Rak płuc wykrywany przez psa!

Pewne badanie, niezwykłe, ostatnio udowodniło swoją skuteczność w wykrywaniu raka płuc: pewnym psom udało się zidentyfikować oddech osób dotkniętych tą chorobą, pośród wielu próbek testowych. Jest to zachęcające badanie dla wczesnej diagnozy raka płuc.

Zaskakująca konkluzja z pracy przeprowadzonej w Niemczech i opublikowanej w European Respiratory Journal, psy tropiące mogą być użyte do wczesnego wykrywania niektórych nowotworów płuc. Nie aż tak zaskakująca, w rzeczywistości.

W medycynie chińskiej właściwie, psy były używane do rozpoznawania osób cierpiących na cukrzycę po słodkim zapachu ich moczu. A Hipokrates sam zauważył zainteresowanie pszczół kroczem szlachetnych diabetyków, których togi mogły być splamione słodkim moczem...

Metoda użyta przez naukowców ze szpitala Schillerhoehe w Gerlingen w Niemczech, polega na identyfikacji organicznych związków lotnych związanych z rakiem. Badacze więc użyli psów tropiących. Ich cel: zaobserwowanie, czy psowate są w stanie wykrywać w sposób wiarygodny raka płuc.

Marker raka płuc w oddechu?

Badacze niemieccy pracowali z 220 ochotnikami, w tym z pacjentami dotkniętymi rakiem płuc, z pacjentami dotkniętymi przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP), i naturalnie z pacjentami zdrowymi, w celach kontrolnych.

Rezultat? Psy specjalnie wyszkolone do takiego działania poprawie zidentyfikowały 71 próbek pochodzodzących od pacjentów dotkniętych rakiem płuc (na 100 możliwych). Psy również poprawnie wykryły 372 próbki należące do ochotników zdrowych (na 400 możliwych).

Jak mówi Thorsten Walles, główny autor tego badania, mają istnieć różnice między oddechem pacjenta dotkniętego rakiem płuc i osobą cieszącą się dobrym zdrowiem. Węch psa może wychwycić tę różnicę.

Nasze rezultaty potwierdzają obecność stabilnego markera raka płuc. Jest to wielki krok do przodu w diagnostyce, ale musimy jeszcze zidentyfikować precyzyjnie zaobserwowane związki w oddechu pacjentów, mówi niemiecki naukowiec.

Jest to zachęcające odkrycie, które każe ubolewać w żartobliwym duchu: jak szkoda, że pies nie może powiedzieć, co czuje...