Sezonowy nieżyt nosa o podłożu alergicznym

Od kilkudziesięciu lat stale wzrasta liczba zachorowań na sezonowy nieżyt nosa o podłożu alergicznym. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) umieszcza alergię na trzecim miejscu na liście najczęściej występujących schorzeń. Najnowsze badania wykazują, że ryzyko wystąpienia alergii dotyczy ponad 30 proc. światowej populacji.

Problemy z alergią najczęściej występują w określonych porach roku, zwłaszcza wiosną, kiedy rozpoczyna się sezon pylenia roślin i pyłki roznoszone przez wiatr powodują u osób na nie uczulonych sezonowy nieżyt nosa, czyli tzw. katar sienny.

Zachorowalność

Sezonowy nieżyt nosa o podłożu alergicznym dotyka w zależności od kraju 15-20 proc. populacji. W rzeczywistości więcej osób cierpi na tę dolegliwość, gdyż raporty nie uwzględniają 3-10 proc. populacji dotkniętych uczuleniem na roztocza i kurz.

Sezonowy nieżyt nosa dotyka osoby w różnym wieku, lecz najczęściej pojawia się w okresie dojrzewania i utrzymuje przez wiele lat. Po 50. roku życia jego objawy zaczynają stopniowo ustępować, o ile nie przybierze on postaci przewlekłej. Schorzenie rzadko występuje u dzieci w wieku do 5 lat.

Przyczyny

Nieżyt nosa o podłożu alergicznym jest wywołany konfliktem antygen - przeciwciało, spowodowanym obecnością pyłków w jamach nosowych. Jest objawem uczulenia na alergeny, tj. substancje zdolne do wywołania stanu nadwrażliwości. W przypadku kataru siennego najczęstszymi alergenami są pyłki roślin (babki - plantago, komosy - chenopodium ambrisioides), przy czym dany alergen może wywoływać różne reakcje organizmu u różnych osób. Reakcja alergiczna wynika zarówno z działania czynników zewnętrznych - na przykład pyłków, jak i czynników wewnętrznych - indywidualnego sposobu reagowania organizmu na alergen poszczególnych osób. Co druga osoba cierpiąca na katar sienny jest uczulona jednocześnie na pyłki wielu roślin. Badania kliniczne wykazują, że na wystąpienie kataru siennego większy wpływ mają czynniki dziedziczne (2/3), aniżeli czynniki środowiskowe (1/3).

Ryzyko wystąpienia sezonowego nieżytu nosa nie jest związane jedynie z przebywaniem na obszarach zieleni poza miastem. Reakcje alergiczne mogą pojawić się także w strefie miejskiej – wywołane przez pyłki roślin rosnących na terenach zielonych, usytuowanych niekiedy w centrach miast, oraz przez pyłki przenoszone przez wiatr nawet z bardzo odległych obszarów.

W ciągu roku występuje wiele okresów wysokiego stężenia pyłków. Najbardziej niebezpieczny dla alergików jest okres pylenia traw, trwający zwykle od połowy maja do połowy lipca, w zależności od tempa wegetacji roślin w danym roku. Aby zapobiegać wystąpieniu alergii, należy ograniczyć kontakt z substancjami uczulającymi.

Objawy

Alergiczny nieżyt nosa charakteryzują trzy, prawie stale utrzymujące się objawy: napady kichania, wyciek z nosa, upośledzenie drożności nosa. Dodatkowo mogą im towarzyszyć: zapalenie spojówek, świąd nosa, zmniejszenie, a nawet utrata powonienia oraz krwawienie z nosa.

Katar sienny może być przyczyną wielu powikłań:

w obrębie układu oddechowego: w postaci kaszlu o podłożu naczynioruchowym, zespołu objawów przypominających astmę, a niekiedy rzeczywistych napadów astmy oskrzelowej

w obrębie górnych dróg oddechowych i ucha: w postaci surowiczo - śluzowego zapalenia ucha środkowego, zapalenia zatok

w postaci zmian skórnych: swędząca wysypka.

Jak rozróżnić alergiczny nieżyt nosa od kataru towarzyszącego przeziębieniu?

