Po raz pierwszy, rekiny hybrydy odkryte w Australii

Wzdłuż wybrzeży wschodnich Australii odkryto pierwsze rekiny hybrydowe. To znaczy, zwierzęta, które powstały z dwóch bliskich sobie gatunków. Ich połączenie dało początek potomstwu zdolnemu do życia, które w dodatku również się rozmnaża. Rezultat: jednemu z dwóch gatunków udało się rozszerzyć swój zasięg.

Carcharhinus tilstoni, gatunek endemiczny w Australii, oraz rekin Carcharhinus limbatus, są sobie bardzo bliskie. Jedynie kilka cech fizycznych, takich jak rozmiar, pozwala je odróżnić. Ich zasięg jest inny, ale Carcharhinus limbatus pokrywa całkowicie powierzchnię zajętą przez kuzyna australijskiego, wzdłuż wschodnich wybrzeży wyspy.

Badacze zdali sobie sprawę, że te dwa gatunki się połączyły ze sobą, dając początek rekinom hybrydowym. Jest to pierwszy raz, kiedy zjawisko takie możemy obserwować na łonie chrzęstnoszkieletowych (rekiny, raje, płaszczki). Krzyżowanie gatunków jest relatywnie powszechne pośród istot żywych, przede wszystkim jeśli chodzi o rośliny.

Na łonie środowiska morskiego, fenomen ten zaobserwowano już kilka razy, przede wszystkim na łonie ryb mięśniopłetwych. Trzeba jeszcze powiedzieć, że model reprodukcji jest tutaj inny niż model reprodukcji chrzęstnoszkieletowych. Podczas gdy te chrzęstnoszkieletowe uprawiają wewnętrzną reprodukcję płciową, to ryby uprawiają reprodukcję zewnętrzną. Składają swoje gamety w morzu, a samice zajmują się nimi później.

Krzyżowanie, aby zwiększyć swoją przestrzeń życiową?

Ale jaka jest korzyść z krzyżowania się z innymi gatunkami? Wody, w których pływa Carcharhinus tilstoni, wzdłuż wybrzeży australijskich, są cieplejsze i płytsze. Natomiast, jego kuzyn, czyli Carcharhinus limbatus, ma zdolność ewoluowania również w zimniejszych wodach.

Krzyżując się z tym drugim, ten pierwszy pozwala narodzić się potomstwu, które będzie w stanie rozszerzyć swój zasięg na środowiska, które są mu z zasady wrogie.

Jak odkryto nowy gatunek?

Realizując zwykły przegląd inwentarza, przeznaczony dla przemysłu rybołówstwa, badacze australijscy wpadli na osobniki, które miały profil genetyczny jednego gatunku, a cechy charakterystyczne fenotypowe innego. Dlatego też pogłębili swoje badania i przeprowadzili analizę genetyczną (DNA mitochondrialne i jądrowe) rekinów wielkiej części wschodniego wybrzeża Australii.

Rezultaty tych badań zostały opublikowane w naukowym Conservation Genetics.

Hybrydy zdolne do rozmnażania

W ten sposób, naukowcy odnaleźli 57 hybryd należących do kilku generacji. Proste (F1), wynikające z powiązania dwóch gatunków, oraz krzyżowe (B+), pochodzące z kopulacji bądź F1 z czystą jednostką, albo też dwóch F1. Oznacza to, że zjawisko to nie tylko nie jest nowe, ale przede wszystkim, hybrydy powstałe w ten sposób są zdolne do kopulacji z dwoma bliskimi gatunkami, co dowodzi sukcesu hybrydyzacji.

Następnie, naukowcy australijscy przeprowadzili analizę geograficzną zasięgu tych hybryd, w stosunku do „czystych” przedstawicieli, i w ten sposób zaobserwowali, że wiele spośród nich żyło w odległości około 2 000 km bardziej na południe niż rekin australijski, czyli tam, gdzie ten gatunek nigdy nie byłby w stanie żyć.

Niektóre istoty żywe muszą się przystosowywać, żeby powiększyć swoją przestrzeń życiową, albo podbijać nowe środowiska. Inne po prostu się rozmnażają z gatunkami już świetnie przystosowanymi do odmiennych warunków środowiskowych.