Parkinson: łatwiejsza diagnoza

Choroba Parkinsona, choroba neurodegeneracyjna, być może dotyka także neuronów przewodu trawiennego. To zadziwiające odkrycie być może przyczyni się do opracowania łatwiejszego sposobu diagnozowania, opartego na prostej biopsji jelita grubego. A także, pozwoli lepiej zająć się chorymi. Choroba Parkinsona jest drugą, najpowszechniej spotykaną choroba neurodegeneracyjną. Z punktu widzenia klinicznego, charakteryzuje się ona zesztywnieniem oraz trzęsieniem ciała.

Na poziomie centralnego układu nerwowego, choroba Parkinsona dotyczy neuronów. Naukowcy z Inserm w Nantes udowodnili, że neurony obwodowego systemu nerwowego (enterycznego), także są dotknięte tą chorobą. Odkrycie to, opublikowane w dzienniku Plos One, powinno pozwolić, za jakiś czas, na diagnozowanie choroby oraz na ocenę stopnia jej zaawansowania, poprzez wykonywanie biopsji jelita grubego. Właściwa opieka nad chorymi powinna więc się znacznie dzięki temu poprawić. Pascal Derkirderen, z Inserm oraz z CHU w Nantes, we Francji, jest jednym z badaczy związanych z tym badaniem.

Jakie są aktualnie możliwości diagnozowania choroby Parkinsona?

Rozpoznanie tej choroby opiera się na kryteriach klinicznych, takich jak sztywność, trzęsienie ciała, trudności z szybkim wykonywaniem czynności. Klasycznie, technika neuroobrazowania mózgowego (Scanner oraz IRM – rezonans magnetyczny mózgu) jest normalna u pacjentów cierpiących na Parkinsona (jednakże, często te techniki okazują się bezradne, ponieważ neuroobrazowanie nie ujawnia choroby).

Choroba Parkinsona dotyczy centralnego systemu nerwowego

Choroba ta klasycznie charakteryzuje się zanikiem neuronów dopaminergicznych istoty czarnej, struktury, która jest usytuowana w pniu mózgu. Temu neuronalnemu zanikowi towarzyszy obecność inkluzji w neuronach, które ocaleją: w ciałkach Lewy'ego oraz w neurytach Lewy’ego.

Co to jest układ nerwowy eneteryczny

Nerwowy system enteryczny jest pododdziałem systemu nerwowego autonomicznego, który zapewnia unerwienie przewodu trawiennego. Jest on połączony z centrami autonomicznymi rdzenia kręgowego oraz pnia mózgu poprzez drogi współczulne (sympatyczne) i parawspółczulne (parasympatyczne). Nerwowy system enteryczny składa się z szerokiej sieci neuronów (ocenia się, że ten układ zawiera tyle samo neuronów, co rdzeń kręgowy), usytuowanej na ściankach przewodu trawiennego i zorganizowanej w dwa główne sploty: splot podśluzówkowy Meissnera (łac. plexus submucosus) oraz splot Auerbacha (przywspółczulny splot nerwowy). Jego działanie, w szerokiej mierze niezależne od centralnego systemu nerwowego, zapewnia kontrolę perystaltyki, przepływu krwi, absorpcji oraz wydzielania śluzu. W Nantes we Francji, naukowcy z jednostki Inserm wyspecjalizowanej w neurogastroenterologii, postanowili przestudiować system nerwowy enteryczny pacjentów chorych na chorobę Parkinsona.

Biopsja jelita grubego: analizy i wnioski

Biopsje jelita grubego zostały przanalizowane przez metodę immunofluoroscencyjną, a w szczególności naukowcy poszukiwali złogów białka alfa-synukleiny fosforylowanej, które jest markerem z wyboru dla ciałek oraz neurytów Lewy’ego, a więc markerem choroby Parkinsona. Naukowcy stwierdzili w ten sposób obecność neurytów Lewy’ego w biopsji 21 pacjentów na 29. A także, badacze odkryli, że im więcej było neurytów Lewy’ego, tym większą pacjenci mieli tendencję do objawiania problemów z równowagą. Zaburzenia równowagi z kolei są oznaką stopnia zaawansowania choroby Parkinsona.

21 pacjentów na 29 Dlaczego nie 100% pacjentów?

Istnieją dwie możliwości: albo tylko u 70% pacjentów układ nerwowy enteryczny został dotknięty chorobą, albo użyta technika nie jest zbyt czuła. Naukowcy próbują teraz sprawdzić, czy otrzymane rezultaty zostaną potwierdzone przez inne analizy: na przykład, w badaniu biochemicznym. Czy więc biopsja jest wiarygodną techniką diagnozowania stopnia zaawansowania choroby Parkinsona? Naukowcy nie mają co do tego wątpliwości, ale jednakże sami podkreślają konieczność przeprowadzenia badań na szerszą skalę, w wielu szpitalach i w różnych, niezależnych laboratoraich.

Przyszłe projekty badawcze

Na krótką metę, uczeni chcieliby zastosować biopsje, aby pomóc różnicować chorobę Parkinsona oraz syndromy pokrewne (nazywane także zespołami parkinsonizm-plus). Na dłuższą metę, badacze liczą na zastosowanie biopsji jako techniki mogącej wcześniej wykrywać chorobę: w rzeczywistości, jest bardzo możliwe, że układ nerwowy enteryczny zostaje o wiele wcześniej dotknięty chorobą Parkinsona, niż centralny system nerwowy.