Płetwy rekina są zatrute… w dalszym ciągu masz chęć na zupę?

Shark finning zabija miliony rekinów każdego roku. Tak skutecznie, iż są one aktualnie zagrożone wymarciem. Ale uwaga, zwierzęta te mogą się skutecznie zemścić, nawet po swojej śmierci. Albowiem, jak się okazuje, ich płetwy, z których jest robiona zupa, tak ceniona w świecie azjatyckim, ma w rzeczywistości zawierać ogromne ilości BMAA. Toksyna ta ma być związana z pojawianiem się chorób neurodegeneracyjnych.

Konsumenci rekinów, czujcie się ostrzeżeni.

Shark finning jest techniką połowową, która polega na chwytaniu rekina tylko po to, aby obciąć mu płetwę, niezbędną mu do życia. Kiedy więc płetwa zostanie amputowana, ryba zostaje bezlitośnie wyrzucona z powrotem do wody. Śmiertelnie ranna opada na dno. Nie może już więcej pływać, bez płetwy, a więc powoli umiera, albo zostaje rozszarpana przez inne drapieżniki morskie.

W ten sposób, jak oceniają stowarzyszenia broniące praw zwierząt, ginie co roku od 26 000 000 do 73 000 000 rekinów. A gdzie się podziewają te płetwy? Generalnie, są one używane w Azji, gdzie robi się z nich słynne zupy, albo pigułki nazywane „cudownymi”, bo mają leczyć wszelkie możliwe choroby... 

Wody, w których pływają rekiny, pełno jest również cyjanobakterii. Bakterie te obficie się żywią naszymi odpadami przemysłowymi, a także nadmiarem nawozów. A więc, znakomicie prosperują i proliferują, i to już od lat osiemdziesiątych XX wieku.

Niektóre gatunki tych bakterii mogą produkować toksyny takie jak BMAA (beta-N-metyloamino-L-alanina). Ustalono bardzo silne związki między tą molekułą a neurodegeneracyjnymi chorobami u ludzi.

Naukowcy z uniwersytetu w Miami, którymi kierował Kiyo Mondo, chcieli sprawdzić jak wygląda sprawa akumulacji tej toksyny wzdłuż łańcucha pokarmowego. Przeprowadzili więc stosowne pomiary na organizmach morskich z samych wyżyn sieci troficznych, czyli na rekinach. Okazało się, że stężenie beta-N-metyloamino-L-alaniny w płetwach tych ryb przekraczała czasami stężenie, jakie jest stwierdzane u pacjentów dotkniętych chorobą Alzheimera albo chorobą Charcota.

Jedzenie rekina oznacza więc zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia. Rezultaty tych badań zostały opublikowane w przeglądzie naukowym Marine Drugs.

A konkretniej mówiąc: badania te zostały zrealizowane na południe od Florydy. Tkanki pobrano na poziomie płetwy grzbietowej siedmiu gatunków rekinów: rekin wąsaty Ginglymostoma cirratum, Carcharhinus limbatus, Carcharhinus acronotus, wielki rekin-młot, czyli głowomłot pospolity Sphyrna mokarran, żarłacz tępogłowy Carcharhinus leucas, żarłacz żółty Negaprion brevirostris, oraz na samym końcu rekin z gatunku Sphyrna tiburo.

Analizy toksykologiczne zostały przeprowadzone dzięki różnym technikom chromatograficznym. Badanie medyczne, które zrealizowała pani Deborah Mash w 2009 roku wykazało, że pacjenci umierający z powodu choroby Alzheimera albo choroby Charcota, mogli mieć anormalnie wysokie poziomy BMAA w mózgu, czyli średnio 256 ng na miligram.

Pacjenci zdrowi mają zaledwie znikome ślady tej toksyny. Toksyna ta ma być nawet główną przyczyną chorób neurodegeneracyjnych na wyspie Guam, czyli na wyspie na Pacyfiku zachodnim, powiązanej ze Stanami Zjednoczonymi, jak stwierdzili badacze.

Stężenia zmierzone w płetwach rekina wynoszoą do 144 do 1 836 ng na miligram! Akumulacja tego składnika jest więc bardzo duża wzdłuż całego morskiego łańcucha pokarmowego, a bardzo prawdopodobne, że również u osób jedzących skażone w ten sposób organizmy.

Populacje cyjanobakterii mogą przyczynić się do prawdziwego rozkwitu tych chorób. Nie ustalono jeszcze żadnego związku między tymi lokalnymi wydarzeniami a stężeniami toksyny BMMA u rekinów.

Wyjaśnienie prawdopodobnie możemy znaleźć w fakcie, że rekiny przemieszczają się na wielkich dystansach. Nie żyją stale w jednym miejscu, w którym może być duże stężenie toksycznych bakterii.

Konsumenci rekinów zostali ostrzeżeni. Wiedzą teraz, że folgując swoim zachciankom zagrażają przeżyciu rekinów. A teraz jeszcze wiedzą, że konsumując te zwierzęta, grają w rosyjską ruletkę, zagrażając własnemu zdrowiu.

Czy to wystarczy, żeby zmienić mentalność? Walka z nikotynizmem, dość nieskuteczna jak do tej pory, raczej nie napawa optymizmem...