Techniki medytacji: która najlepsza?
Większości z nas medytacja kojarzy się z azjatyckimi mnichami ubranymi w ciemnopomarańczowe szaty i tkwiącymi cały dzień w jednej pozycji. Tymczasem medytacja to sposób na poznanie własnego wnętrza, na uzyskanie lepszego kontaktu z samym sobą.
Medytację zaczyna się od ćwiczeń w rozważaniu i koncentracji, jednak po pewnym czasie staje się doświadczeniem własnej duchowości. Nie wiąże się ona bezpośrednio z żadną religią, nie wymaga przyjęcia żadnej wiary. Wykorzystujemy ją jednak przy modlitwie, jesteśmy także bardzo blisko niej podczas snu.
Jak medytować?
Medytować można na różne sposoby. Można to robić w ciszy i spokoju, jednak medytacja może także przybrać formę modlitwy, śpiewu lub ćwiczeń innych niż aerobowe (dotleniające). Każdy z nas, stosując odpowiednią technikę, może zmienić stan energii – chi – swojego ciała lub poziom substancji przekaźnikowych w układzie nerwowym. Najważniejsze jest to, by znaleźć metodę, która będzie nam najbardziej odpowiadać.
Sam wybór metody medytacji jest bardzo trudny, gdyż zależy od naszych indywidualnych upodobań. Jeśli chcemy zacząć praktykować tę sztukę, możemy popytać się wśród znajomych, kto się tym zajmuje i jaką technikę poleca. Może nam to pomóc, ponieważ nasi bliscy często mają podobne do naszych preferencje. W chwili, gdy spróbujemy jakiejś metody i nie będzie nam ona odpowiadać, nie należy się zniechęcać, a jedynie szukać dalej, szukać czegoś, co pomoże nam osiągnąć samopoznanie. Być może znajdzie się technika, która będzie dla nas dobra, jednak będzie nas szybko nużyć. W takim przypadku nie wolno się poddawać – najlepiej dalej ja praktykować, powracać do niej na parę minut nawet po kilkudniowej lub kilkutygodniowej przerwie.
By medytacja przyniosła jak najwięcej korzyści, należy poświęcać się jej przynajmniej przez dwadzieścia minut dwa razy dziennie. Wiadomo jednak, że gdy jest to niemożliwe, nawet krótkie pięć minut może stać się pożyteczne.
Zobacz również:
Podstawa medytacji
Podstawową zasadą medytacji jest doświadczenie pełnej obecności. Uwagi kieruje się na tego, który doświadcza, zaczynamy zastanawiać się, kim jest ten, który doświadcza wszystkiego? Jest całkiem zrozumiałe to, że wiele spraw jest dla nas ważnych, jednak w trakcie medytacji może nasuwać się pytanie, czy istnieje ktoś, dla kogo wszystkie sprawy są ważne? Ten stan pozwala nam dostać się do środka siebie, swojej świadomości. Przez niektórych jest to porównywane do lustra, gdyż odbija ono obrazy, ale nimi nie jest. Podobnie jest z nami – możemy myśleć o wielu sprawach, doświadczać wielu sytuacji oraz emocji, ale tak naprawdę jesteśmy tym, który potrafi doświadczać czegoś i myśleć o czymś – nie jest tylko treścią doświadczeń i myśli. Proces medytacji pozwala nam uświadomić sobie, że jesteśmy pełnią obecności, w której pojawiają się nasze doświadczenia.
Częstym naszym błędem jest złe myślenie o sobie, gdyż identyfikujemy się z treścią naszych myśli. Gdy myślimy o sobie „jestem beznadziejny”, wydaje nam się to obiektywną prawdą, jednak w czasie medytacji możemy odkryć, że po prostu jesteśmy tym, który myśli, że do niczego się nie nadaje. Możemy więc pomyśleć „jestem wspaniały” albo w ogóle nie myśleć o niczym i na chwilę przestać być obecnym. Medytacja pozwala nam pozbyć się konieczności ciągłego przerabiania czegoś w myślach, chaotycznego, przypadkowego myślenia. Normalnie nie możemy zatrzymać tego procesu, a dzięki tej sztuce możemy włączać i wyłączać umysł wtedy, kiedy tego chcemy.
Techniki medytacji
Są różne techniki medytacji. Sposób, w jaki będziemy ją wykonywać, jest bardzo zależny od naszych osobistych upodobań i zdolności.
Jedną z technik jest praca z ciałem, np. asany, tai chi, qigong i taniec. Może to być jednak także uprawianie relaksu w formie: joggingu, pływania lub nawet ćwiczeń z ciężarkami.
Następnym sposobem na medytację jest po prostu skupienie się na oddechu. Wystarczy śledzić lub liczyć oddechy. Może to być też taoistyczna joga oddechowa, czy oddychanie w tai chi i qigong.
Można też zwyczajnie skupiać się na modlitwie lub utrzymywać koncentrację poprzez mantrę – wtedy skupienie przychodzi poprzez ciągłą recytację.
Innymi technikami są techniki mentalne, np. koncentracja mentalna na wybranej części ciała, wsłuchiwanie się w otaczające nas dźwięki lub trataka – ćwiczenie wpatrywania się w punkt. Możemy także koncentrować się na wizualizowanym obrazie lub sztuce i aktywności artystycznej.
Oczywiście, każdy z nas może odkryć własną technikę. Medytacja nie jest sztuką, w której należy postępować według określonych wzorców. Jej celem jest dotarcie w głąb siebie, poznanie własnego „ja”. Już od nas samych zależy, jaka drogą będziemy do tego kroczyć.
Autor:
Angelika Szkuta
Komentarze do: Techniki medytacji: która najlepsza?