Objawy anginy

Angina jest chorobą gardła, na którą najczęściej można zachorować w okresie zimowym. Cechuje się silny bólem gardła, któremu towarzyszy wysoka gorączka.

Bardzo często pojawiają się również wymioty, które wraz z pozostałymi objawami w krótkim czasie mogą doprowadzić do odwodnienia organizmu. Z uwagi na dużą zaraźliwość ryzyko zachorowania obejmuje wszystkich, jednak warto podkreślić, iż choroba jest szczególnie groźna dla dzieci.

Angina - chorobą zakaźną!

Anginą określamy stan zapalenia błony śluzowej i migdałków. Jest to choroba infekcyjna, która pomimo pochodzenia bakteryjnego jest zakaźna. Roznosi się droga kropelkową i może występować w każdym wieku. Jednak najczęściej diagnozowana jest wśród dzieci i młodzieży, które nie zwracają szczególnej uwagi na higienę osobistą, na skutek czego zarażają się infekcją.

Przyczyny pojawienia się anginy

Można wyróżnić dwa rodzaje anginy ze względu na przyczyny, które ją wywołują.

W pierwszym przypadku powstaje ona na skutek zakażeń wirusowych i cechuje się łagodniejszym przebiegiem. Choroba wykluwa się w zwykle w ciągu 1-3 dni, a objawy podobne są do obserwowanych przy przeziębieniu.

Pojawia się stan podgorączkowy oraz dodatkowo migdałki mogą być nieco powiększone. Wystarczy wówczas przyjmować tabletki do ssania i stosować znane od dawna domowe sposoby na bolące gardło - ciepłe okłady na szyję i leżenie w łóżku.

Przeważnie jednak tę chorobę wywołują bakterie. Pierwszymi zwiastunami anginy paciorkowcowej, która wykluwa się od 2 do 5 dni od zarażenia są bóle głowy, silne bóle gardła i osłabienie. Istotne jest, iż gorączka w krótkim czasie szybko rośnie, dochodząc nawet do 40 stopni. Mogą jej towarzyszyć dreszcze oraz bóle w stawach i mięśniach.

Zobacz również:

Objawy anginy

Niezależnie od przyczyn, które ją wywołały, anginie towarzyszą wszelkie objawy charakteryzujące przeziębienie takie jak: ogólne osłabienie, ból głowy oraz dreszcze.

Natomiast do powyższych dolegliwości mogą jeszcze dołączyć:

bardzo silny ból gardła,
powiększenie węzłów chłonnych,
wysoka temperatura (powyżej 39 stopni C),
zaczerwienienie i powiększenie migdałków podniebiennych,
wymioty.

Podczas trwania choroby ważne jest, by przyjmować dużą ilość płynów, ponieważ przy wysokiej temperaturze i wymiotach, w krótkim czasie może dojść do odwodnienia organizmu. Szczególną uwagę należy w takiej sytuacji zwracać na dzieci. Przy ich niskiej wadze śmierć w skutek odwodnienia może nastąpić bardzo szybko.

Metody leczenia choroby

Anginę leczy się podobnie jak przeziębienie, antybiotykami i witaminami. Często również choremu przypisuje się płukanki odkażające błonę śluzową gardła np. z ziołowe oraz specjalnie przygotowane w tym celu preparaty.

Na obolałą szyję można samodzielnie wykonywać ciepłe okłady. Wskazane jest też przyjmowanie dużej ilości letnich płynów do picia, które mogą obniżyć gorączkę i zapobiec odwodnieniu.

Należy pamiętać, iż gdy termometr przekroczy 38 stopni bądź gdy pojawią się wymioty i biegunka domowe metody leczenia nie wystarczą. Bezwzględnie należy się zatem udać do lekarza.

Angina należy do chorób o bardzo ciężkim przebiegu, dlatego też nie można jej leczyć na własną rękę i bagatelizować objawów. Warto wiedzieć, iż nieleczona angina niesie za sobą groźne powikłania, które mogą zagrozić nie tylko zdrowiu, ale i życiu człowieka.

Jak zapobiegać anginie?

Choroba ta przenosi się drogą kropelkową, więc naturalną drogą zapobiegania schorzeniu, jest szczególna dbałość o higienę osobistą. Uwagę należy zwracać przede wszystkim na to, by nie dzielić się z nikim jedzeniem ani piciem.

Także regularne czy nadmierne stosowanie antybiotyków oraz czasem probiotyków, może doprowadzić do lekooporności. Oporne bakterie mogą „nauczyć się” wytwarzać mechanizmy chroniące je przed niszczącym działaniem leków, dlatego też nie należy zażywać leków bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.

Kolejnym dobrym sposobem, by uniknąć anginy jest dbanie o komfort termiczny organizmu. Bakterie najlepiej przenoszą się i rozwijają w niskich temperaturach, co skutkuje wzrostem zachorowalności w okresie zimowym. Ciepłe ubrania oraz unikanie długotrwałego przebywania na mrozie ograniczy ryzyko zachorowalności.