W przypadku kataru alergicznego wodnisty wyciek z nosa pojawia się wkrótce po zetknięciu z alergenem - po spacerze w lesie, w parku czy po koszeniu trawy w ogrodzie - i towarzyszą mu zwykle napady kichania, łzawienie, podrażnienie spojówek i swędzenie (nosa, okolic oczu, podniebienia miękkiego). Jeśli przy tym można z pewnością wykluczyć przeziębienie i jest sucha, ciepła i słoneczna pogoda, to z pewnością mamy do czynienia z katarem alergicznym.

Zobacz również:

Standardowe leczenie kataru siennego polega na podawaniu leków przeciwhistaminowych / sterydów i stosowaniu specyficznej immunoterapii - czyli odczulania.

Leki homeopatyczne stosowane w leczeniu sezonowego nieżytu nosa o podłożu alergicznym
Sezonowy nieżyt nosa o podłożu alergicznym, podobnie jak wiele innych schorzeń, u każdego pacjenta wywołuje specyficzne reakcje. Wybór leku homeopatycznego przez lekarza opiera się na ściśle określonych kryteriach odnoszących się zarówno do „typowego”, jak i „indywidualnego” sposobu reagowania pacjenta.

Wywiad

Prawidłowo przeprowadzony przez lekarza homeopatę wywiad pozwala wyróżnić dwa rodzaje objawów klinicznych:

objawy kluczowe do rozpoznania choroby, typowe dla wszystkich pacjentów
objawy indywidualne, charakterystyczne dla sposobu reagowania danego pacjenta takie jak.:

- odczucia subiektywne (uczucie pieczenia, dreszcze, uczucie zimna i in.)
- okoliczności poprawy lub pogorszenia, nasilenia objawów (po wyziębieniu, w wilgoci itd.)
- zmiany zachowania (drażliwość, senność itd.).

Ponadto lekarz bierze pod uwagę kryteria fizyczne i budowę ciała pacjenta (sylwetka szczupła / otyłość, skłonność do łojotoku / suchość skóry, itp.).

Leczenie podłoża chorobowego

Nieżyt nosa o podłożu alergicznym występuje u dwóch kategorii pacjentów:

u osób cieszących się przez cały rok dobrym zdrowiem, które co roku w okresie wiosny cierpią na nieżyt nosa o ostrym przebiegu

u pacjentów z licznymi schorzeniami (o podłożu alergicznym lub nie) utrzymującymi się od wielu miesięcy lub lat, u których każdej wiosny występuje alergiczny nieżyt nosa.

Lekarz homeopata dobiera lek biorąc pod uwagę przeszłość chorobową pacjenta oraz informacje o wcześniej stosowanych przez niego metodach leczenia.

Leki homeopatyczne

W zależności od objawów dominujących u pacjenta, lekarz homeopata może zalecić jeden z leków pojedynczych na przykład: Allium cepa, Euphrasia, Sabadilla czy też Poumon histamine lub Pollens (stosowane uzupełniająco także w innych postaciach alergii, w tym w alergiach dróg oddechowych).

Leki homeopatyczne wykazują wysoką skuteczność w leczeniu sezonowego nieżytu nosa o podłożu alergicznym.

W przypadku reakcji alergicznych, a szczególnie przy katarze siennym, leki homeopatyczne mogą przynieść szybki i trwały efekt terapeutyczny. Dotyczy to zarówno leczenia objawów o ostrym przebiegu, jak i dolegliwości przewlekłych, przy których odpowiednio dobrane leki homeopatyczne modyfikują sposób reagowania chorego. Stosowane przez dłuższy czas powodują zmniejszenie częstotliwości występowania i nasilenie objawów, a niekiedy nawet całkowite ich ustąpienie. W praktyce oznacza to możliwość stopniowego zmniejszania dawki stosowanych leków przeciwhistaminowych, aż do ich odstawienia.

