Objawy depresji
Jeszcze do niedawna wielu nie uznawało jej za chorobę, bo przecież smutek to nie choroba. Dzisiaj coraz częściej mówi się o depresji, jako poważnym schorzeniu, jednak wciąż zbyt mało osób jest skłonnych przyznać, iż boryka się z tym problemem.
Medyczna nazwa tej choroby jest często nadużywana w codziennym życiu. Mianem depresji określa się pochopnie każdorazowe pogorszenie nastroju, tymczasem jest ona znacznie poważniejszym schorzeniem, wywołującym patologiczne zmiany emocjonalne, które mogą doprowadzić do samobójczej śmierci chorego.
Depresja to bardzo ogólne określenie, w którym zawiera się kilka typów tej choroby. Możemy wyróżnić między innymi przewlekłą depresję nerwicową (dystymię), depresję wielką (endogenną) oraz depresję dwubiegunową. Ta ostatnia polega na tym, że pacjent ma objawy psychotyczne oraz na przemian występujące stany depresji i manii.
Przyczyny
Naukowcy do dzisiaj nie są pewni, dlaczego ludzie chorują na depresję. Wiadomo, że choroba ta może być dziedziczna oraz że na jej pojawienie się mają wpływ czynniki osobowościowe. Nie ma jednak pełnego obrazu, który pokazałby nam, jakie są przyczyny depresji i pozwoliłby zapobiegać jej powstawaniu.
Depresja endogenna
Jest najczęściej występującym typem depresji - szacuje się, że cierpi na nią ponad 10% całej populacji. Dotyka ona częściej kobiet oraz osób z niższych warstw społecznych.
Rozpoznania depresji dokonuje się na podstawie testów, które określają stan psychiczny i somatyczny pacjenta. Przed diagnozą należy wykluczyć wszelkie inne choroby psychiczne, które mogą mieć wpływ na samopoczucie chorego.
Objawy
Powodem do niepokoju może być wystąpienie co najmniej pięciu z poniższych objawów, ważne jest jednak, że muszą one występować przez okres minimum dwóch tygodni. Dopiero po takim czasie możemy podejrzewać depresję.
Choremu na depresję bardzo często towarzyszy również bezsenność, która objawia się problemami z zaśnięciem, jak również budzeniem się w środku nocy. Jednak zdarzają się także sytuacje wręcz przeciwne, kiedy pacjent wyraża nadmierną potrzebę snu i spędza długie godziny leżąc w łóżku. Pojawia się uczucie zmęczenia oraz brak chęci do jakiegokolwiek działania.
Zobacz również:
U chorego na depresję można także zauważyć nagły spadek masy ciała lub gwałtowny jej przyrost ( o około 5%). Pacjent skarży się na pogorszenie apetytu lub jego znaczne wzmożenie. Następuje spadek zainteresowania działaniem i brak chęci do wykonywania codziennych czynności. Chorego nie cieszą rzeczy, które do tej pory sprawiały mu radość.
Pacjent z depresją ma znacznie obniżony nastrój, jest płaczliwy oraz skarży się na ogarniające go poczucie pustki i zobojętnienia. Można także zauważyć u niego zmniejszenie poczucia własnej wartości, mówi, że jest nikim i że nic nie jest wart. Chory obwinia się o wszystko, nawet jeżeli nie ma wpływu na dane zdarzenia.
Pojawiają się także problemy z koncentracją oraz samodzielnym myśleniem. U młodzieży szkolnej i studentów pojawiają się problemy w nauce. Chory ma duże trudności w podejmowaniu jakichkolwiek decyzji. Zaczyna mówić o śmierci, pojawiają się także myśli samobójcze.
Po zauważeniu tych objawów u siebie lub bliskich, nie należy zwlekać z wizytą u lekarza pierwszego kontaktu lub psychiatry. Wizyta u tego ostatniego nie wymaga skierowania, konieczne jednak może okazać się kilkutygodniowe czekanie na swoją kolej, dlatego nie warto zwlekać z decyzją o podjęciu leczenia.
Leczenie depresji endogennej
Lekka forma tej choroby wymaga zwykle odpowiednio przeprowadzonej psychoterapii, jednak należy zauważyć, że może to nie wystarczyć do całkowitego wyleczenia. Dlatego zwykle stosuje się terapię łączoną, czyli psychoterapię plus farmakoterapię.
W zależności od stanu chorego możliwa jest psychoterapia grupowa lub indywidualna, a jej formę określa zwykle psycholog lub psychiatra na wizycie konsultacyjnej. W oby przypadkach najważniejsze jest, aby chory chciał wyzdrowieć, gdyż psychoterapia wymaga od niego regularnego przychodzenia do przychodni zdrowia psychicznego, jak również otwarcia się na innych pacjentów oraz na terapeutę.
Farmakoterapia polega na przyjmowaniu odpowiednich leków łagodzących objawy depresji. Zwykle potrzeba kilku wizyt w gabinecie psychiatrycznym, aby dobrać lek odpowiedni dla konkretnego pacjenta.
Spośród wszystkich chorych na depresję endogenną udaje się całkowicie wyleczyć około 25% przypadków. Reszta pacjentów zwykle ma nawroty w ciągu dwóch lat od zakończenia leczenia i w takim wypadku należy podjąć terapię na nowo. 15% chorych na tę chorobę popełnia samobójstwo.
Niestety dalsze statystyki również nie napawają optymizmem. Większość osób, borykających się z objawami depresji w ogóle nie decyduje się na odwiedzenie lekarza, takie osoby stanowią aż 50% wszystkich chorych. Tylko 20% pacjentów jest pod stałą opieką lekarza psychiatry.
Złe samopoczucie i obniżony nastrój to nie zawsze tylko smutek, który należy zbagatelizować. Mogą to być objawy depresji, która jeśli nie będzie odpowiednio leczona, może skończyć się nawet samobójstwem. Jeżeli podejrzewasz depresję u siebie lub u bliskich – nie czekaj! Pamiętaj, wizyta w gabinecie lekarskim może uratować życie.
Komentarze do: Objawy depresji (26)
Środki na depresje
26Jakie środki stosujecie na stany depresyjne? Macie cos co mozna polecic. Ja slyszalam coś o deprim, walerin, szafraceum, persen, czy ktos bral ktorys z nich?... pokaż całość
Moja przyjaciółka brała szafraceum jak miała kryzys jakoś w listopadzie, to podobno jest z naturalnych składników, czuła się po tym lepiej na tyle że zrezygnowała z wizyty u psychologa i jak na razie jest ok... pokaż całość
Ważne żeby jakoś z tego wyjść , nieistotne czy pomoże woda czy szafraceum... pokaż całość
Podobno pomaga też żeń-szeń, dziala energetyzująco.... pokaż całość