Ocieplenie Morza Śródziemnego osłabia mięczaki i korale

Ocieplenie klimatyczne nie zagraża jedynie gatunkom żyjącym na lądzie. Mięczaki i korale cierpią również z powodu wzrostu temperatury Morza Śródziemnego. Odporność muszli i szkieletów jest poddawana ciężkiemu doświadczeniu w obliczu zakwaszania wody. Wyjaśnienia.

Niektóre organizmy wapniejące (małże, skorupiaki i koralowce) chronią swoją muszlę albo swój szkielet przed korozyjnym działaniem wody morskiej. Zapewnia im to nadzywczają zdolność do opierania się rosnącemu zakwaszeniu wody morskiej, które związane jest w wyrzucaniem dwutlenku węgla (CO2) do atmosfery.

Mimo wszystko, odporność ta jest zmniejszona, kiedy organizmy te są narażone na kontakt z wysoką temperaturą (wyższą niż 28,5 °C) przez długi okres. Tak właśnie ujawnia międzynarodowe badanie, współredagowane przez Jean-Pierre Gattuso z Laboratorium oceanograficznego w Villefranche (Laboratoire d'océanographie de Villefranche, CNRS/UPMC) i opublikowane w naukowym przeglądzie Nature Climate Change.

Rezultaty te pozwalają myśleć, że przewidywane ocieplenie Morza Śródziemnego, sparowane z zakwaszaniem wody, zwiększy częstotliwość śmierci tych organizmów.

Oceany absorbują około jednej czwartej odpadów dwutlenku węgla, wynikających z używania paliw kopalnych oraz z wycinania lasów. Prezentuje go około 1 milion ton dwutlenku węgla na godzinę i wywołuje poważne zaburzenia w chemii wody morskiej, przede wszystkim poprzez zwiększanie jej zakwaszenia.

Kwasowość ta może być bardzo prędko zagrożeniem dla organizmów wapniejących, które produkują szkielet albo wapniową muszlę, takich jak koralowce albo mięczaki.

Mięczaki i koralowce zagrożone wysoką kwasowością wody

W tym badaniu, badacze zainstalowali koralowce, ślimaki (mięczaki) oraz małże wokół wyspy Ischia (zatoka Neapolitańska, Włochy), której wody są naturalnie zakwaszone przez źródła dwutlenku węgla związane z aktywnością wulkaniczną Wezuwiusza.

Użycie wykrywacza radioaktywności (izotop radioaktywny) pozwoliło wykazać, że produkowanie wapnia przez te organizmy pozostaje możliwe na poziomie kwasowości oczekiwanym na 2100 rok (pH 7,8 w 2100, w stosunku do pH 8,1 dziś), czasami nawet w zaostrzonym rytmie.

Tkanki i warstwy organiczne pokrywające szkielety i muszle tych organizmów odgrywają znaczącą rolę w ochronie ich struktur z węglanu wapnia. Natomiast, części muszli albo szkieletów, które nie są chronione przez tkanki albo molekuły organiczne, pozostają bardziej wrażliwe i się rozpuszczają tym szybciej, im większa jest kwasowość.

Jednakże, badacze pokazują, że ta zdolność do opierania się jest bardzo zmniejszona, kiedy organizmy te są poddawane bardzo długiemu działaniu niezwyczajnie wysokich temperatur (28,5 °C). Śmiertelność orgnizmów jest więc tym większa, im większa jest kwasowość.

Niektóre morskie bezkręgowce żyją już aktualnie w temperaturach bliskich ich granicy tolerancji i cierpią z powodu epizodów masywnej śmiertelności. Połączenie ocieplenia Morza Śródziemnego oraz zakwaszenia jego wód musi zwiększyć jeszcze bardziej tę śmiertelność.

W ramach europejskich projektów Epoca i MedSeA, w badaniu tym udział wzięły: centrum CNRS, Uniwersytet Pierre i Marie Curie, Uniwersytet w Plymouth, Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (Agence internationale de l'énergie atomique), centrum naukowe z Monako (Centre scientifique de Monaco), stacja zoologiczna w Neapolu oraz uniwersytet Bar Ilan.

Odnotujmy, że europejski projekt Epoca (European project on ocean acidification), którym kieruje Jean-Pierre Gattuso (CNRS) został rozpoczęty 2008 roku i za zadanie miał uzupełnić w ciągu czterech lat liczne braki w wiedzy i zrozumieniu mechanizmu zakwaszania oceanów oraz konsekwencji, jakie się z tym wiążą.

Projektem tym kieruje centrum CNRS i gromadzi on ponad 160 badaczy pochodzących z 32 instytutów w 10 krajach europejskich.

Strona internetowa: www.epoca-project.eu

Dane na temat projektu EPOCA :www2.cnrs.fr/presse/communique/2243.htm