W leczeniu sezonowego nieżytu nosa o podłożu alergicznym leki homeopatyczne znajdują zastosowanie:

szczególnie u pacjentów wrażliwych, dobrze reagujących na lek
jeśli nieżytowi nosa towarzyszą nasilone objawy ze strony układu oddechowego (lek należy podać możliwie najszybciej po wystąpieniu objawów).

Leki homeopatyczne nie wywołują powikłań ani działań ubocznych (nigdy nie powodują senności). Są dostępne w postaci granulek lub tabletek do ssania, dzięki czemu są łatwe w użyciu dla pacjentów w każdym wieku. Można je stosować jednocześnie ze standardowo stosowanym leczeniem.

Lek RHINALLERGY® na katar sienny

RHINALLERGY®, produkowany przez Laboratoria BOIRON, jest lekiem homeopatycznym stosowanym wspomagająco wraz ze standardowo zalecaną terapią w leczeniu objawów alergii sezonowych i kataru siennego takich jak: napady kichania, wodnisty wyciek z nosa i podrażnienie spojówek. Zawiera w swoim składzie 6 pojedynczych leków homeopatycznych najczęściej stosowanych przez lekarzy w leczeniu różnych objawów sezonowego alergicznego nieżytu nosa: niedrożności nosa, napadów kichania, wodnistego wycieku z nosa, podrażnienia spojówek.

Składniki leku zostały tak dobrane, aby skutecznie i niemal natychmiastowo oddziaływać na wszystkie te objawy. W skład leku wchodzą: Allium cepa, Euphrasia officinalis, Sabadilla officinarum, Ambrosia artemisiaefolia, Solidago virga aurea i Histaminum muriaticum.

Rhinallergy®: nie wywołuje działań ubocznych ani interakcji z innymi lekami, nie powoduje uzależnienia ani uczucia senności. Przyjmowanie leku zalecane jest od momentu wystąpienia objawów - należy ssać 1 tabletkę co godzinę wydłużając przerwy w miarę następowania poprawy. Tabletki można rozpuścić w niewielkiej ilości wody. Nie należy przekraczać dawki 6 tabletek dziennie.

Rhinallergy®, produkt złożony. Postać farmaceutyczna: tabletki. Wskazania do stosowania: wspomagająco w objawach alergii sezonowych i kataru siennego takich jak: napady kichania, wodnisty wyciek z nosa i podrażnienie spojówek. Przeciwwskazania: nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża twojemu życiu lub zdrowiu.

Przewlekły nieżyt nosa o podłożu alergicznym

Badania w homeopatii

Wyniki badań klinicznych przeprowadzonych pod kierunkiem D. Reilly’ego, opublikowane kolejno na łamach „British Homeopathic Journal” i „The Lancet”, ujawniły statystycznie istotny efekt działania leku homeopatycznego w porównaniu do placebo w leczeniu pacjentów z sezonowym nieżytem nosa o podłożu alergicznym. Badania przeprowadzone w latach 1983-1994 w szpitalu w Glasgow wśród pacjentów z alergicznym nieżytem nosa miały wykazać, czy działanie leku homeopatycznego jest różne od działania placebo. Pierwsze z nich wykazało istotnie wyższą skuteczność działania leku homeopatycznego w porównaniu do placebo.

Kolejne badanie - powtórzone na grupie 162 osób obydwu płci, u których katar sienny występował co najmniej przez dwa lata - potwierdziło wynik pierwszego badania. Pacjentom podawano leki w dwóch dziennych dawkach: w postaci tabletki nasączonej rozcieńczeniem Pollens 30 CH (mieszaniny pyłków najczęściej wywołujących alergiczny nieżyt nosa) lub tabletki nasączonej roztworem wodno-etanolowym (placebo). Przez pierwszy tydzień wszyscy badani otrzymywali jedynie placebo, a przez dwa kolejne tygodnie część z nich otrzymywała verum, czyli Pollens 30 CH, a część placebo. Pacjenci, u których występowały nasilone objawy kliniczne przyjmowali wspomagające leczenie przeciwhistaminowe. Pod koniec badania wykazano, że jedynie w grupie otrzymującej lek homeopatyczny zanotowano zmniejszenie się nasilenia objawów.