Nowe rekordowe topnienie lodowców na Grenlandii

Nowe obserwacje lodowców na Grenlandii potwierdzają istniejące tendencje: lód topnieje coraz szybciej. Przyczyny? Wiele czynników, które składają się na nieodwracalny cykl, jak wyjaśnia to pani Valérie Masson-Delmotte, z instytutu Institut Pierre Simon Laplace, a także Hubert Gallée, z laboratorium Laboratoire de glaciologie et géophysique de l’environnement.

Ostatni raport oparty na obserwacjach topnienia lodowców na Grenlandii właśnie potwierdza istnienie mocno podejrzewanej aktualnie tendecji: lód topnieje bardzo szybko, a nawet coraz szybciej.

Od połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, obserwujemy bardzo potężne ocieplenie, które w dodatku dokonuje się dość gwałtownie, wyjaśnia pani Valérie Masson-Delmotte. A w okresie 2000-2010 było szczególne.

Aby dotrzeć do takich wniosków, zespół badaczy, którymi kierował Marco Tedesco (City College z New York) i Xavier Fettweis (z uniwersytetu w Liège, Belgia), przeanalizował ewolucję lodowców na Grenlandii, dzięki dwóm narzędziom.

Dwa narzędzia pozwalające mierzyć topnienie lodowców

Przede wszystkim, obserwacji dokonuje się dzięki satelicie, który mierzy mikrofale. Te fale elektromagnetyczne są wysyłane przez pole śniegu. Właściwości tych fal zmieniają się, kiedy pokrywa śniegu zawiera wodę, wyjaśnia Hubert Gallee.

Jednakże, odnośnie tego systemu istnieją pewne wątpliwości, ponieważ fale te są również absorobowane przez krople deszczu w powietrzu. Potrzebny jest więc inny system, który ograniczy te nieścisłości. Dodatkowe narzędzie pozwala przedstawić stężenie kropli deszczu w potwietrzu i pozwala wyrobić sobie opinię na temat stanu lodowców: modeliazacja.

MAR, czyli regionalny model atmosferyczny (modèle atmosphérique régional) został opracowany właśnie przez naszego specjalistę, Huberta Gallee. Jest to model meteorologiczny, który pozwala przewidzieć pogodę w regionie polarnym, ale przede wszystkim zaobserwować ewolucję atmosfery oraz pól śniegowych, opisuje specjalista.

Zastosowanie tego narzędzia pozwala z jednej strony potwierdzić rezultaty uzyskane dzięki obserwacjom mikrofal, a z drugiej strony, model śniegu oblicza poziom uciekania wody, czego nie biorą pod uwagę dane satelitarne.

Nieodwracalny cykl przyśpiesza topnienie lodu

Kiedy topnieje śnieg bądź lód, woda, która jest tego wynikiem, spływa w dół. Jeśli wchodzi ona w kontakt z warstwą śniegu położoną nieco głębiej i znacznie zimniejszą, znowu przeistacza się w lód. Jeśli tak się nie stanie, woda będzie spływać po powierzchni, aby w końcu dotrzeć do oceanu.

Mierząc takie uciekanie wody, możemy ocenić skutecznie ilość straconego lodu. Badacze więc mogli zmierzyć, na rok 2011, wyjątkowe topnienie lodowców, o wiele większe niż średnia stwierdzona w latach 1979-2010. Topnienie to jest wręcz rekordowe.

A jednak, temperatury nie były wyjątkowo wysokie (wiosna 2011 była raczej zimna). Ale były one wysokie w roku 2010. Naukowcy wyjaśniają, że oczywiście, sama temperatura nie jest jedynym czynnikiem mającym wpływ na topnienie lodowców, ponieważ wiele innych elementów wpływa na to zjawisko, na przykład efekt albedo, opady śniegu, prędkość wiatru, etc.

Te czynniki również przyczyniają się do topnienia lodowców na Grenlandii. Do tego stopnia, że lód może się stopić w znacznej mierze, mimo że temperatury nie są imponujące.

Lodowiec obserwowany w tym badaniu znajduje się na zachodzie Grenlandii. Jest to region wyjątkowo dotknięty przez topnienie lodowców. Ale wydaje się, że tę zasadę można zastosować dla wszystkich lodowców, a przyśpieszenie topnienia może być zjawiskiem generalnym. Które w dodatku jest nieodwracalne. Jest się czego bać.