Oto, co paraliżuje cię podczas snu

Podczas najbardziej głębokiej fazy snu, nasze mięśnie zostają sparaliżowane, aby uniemożliwić ciału robienie tego, co dzieje się w danej chwili w mózgu. Teraz naukowcy odkryli substancje chemiczne w mózgu, które utrzymują ciało w ciągłym śnie. Wyniki mogą być pomocne w leczeniu zaburzeń snu.

Substancje chemiczne w mózgu uaktywniają się podczas fazy snu, nazywanej szybkimi ruchami gałek ocznych (z angielskiego REM). Zaczyna się ona zazwyczaj ok. 90 minut po zaśnięciu.

Podczas fazy REM, mózg jest bardziej aktywny i sny są najbardziej intensywne. Ale niezależne mięśnie ciała – ręce, nogi, palce, wszystko, co jest poza świadomą kontrolą - są sparaliżowane.

Ten paraliż utrzymuje się nawet, jeśli mózg pokazuje we śnie fantastyczny scenariusz; jest to powód, dla którego ludzie czasami doświadczają paraliżu sennego albo budzą się, podczas kiedy ich mięśnie są cały czas unieruchomione. Ten fenomen był podstawą dla mitu, jakoby sukkuby i inkuby, czyli demony, potrafiły zmusić ludzi we śnie do odbywania stosunku.

Jak dokładnie mięśnie zostają sparaliżowane było jednak zagadką. Wcześniejsze badania uznały neuroprzekaźnik o nazwie glicyna za sprawcę takiego stanu rzeczy, ale paraliż wciąż występował, nawet jeśli receptory, które odczytują obecność glicyny, zostały zablokowane, co obaliło ten pogląd.

Tak, więc badacze z Uniwersytetu w Toronto, Patricia Brooks i John Peever postanowili poszerzyć krąg poszukiwań. Skupili się na dwóch różnych receptorach nerwowych w niezależnych mięśniach, jeden o nazwie metabotropowy GABAB i drugi o nazwie jonotropowy GABAA/glicyna.

Drugi receptor reaguje zarówno na glicynę jak i inną substancję chemiczną nazywaną kwasem gamma-aminomasłowym lub GABA, podczas gdy pierwszy receptor odpowiada tylko na GABA, a na glicynę nie.

Naukowcy wykorzystali leki, które potrafią „wyłączyć” te receptory, w doświadczeniach na szczurach i odkryli, że jedynym sposobem uniknięcia paraliżu podczas REM jest „wyłączenie” obu typów receptorów w tym samym czasie.

Znaczy to, że glicyna nie wystarcza, aby sparaliżować mięśnie. Uczestniczy w tym również GABA.

Zrozumienie tego neuroprzekaźnikowego "pomieszania z poplątaniem" jest ważne dla ludzi, którzy cierpią na zaburzenia snu, szczególnie z powodu dziwnej choroby nazywanej zaburzeniami zachowania REM.

Choroba ta charakteryzuje się tym, że ludzie podczas fazy REM nie zostają sparaliżowani. Oznacza to, że odgrywają swoje marzenia senne, rozmawiają, biją się podczas snu.

Obecnie, klonazepam, przeciwpsychotyczny lek, jest używany, aby leczyć zaburzenie zachowania REM.

Nowe badanie powinno wskazać nowe metody leczenia tego problemu - powiedział w oświadczeniu Dennis McGinty z Uniwersytety w Kalifornii, który nie był powiązany z badaniami.

Naukowcy mają nadzieję, że wyniki pomogą wyjaśnić związek pomiędzy zaburzeniem zachowania REM a innymi groźniejszymi przypadłościami.

Zrozumienie precyzyjnego mechanizmu odpowiedzialnego za rolę substancji chemicznych w zaburzeniu fazy REM jest szczególnie ważne, ze względu na ok. 80 procent ludzi, którzy w końcu zachorują na neurodegeneracyjne choroby, takie jak choroba Pariknsona - mówi Peever. - Zaburzenia zachowania REM mogą być wczesnym markerem tych chorób i leczenie tej dolegliwości może pomóc w zapobieganiu albo nawet zatrzymaniu ich rozwoju.