Profilowanie przestępców na usługach bioróżnorodności

Aby zwalczyć ekspansję gatunków inwazyjnych, która jedną z pierwszych przyczyn spadku bioróżnorodoności na świecie, naukowcy brytyjscy wpadali na oryginalny pomysł. Rozwiązaniem ma być program symulacyjny, opracowany dla poszukiwań ... seryjnych zabójców. Program ten ma pomóc wykryć winnego bądź winnych.

Gatunki egzotyczne w naszych ekosystemach

Inwazja tych gatunków na nasze ekosystemy ma poważne konsekwencje. Zarówno Organizacja Narodów Zjednoczonych, jaki i UICN (Międzynarodowa Unia na rzecz Ochrony Natury, International Union for Conservation of Nature) podkreślają, że to zjawisko ma być jedną z głównych przyczyn zmniejszania bioróżnorodności na świecie.

Gatunki inwazyjne mają być odpowiedzialne za połowę stwierdzanego wymierania gatunków, do którego doszło w ciągu ostatnich 400 lat. Konsekwencje ekonomiczne również mogą być poważne. Możemy odczuć także wiele tragicznych skutków pojawienia się gatunków obcych. Bardzo często współzawodniczą one z tubylczymi gatunkami o przestrzeń życiową i pożywienie. Niektóre z nich wydzielają substancje toksyczne albo przenoszą choroby, na które organizmy lokalne nie są uodpornione. A w końcu, mogą one proliferować w sposób anarchistyczny, ponieważ nie ma zwierząt, które by się nimi żywiły.

Opracowano już wiele programów nadzorujących i zwalczających to zjawisko, z mniejszym bądź większym sukcesem. Na nieszczęście, ciężko jest czasami zlokalizować precyzyjnie wektory inwazji. Steven Le Comber oraz jego koledzy z londyńskich uniwersytetów Queen Mary’s School of Biological and Chemical Sciences przedstawiają więc w przeglądzie naukowym Ecography swoje rozwiązanie.

Rozwiązanie jest radykalne i już sprawdzone: posłużenie się tak zwanym GP, czyli geographic profiling, czyli profilowanie geograficzne. To narzędzie symulacji przestrzennej nie jest nowe, ponieważ jest ono powszechnie używane przez policję na całym świecie w tropieniu seryjnych zabójców.

Model profilowania kryminalnego, aby uratować bioróżnorodność

Ten model badań jest związany ze scenami zbrodni. Bierze on pod uwagę dwa główne składniki. Po pierwsze, prawdopodobieństwo, że zostanie popełnione przestępstwo zmniejsza się, kiedy przestępca oddala się od swojego domu. Przemieszczanie się kosztuje. Sytuacja ta jest podobna dla gatunków inwazyjnych.

Po drugie, istnieje strefa buforowa wokół mieszkania przestępcy, wokół której on nigdy nie działa, żeby zminimalizować ryzyko namierzenia. Co zadziwiające, ta strefa buforowa istnieje również dla orgaznimów egzogenicznych.

Zjawisko to ma być związane z brakiem optymalnych siedlisk wokół stref źródłowych, albowiem są one już zużyte. Prawdopodobieństwo znalezienia odpowiednich miejsc wzrasta wraz z odległością. Badacze podzielili więc swoje badanie na dwa etapy.

Najpierw, posłużyli się symulacjami komputerowymi, aby przetestować profilowanie geograficzne i porównać rezultaty z innymi istniejącymi już metodami, używanymi w walce z inwazyjnymi gatunkami. Metody te klasyfikujemy w dwóch kategoriach: proste i skompliowane.

Okazało się, że metoda profilowania genetycznego jest skuteczniejsza niż te starsze metody, zarówno te proste, jak i te skomplikowane.

Wczesne wykrywanie gatunków inwazyjnych

Jest to konieczne, jak wyjaśniają badacze. Dlatego też drugi etap tych doświadczeń polegał na analizach i na porównaniach przeprowadzonych na podstawie danych historycznych, zebranych przez BRC (Biological Records Centre) dla 53 gatunków, poczynając od mięczaków (krewetka japońska), kończąc na potężnym drzewie (świerk norweski).

Model GP okazał się skuteczniejszy w 52 przypadkach, niezależenie od środowiska, w którym żyły te gatunki. A środowiska te były naprawdę zróżnicowane, ponieważ przebadano gatunki morskie, leśne, miejskie, itp.

Dodatkowo, na pracę GP nie wpływa również liczba możliwych źródeł – wręcz przeciwnie, pracuje on wtedy o wiele łatwiej. Pogłębiona analiza przypadku Heracleum mantegazzianum (Barszcz Mantegazziego), która została zrealizowana w celach porównawczych z jedną z metod z kategorii skomplikowanych, pokazała znowu wyższość profilowania geograficznego.

Według autorów tego badania, wrażliwość tego testu pozwala wykryć o wiele szybciej proliferację obcego gatunku, a tym samym szybciej przeciwdziałać, zanim obcy gatunek rozprzestrzeni się na wielką skalę. Oto kolejny przykład pokazujący siłę interdyscyplinarności niektórych prac. Gatunki inwazyjne, zupełnie tak samo jak i przestęcy, muszą mieć się na baczności.