Pantanal, największa wilgotna strefa świata, zagrożony

Największa strefa wilgotna świata jest w niebezpieczeństwie, według ostatniego raportu WWF. Pantanal, w Ameryce Południowej, jest w rzeczywistości ofiarą działalności ludzkiej: budowy, intensywne rolnictwo, wylesianie. To wszystko nie pozwala rzece Paragwaj na nawadnianie tej strefy.

Strefa Pantanal jest rezultatem wylewów rzeki Paragwaj, która dzieli się na liczne meandry oraz małe cieki wodne. A z okazji światowego dnia stref wilgotnych (2 luty, od 1997 roku), organizacja WWF wystosowała apel, który ma na celu poprawę ochrony tej przestrzeni.

Ponieważ według badania zrealizowanego przez członków brayzlijskiej organizacji pozarządowej, jedynie 11% powierzchni tego basenu, który rozciąga się na 1 100 000 kilometrów kwadratowych, korzysta z prawa ochronnego, podczas gdy jedynie 5% jest włączone do parków, których reguły są o wiele bardziej restrykcyjne.

To potężne terytorium znajduje się na południu Amazonii, między Boliwią, Paragwajem oraz Brazylią. Rzeka Paragwaj, zwana płucami tej wilgotnej stefy, przecina ją z południa na północ, i mierzy 2 600 kilometrów długości. Swoje źródło ma w Mato Grosso i przemierza Pantanal, do którego stale wylewa. Następnie, rzeka ta łączy się z inną – Paraną w Argentynie. I to właśnie tutaj sytuacja staje się najbardziej niepokojąca.

Cerrado, czyli sawanna leżąca u brzegów wschodnich rzeki, na północy jest idealną ilustracją tego co się dzieje, kiedy brak ochrony. Jedynie 2% tej sawanny jest bowiem chronione. Doświadczyła więc ona rekordowej deforestacji, sięgającej ponad 54%, na rzecz intensywnego rolnictwa, przede wszystkim upraw soi.

Wraz z hodowlą zwierząt, uprawy soi są jednym z czynników najbardziej szkodliwych dla tej strefy, która poza tym pada również ofiarą innej działalności ludzkiej: budowy mostów, dróg, małych elektrowni wodnych, górnictwo, wiercenie. To wszystko pociąga z sobą, oczywiście, wylesiania.

Wszystkie te czynniki zakłócają więc naturalny cykl wylewania rzeki, wpływają na jakość wody, a także na inne parametry.

Źródło wody: 14% zagrożone wylesianiem

Dlatego też, jak wskazuje na to raport WWF, 14% zasobów wody jest bardzo zagrożonych zniszczeniem. Około 37% dotyczy średnie ryzyko, a 49% ryzyko małe. Strefa Pantanal jest jednak sklasyfikowana jako dziedzictwo naturalne UNESCO, przede wszystkim ze względu na jej bioróżnorodność: około 5 000 gatunków roślin i zwierząt żyje w tym badaenie.

Jej wartość ekonomiczna jest również imponująca. Całość usług ekologicznych w rzeczywistości oszacowano na 85 000 000 000 euro rocznie, według badania zrealizowanego w 2008 roku.

Jak stwierdza jeszcze raport WWF, jedynie konkretne i skoordynowane działanie różnych krajów, na których terytorium leży ta niezwykła strefa, może pomóc ograniczyć ryzyko zniszczenia basenu rzeki Paragwaj, a więc, co za tym idzie, i strefy Pantanal.

Organizacja pozarządowa zaleca posłużenie się technikami jak najbardziej zaawansowanymi odnośnie hodowli bydła. Dobrze by było również przebadać wpływ istnienia niewielkich centrali elektrycznych działających na wodę. A w końcu, rozszerzenie strefy chronionej jest oczywiście pierwszym i podstawowym zaleceniem ze strony raportu sporządzonego przez WWF.