Objawy ospy
Objawy ospy charakteryzują się uzewnętrznieniem wysypki na skórze. Zwykle występuje w epidemiach, a okres inkubacji od kontaktu z nosicielem wynosi od 11 do 21 dni. Ta zwykle łagodna, choć dokuczliwa choroba wymaga wiele troski i uwagi.
Większość ludzi przechodzi ospę wietrzną w dzieciństwie, wtedy z reguły choroba ma spokojny przebieg i nie dochodzi do większych powikłań. Znacznie ciężej przeżywają ją dorośli. Przyczyną zarażenia wirusem, wywołującym dolegliwości jest kontakt z osobą chorą.
Najczęściej odbywa się to drogą kropelkową lub poprzez bezpośrednie zetknięcie się z wykwitem ospy. Przebycie choroby daje dużą odporność, jednak bywa tak, że po wyleczeniu objawów, wirus zostaje uśpiony w organizmie i może ponownie zaatakować w momencie jego obniżonej odporności.
Jakie się typowe objawy ospy?
Na początku odczuwa się dolegliwości charakterystyczne dla chorób wirusowych, a mianowicie gorączkę, biegunkę, powiększenie węzłów chłonnych, ból głowy oraz ogólne rozbicie i spadek formy. Po pierwszych objawach na skórze pojawiają się skupiska czerwonych plamek wzniesionych ponad skórę, które zmieniają się w zależności od stadium choroby. Plamki stopniowo zamieniają się w pęcherzyki i krosty (wypełnione ropą), a na końcu w strupy, które wysychają i odpadają. Wówczas mogą pojawić się przebarwienia na skórze i czasem niewielkie blizny, które jednak z czasem całkowicie zanikają.
Swędząca wysypka pojawia się najczęściej w ciągu 48 godzin od początku gorączki i utrzymuje się zazwyczaj przez okres 2-3 tygodni. W najbardziej rozwiniętym stadium choroby wszystkie te zmiany występują jednocześnie, a najwięcej ich pojawia się:
Zobacz również:
- w okolicy tułowia,
- twarzy,
- kończyn,
- dłoni,
- jamy ustnej,
- rzadziej stóp.
Charakterystycznym, a przy okazji bardzo dokuczliwym objawem ospy wietrznej jest świąd. Jego największa intensywność odczuwana jest podczas wysokiej gorączki. Należy unikać drapania powstałych zmian skórnych, gdyż może to doprowadzić do powstawania zakażeń oraz trwałych blizn.
Powikłania choroby
Niekiedy mogą pojawić się ostre powikłania ospy wietrznej. Choć przebycie choroby zapewnia trwałą odporność, w sporadycznych przypadkach mogą zdarzyć się powtórne zachorowania. Wynika to z tego, iż wirus wywołujący to schorzenie „ukrywa” się w zwojach nerwowych w formie biernej i może pojawić się nawet po wielu latach w postaci ostrej choroby zakaźnej – półpaśca. Objawia się występowaniem bolesnych pęcherzyków i wysypki zlokalizowanych w charakterystycznych miejscach, wzdłuż przebiegu nerwów. U osób z obniżona odpornością przebieg może być burzliwy i w skrajnych przypadkach może prowadzić nawet do śmierci.
Rozpoznanie, zapobieganie, leczenie
Chorobę rozpoznaje się na podstawie ogólnych objawów, czyli wyglądu i samopoczucia osoby chorej. Rzadko kiedy wykonuje się badania dodatkowe, zwłaszcza w typowych postaciach ospy.
Leczenie natomiast, ma charakter objawowy, który polega głównie na zbijaniu podwyższonej temperatury ciała oraz na łagodzeniu świądu (zazwyczaj stosuje się tutaj maść cynkową). Ważne, aby często przebierać pościel chorego i zmieniać jego ubrania. W przypadku, gdy występują pęcherzyki w jamie ustnej zaleca się spożywanie potraw łagodnych. U osób z obniżoną odpornością i powikłaniami stosuje się antybiotyki, leki przeciwwirusowe oraz immunoglobulinę (szczepionkę bierną).
Aby częściowo zapobiegać zakażeniu, skuteczne jest również przyjmowanie szczepionek ochronnych. Częściowo, gdyż nadal występuje wysoka zaraźliwość i trudności z unikaniem wirusów. Tego rodzaju szczepienia podaje się dwukrotnie, po 9 miesiącu życia i przed 12 rokiem. Kolejne dwie dawki podaje się po ukończeniu 13 lat. Jeżeli kontakt z wirusem już nastąpił, może zastosować szczepionkę do 72 godzin po zetknięciu się z nim.
Komentarze do: Objawy ospy