Objawy padaczki

Padaczka, inaczej nazywana też epilepsją, jest tendencją do nawracających się napadów padaczkowych. Wielu z nas ma o tym schorzeniu bardzo małą wiedzę. Dowiedz się więcej na temat tego jak wyglądają objawy padaczki i czym jest ta choroba.

Czym jest padaczka?

Padaczka to choroba neurologiczna. Swoje podłoże ma w nieprawidłowych wyładowaniach biochemicznych w mózgu. Powodem jej rozwoju mogą być urazy lub choroby mózgu, występujące w różnych okresach życia człowieka.

Zdarza się, że czynniki, które mają wpływ na powstanie zespołu chorobowego są dziedziczne. Działać mogą nie tylko w okresie życia płodowego, ale także w trakcie porodu i po urodzeniu się dziecka.

Atak padaczki może pojawić się tylko raz w życiu. Nie jest to wtedy odpowiednią podstawą do diagnozy choroby – w przeciwieństwie do ataków nawracających się. Wtedy mamy do czynienia z chorobą przewlekłą.

Padaczka w liczbach

Na padaczkę choruje w Polsce około 1% populacji, czyli około 400 tysięcy ludzi. Częstotliwość zachorowań na padaczkę szacuje się między liczbą 50 a 70 zachorowań na 100 000 osób (na rok), przy czym 1 osoba na 200 będzie miała czynną padaczkę.

Pierwszy napad na ogół ma miejsce przed ukończeniem 20 roku życia lub w trakcie 6 dekady czyli między 60 a 70 rokiem życia.

Padaczka, a psychika

Zobacz również:

Osoby chore mogą mieć stany depresyjne, nerwicę czy stany lękowe, ale nie należy tych zaburzeń wiązać bezpośrednio z padaczką. Występują one często przez poczucie braku akceptacji przez innych, na co nierzadko narażone są osoby chore. Czym jest to spowodowane? Duża liczba ludzi jest po prostu nie doinformowana w temacie tej choroby.

Zdarzało się, że o chorych mówiono jako o osobach niepełnosprawnych lub chorych psychicznie. Znany jest także mit mówiący o tym, że padaczka jest chorobą zaraźliwą lub wywołaną przez opętanie. Te pomówienia mogą negatywnie wpływać na psychikę chorych i prowadzić do powstania u nich zaburzeń psychicznych i chęci izolacji od społeczeństwa.

Objawy padaczki

Napady padaczki mogą wyglądać bardzo róźnie, najczęściej trwają około 3 minut. Typowy napad charakteryzuje się utratą przytomności. Jeśli chory stoi z reguły towarzyszy jej upadek i krzyk. Może wystąpić silne odgięcie ciała w tył – spowodowane skurczem mięśni. Nierzadko skóra przybiera barwę siwo-białą, a oddech jest zatrzymany. Często pojawia się również silny szczękościsk, a gałki oczne kierują się ku górze. Tak przebiega z reguły pierwsze 20-30 sekund ataku.

Podczas drugiej części ataku pojawiają się charakterystyczne drgawki (głównie mięśni kończyn oraz twarzy, zdarza się, że całego ciała) oraz szybkie naprzemienne skurcze. Rozpoczyna się silne wydzielanie śliny i oczopląs, a oddech jest przywrócony. Całość tego etapu trwa około 1-2 minuty.

Po ustaniu ataku, chory zasypia na kilka godzin, a po przebudzeniu nie pamięta co się wydarzyło. Jedyne co może zdołać sobie przypomnieć to objawy, które czasem występują kilka sekund przed atakiem (uczucie mrowienia, silny ból brzucha lub głowy lub nawet wymioty).

Zdarza się też, że napad nie musi przebiegać tak intensywnie. Mogą to być chwilowe utraty świadomości, bez drgawek i ślinotoku. Najczęściej występuje to u dzieci w wieku 6-9 lat. Napadowi towarzyszy krótkotrwała utrata świadomości (około 10 sekund) oraz silne mruganie powiek lub ruchy głową.

Pamiętaj! Właściwe leczenie u większości chorych powoduje całkowite ustąpienie napadów lub zmniejszenie ich częstotliwości i nasilenia. Jeśli rozpoznajesz u siebie objawy padaczki – nie czekaj! Zgłoś się do najbliższego gabinetu neurologicznego.