Przyczyny męczącego kaszlu

Kaszel to odruch obronny organizmu, który ma za zadanie oczyszczać drogi oddechowe. Może mieć różne przyczyny, począwszy od zwykłego przeziębienia, kończąc na śmiertelnym nowotworze. Ważne, aby szybko wykryć jego źródło i podjąć właściwe leczenie. Infekcje dróg oddechowych, wywołane przez bakterie i wirusy, to jedna z najczęstszych przyczyn męczącego kaszlu.

Dzieci są bardziej narażone na zakażenie, ponieważ nie są odporne na czynniki infekcyjne występujące w środowisku.

Mycoplasma pneumoniae

Choroba wywołana przez bakterię Mycoplasma pneumoniae najczęściej występuje pod postacią zapalenia górnych dróg oddechowych, tchawicy i oskrzeli. Zakażenie przenoszone jest między ludźmi drogą kropelkową, tzn. chory w trakcie kaszlu, kichania lub mówienia uwalnia bakterie do otoczenia. Osoby zdrowe ulegają zakażeniu wdychając drobnoustroje. Mycoplasma pneumoniae jest najczęstszą przyczyną atypowego zapalenia płuc. W grupie ryzyka są głównie dzieci do 10 roku życia, które zapadają na mykoplazmatyczne zapalenie płuc 10-krotnie częściej w stosunku do ogółu społeczeństwa.

Chlamydophila pneumoniae

Infekcja wywołana Chlamydophila pneumoniae, przenoszona jest drogą kropelkową, powodując zakażenie dróg oddechowych, tj. zapalenie płuc, oskrzeli, gardła oraz zatok przynosowych. Często współwystępuje z inną infekcją wirusową lub bakteryjną. 10% atypowego zapalenia płuc spowodowane jest Chlamydophila pneumoniae. Poważnym następstwem zakażenia jest rozwój dychawicy oskrzelowej, nawracających katarów nosa, przewlekłego zapalenia gardła i zapalenia zatok. Dodatkowe objawy to ból i zapalenie stawów. Chlamydophila pneumoniae podejrzewana jest o udział w powstawaniu miażdżycy, choroby wieńcowej, zapalenia wsierdzia, astmy oraz choroby Alzheimera.

Chlamydia psittaci

Ciężko i długotrwale przebiegające zakażenie nazywane papuzicą lub ornitozą, wywołane jest przez bakterię odzwierzęcą przenoszoną przez ptaki. Do zainfekowania dochodzi poprzez wdychanie aerozoli z bakteriami. Nosicielami są głównie papugi, rzadziej gołębie, kanarki i ptactwo gospodarstwa domowego. Chorobę charakteryzuje suchy, męczący kaszel, gorączka, dreszcze, w późniejszym stadium choroby odkrztuszanie ropno - śluzowej wydzieliny.

Zobacz również:

Legionella pneumophila

Legionelloza (choroba legionistów) wywołana jest przez bakterię występującą i rozmnażającą się w wilgotnych środowiskach, takich jak: zbiorniki stojącej, ciepłej wody, co ma najczęściej miejsce w termach, klimatyzatorach czy niektórych typach kąpielisk, w rozpylaczach prysznicowych, kranach, wannach z hydromasażem i fontannach. Bakteria dobrze znosi również wodę chlorowaną. Do zakażenia dochodzi poprzez wdychanie zanieczyszczonych aerozoli lub zachłyśnięcie się zakażoną wodą. Legionella jest szczególnie niebezpieczną bakterią, ponieważ jej obecność w zbiornikach wody pitnej może wywołać epidemię! Osobami najbardziej podatnymi na zakażenie są palacze, osoby starsze oraz osoby z upośledzoną odpornością.

Bordetella pertussis

Krztusiec (koklusz) to ostra choroba zakaźna przenoszona drogą kropelkową. Bakteria, która ją wywołuje, atakuje i niszczy komórki nabłonkowe dróg oddechowych. Wyjątkowo groźna jest toksyna krztuścowa, która drażni oskrzela wywołując długotrwałe zwalczenia infekcji. Z uwagi na bardzo ciężki przebieg zakażenia i wysoką śmiertelność u małych dzieci i niemowląt, wprowadzono obowiązkowe szczepienia, dlatego obecnie krztusiec częściej atakuje osoby dorosłe i starsze. Szczególnie narażone są osoby nieszczepione bądź o osłabionej odporności. Głównym objawem zakażenia krztuścem jest kaszel napadowy, trwający nawet kilka miesięcy. W Polsce od 2006 roku notuje się wzrost zakażeń krztuścem.

Po co diagnozować przyczyny kaszlu?

Ustalenie przyczyny kaszlu jest niezmiernie istotne, ponieważ w przypadku atypowych chorób układu oddechowego, rutynowo podawane antybiotyki są nieskuteczne. Jedynie wykrycie źródła choroby oraz podjęcie właściwego leczenia może doprowadzić do zwalczenia infekcji.

Badania laboratoryjne

W przypadku zakażeń układu oddechowego dostępnych jest wiele testów laboratoryjnych, które pozwalają określić przyczynę oraz stadium zakażenia. Najczęściej stosowane są testy wykrywające obecność specyficznych PRZECIWCIAŁ wytworzonych przez organizm w celu obrony przed zakażeniem.

Przeciwciała klasy IgM: Laboratoryjny znacznik świeżego zakażenia. Najczęściej występują na samym początku infekcji, następnie stężenie przeciwciał opada.

Przeciwciała klasy IgG: Pojawiają się we krwi chorego nieco później i ich stężenie szybko narasta w trakcie przebiegu infekcji. Wykazanie wyraźnego wzrostu stężenia specyficznych przeciwciał klasy IgG (w powtórnym badaniu przeprowadzonym po dwóch tygodniach), jest potwierdzeniem ostrej choroby zakaźnej.

Przeciwciała klasy IgA: Obecne są np. we krwi i w wydzielinach dróg oddechowych, dlatego odgrywają ważną rolę w zwalczaniu zakażeń oskrzeli i płuc. W trakcie ostrych chorób układu oddechowego często wykrywane są wysokie stężenia przeciwciał IgA we krwi pacjenta. Po chorobie zwykle opadają do niskich lub niewykrywalnych wartości.

Rekomendowane badania

Przeciwciała klasy IgA, IgG lub IgM przeciwko: