Oczy mówią więcej niż nam się wydaje

Nasze oczy nie tylko przyglądają się światu wokół nas, ale także odzwierciedlają nasz stan emocjonalny, wpływają na nasze wspomnienia oraz mówią o tym, w jaki sposób myślimy. Ostatnie badania, opublikowane w przeglądach naukowych Psychological Science i Current Directions in Psychological Science, pokazują jak wielka jest rola naszych oczu.

Rozszerzanie źrenic mówi o tworzeniu wspomnień

Wielu z nas wie, że źrenice naszych oczu rozszerzają się bądź zwężają, w zależności od światła. Ale rozmiar oraz ruchy źrenic mogą również odzwierciedlać to, co dzieje się w naszym mózgu.

Naukowcy posługują się pupillometrią, aby zmierzyć procesy poznawcze, takie jak uwaga i pamięć. Ostatnio zaś, technika pupillometrii znalazła zastosowanie w badaniach nad pamięcią długoterminową.

Autorzy tych prac stwierdzają teraz, iż metoda ta może być tanim i skutecznym środkiem pozwalającym na badanie procesów tworzenia i odzyskiwania wspomnień.

Co więcej, pupillometria może być również użyta w doświadczeniach nad ludźmi, których trudno jest zbadać w inny sposób, na przykład osoby cierpiące na amnezję albo niemowlęta, które jeszcze nie nauczyły się mówić.

Badanie ukazało się w Current Directions in Psychological Science.

Wzrokowa pamięć krótkoterminowa

Wzrokowa pamięć robocza to coś w rodzaju „pudełka” używanego do zbierania i przechowywania obrazów w danym momencie. Aczkolwiek, naukowcy jeszcze nie wiedzą jaki jest rozmiar tego pudełka albo czy jego wymiary mogą się zmienić.

Badanie na ten temat ukazało się w magazynie Psychological Science.

Naukowcy mieli na celu przekonanie się czy uczestnicy projektu mogli świadomie zmienić precyzję swojej roboczej pamięci wizualnej w oparciu o liczbę przedmiotów, które mieli zapamiętać. Ochotnikom wyświetlano ekrany zawierające 4 bądź 8 pasków, czerwonych bądź zielonych.

Celem tego zabiegu było przekonanie się, czy do wykonania zadań potrzebna była duża czy mała precyzja. Jeden z pasków obracał się o 15 bądź 45 stopni (mała i duża precyzja, odpowiednio), a uczestnicy badania musieli określić, czy pasek obrócił się zgodnie czy przeciwnie z ruchem wskazówek zegara.

Okazało się, że ludzie mogą dostosować precyzję swojej wzrokowej pamięci wizualnej jedynie przy niewielkiej liczbie przedmiotów do zapamiętania.

Dlaczego ludzie poruszają oczami, kiedy myślą?

Czy kiedykolwiek obserwowaliście kogoś, kto rozważał jakąś decyzję albo marzył na jawie? Na pewno wtedy dostrzegliście, że oczy tej osoby stale się poruszały. Ponieważ ruchy te raczej nie mają na celu dostarczenia żadnej wizualnej informacji z zewnątrz, ciekawscy psychologowie postanowili dowiedzieć się jaka jest rzeczywista funkcja tego typu ruchów oczu.

Badania prowadzone przez kilka lat pozowoliły dowiedzieć się, iż ruchy te zdają się być powiązane z niektórymi zadaniami, takimi jak poszukiwanie ważnych informacji, potrzebnych w danej chwili, w pamięci długoterminowej.

Aczkolwiek, zniesienie tych ruchów nie wpływa na ludzką pamięć. Dlatego też naukowcy teraz uważają, iż tego typu ruchy oczu mogą być po prostu epifenomenem, czyli zjawiskiem wtórnym, współistniejącym ze zjawiskiem podastawowym, ale nie mającym żadnego na nie wpływu.

Zupełnie na obraz wyrostka robaczkowego – mamy go, choć go w ogóle nie potrzebujemy.