Odporność na antybiotyki: znowu

Jedno leczenie antybiotykami może wywołać pojawienie się bakterii odpornych na antybiotyki, będących w stanie przeżyć w organizmie przez wiele miesięcy, czasami nawet kilka lat, według szwedzkich badaczy, którzy przeanalizowali dane naukowe na ten temat.

Odwrotnie do tego, w co wierzyliśmy, antybiotyki mają w rzeczywistości nie mieć jedynie krótkiego działania na organizm. Badacze donoszą o różnych przypadkach klinicznych, które pozwoliły zaobserwować obecność, u różnych pacjentów, bakterii noszących gen odporności na różne antybiotyki, czasami od 2 do 4 lat po zakończeniu leczenia antybiotykowego.

Fakt, iż te geny utrzymują się bardzo długo, zaostrza możliwość przeniesienia odporności na antybiotyki na inne bakterie, które przebywają regularnie, normalnie bez żadnych konsekwencji, w naszym przewodzie pokarmowym.

Wynika z tego ryzyko osłabienia skuteczności wielu antybiotyków przeciwko bakteriom, wyjaśniają naukowcy. Badacze podkreślają, że stworzenie nowych antybiotyków, bardziej „wydolnych”, wymaga czasu, a więc należało by używać tych, którze już istnieją, z dużo większą ostrożnością i z umiarem.

Naukowcy dorzucają, iż bardzo ważne jest szybkie ustanowienie takich protokołów medycznych, które zalecałyby bardziej racjonalne używanie antybiotyków.

Efekty odporności na antybiotyki

Poproszony o skomentowanie tego badania, farmakolog z Kanady, pan Jean-Yves Dionne, potwierdza, iż w końcu, rezultaty te potwierdzają to, w stosunku do czego nie było wątpliwości już od bardzo dawna: odporność bakteryjna jest problemem o wiele bardziej poważnym, niż wcześniej myślano.

Jak wyjaśnia Jean-Yves Dionne, odporność na antybiotyki może wywołać dwa główne problemy:

po pierwsze, u jednostki, może dojść do ponownej infekcji, albo natychmiast albo po kilku miesiącach. Tak jest na przykład, w przypadku osób dotkniętch POChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc), które cierpią na nawracające infekcje, i które w końcu stają się oporne na  działanie leków;

po drugie, wyjaśnia Jean-Yves Dionne, w populacji generalnej, dana osoba może, owszem, wyzdrowieć z infekcji, ale pozostać nosicielem odpornej mutacji, która nie rozwija się u niej, ale może zostać przeniesiona na inną, osłabioną osobę, a więc – wywołać potencjalną „epidemię”.