przez ponad sześć tygodni, a tymi, którzy nic nie brali.

Poza tym, badacze nie stwierdzili żadnej różnicy między tymi, którzy wypalali ogromne ilości papierosów a tymi, którzy palili niewiele.

Jak stwierdza doktor Hillel Alpert, uciekanie się do funduszy publicznych w celu finansowania tych substytutów antynikotynowych dla całości populacji jest sprawą podlegającą dyskusji, przede wszystkim dlatego, iż ta strategia oznacza gorsze dofinanowanie kampanii medialnych antytytoniowych oraz działań zniechęcających do tytoniu, które okazały się w przeszłości jak najbardziej skuteczne.