Rafy koralowe: światowa mapa pokazuje te, które są najbardziej zagrożone

Znów powraca temat ochrony raf koralowych. Badacze australijscy opracowali światową mapę raf koralowych podatnych na uszkodzenia. Mapa ta pozwala na określenie miejsc, gdzie podjęcie działań konserwacyjnych jest najbardziej użyteczne, a więc wydaje się bardzo cennym narzędziem do kontrolowania tymi wrażliwymi ekosystemami.

Rafy koralowe mają się źle. Dziewiętnaście procent z nich jest już martwe, piętnaście procent z pozostałych przeżyje najbliższe piętnaście lat, według prognoz światowej sieci oberwacji raf koralowych (GCRMN). Wzrost temperatur wody związany z globalnym ociepleniem jest jedną z głównych przyczyn ich złego zdrowia.

Ekosystem oparty na koralach jest jednym z najbardziej produktywnych i najbogatszych na świecie. Daje on schronienie tysiącom gatunków morskich, bezpośrednio odżywia sto milionów ludzi i gwarantuje protekcję wybrzeży przed atakiem wód morskich w dziesiątkach krajów. Wartość ekonomiczna raf koralowych jest więc bardzo ważna, a ponadto, są one jedną z głównych atrakcji turystycznych w wielu miejscach na świecie.

Stworzyć mapę zagrożeń jest trudne, ponieważ korale są wrażliwe na bardzo różne przyczyny stresu. Jedna z głównych przyczyn śmierci raf jest związana z nadmierną wariacją temperatury wody, a w szczególności z jej ociepleniem. Powoduje to wyrzucenie mikroalg żyjących w symbiozie z polipem, co powoduje wybielanie koralu, a w końcu go zabija.

Liczne parametry i globalna nota

Praca biologów z Macquarie University z Sydney (Australia) wzięła więc pod uwagę wszystkie charakterystyczne wariacje, z przeszłości oraz te przewidywane, temperatury wody, tak samo jak i innych czynników. A pośród nich: proliferacja alg, ekspozycja na słońce i na promieniowanie ultrafioletowe, ilość osadów oraz zanieczyszczeń, które mogą być przyniesione z lądu przez wody napływające, albo jeszcze przez działanie pływów...

W ten sposób, australijscy naukowcy sformułowali trzy kategorie: zmienne związane ze słońcem (temperatura, promienie UV), parametry zwiększające stres (eutrofizacja, nanoszenie osadów), a także parametry zmniejszające ten stres (wiatr, pływy).

Parametry te zostały zintegrowane w postaci matematycznej z modelem, i w ten sposób powstała mapa. Na tej planisferze, każda rafa koralowa otrzymała notę, wartość między 0 i 1, co odpowiada wielkości stresu, na który jest narażona rafa, a więc oznacza to ryzyko jej zniknięcia. Surowe dane są dostępne na internetowej stronie Plos One.

Głównym źródłem stresu jest zwiększenie temperatury wody, które jest spowodowane ociepleniem klimatu, wzmocnionym bądź osłabionym przez inne czynniki, również wzięte pod uwagę. Niska wartość odpowiada strefom w dobrym zdrowiu i słabo zagrożonym; zbliżając się do 1, zakłócenia są coraz większe, a przyszłość coraz ciemniejsza.

Biada pokonanym

Aby zorganizować narzędzia protekcji, mapa ta jest bardzo cennym narzędziem, ponieważ powstała ona po to, aby pozwolić lepiej zarządzać inwestycjami. Ale, wynurzyła się z niej również dość nowa idea: zdaniem niektórych biologów, w tym i zdaniem współautora badania, Tima McClanahan, z Wildlife Conservation Society w Mombasa w Kenii, trzeba się skoncentrować na rafach koralowych wygrywających, a nie przegrywających. Bardzo pragmatyczny punkt widzenia...

Krytycznie opinie odnośnie wartości diagnozy również się podnoszą, ponieważ odpowiedź raf na tę samą agresję może być bardzo odmienna. Ale Joseph Maina, odpowiedzialny za to badanie, precyzuje jasno, że ich praca kompiluje w sposób bardzo czytelny i skuteczny agresje, które ucierpiały korale, aby wyciągnąć z nich wartość globalną stresu.

Chodzi tutaj o sumę parametrów zewnętrznych, a przyszłość rafy koralowej zależy oczywiście bardzo mocno od zdolności do adaptacji oraz od odporności korali na te zagrożenia. Sekwencjonowanie genomu korala, wykonane ostatnio, przynosi kilka precyzyjnych danych w tych punktach.

Informacje przynoszone przez te prace w każdym razie zdają raport ze stanu ściśle określonych miejsc raf koralowych w obliczu ocieplenia klimatu. Posługiwanie się nimi, przy jednoczesnej znajomości ich ograniczeń, sprawi, że życie tych, którzy na całym świecie próbują uragować rafy koralowe, będzie łatwiejsze.