Telefon komórkowy sprawia, że mózg jest głodny!

Używanie telefonu komórkowego może zwiększać aktywność mózgu na poziomie regionów umiejscowionych w pobliżu anteny. Autorzy artykułu są bardzo oficjalni, ale nie chcą wypowiadać się definitywnie, jeśli chodzi o ewentualne konsekwencje, takie jak rozwój nowotworów mózgu, w następstwie zbyt długiego używania tego typu aparatów.

Liczne badania już od dawna próbują odpowiedzieć na to pytanie, jednakże nie mogą one w dalszym ciągu dać defintywnej odpowiedzi.

A więc, telefony komórkowe, niezwyciężone od końca lat 1990, czy są one rzeczywiście niebezpieczne dla zdrowia? Jeśli więc odpowiedź na nie ciągle nie jest zbyt jasna, to dziś wiemy, dzięki nowemu badaniu, które ukazało się w przeglądzie Journal of the American Medical Association, że używanie telefonu komórkowego ma przyjamniej jeden wpływ na mózg.

Przypuszczano już wcześniej, że telefony przechowywane w kieszeniach, są szkodliwe dla plemników, komórek najbardziej narażonych na kontakt z falami elektromagnetycznymi wysyłanymi przez aparat. Poza tym, anteny nadawcze są bez przerwy przedmiotem gniewu mieszkańców sąsiadujących z nimi domów, i to mimo badań, które mają udowadniać brak wpływu tych nadajników na rozwój nowotworów.

Przypomnijmy jednocześnie, że nawet jeśli te fale elektromagnetyczne należą do tej samej rodziny co nieszkodliwe fale pasma FM, to są one jeszcze bardziej bliskie falom stosowanym w kuchenkach mikrofalowych. Niepokój jest więc uzasadniony, a używanie telefonów komórkowych przez dzieci, których mózg się właśnie rozwija, jest zresztą odradzane.

Jeden telefon przy każdym uchu

Aby lepiej zrozumieć wpływ używania telefonu na mózg, pani Nora D. Volkow oraz jej koledzy, przestudiowali 47 ochotników cieszących się dobrym zdrowiem, między 1 stycznia 2009 i 31 grudnia 2009. Na każdej z tych osób przeprowadzono dwa doświadczenia: jedno z dwoma telefonami umieszczonymi każdy przy jednym uchu przez pięćdziesiąt minut, upewniając się, że obydwa telefony są włączone; drugie doświadczenie przeprowadzono w tych samych warunkach, jeden telefon był włączony, ale nie emitował jednocześnie żadnego dźwięku (aby nie aktywować strefy mózgu, która odpowiada za dźwięk).

Mózgi uczestników badania następnie zostały przebadane przez tomografię pozytronową emisyjną. Technika ta pozwala obserwować metabolizm organów, dzięki wcześniejszemu wprowadzeniu markera oznaczonego atomem radioaktywnym (w tym przypadku, chodzi o fluorodeoksyglukozę, oznaczony fluor-18).

Ten znacznik zachowuje się jak glukoza, a więc jest przesyłany do organów, które chcą go „skonsumować” i akumuluje się więc w organie, który wręcz pożera energię.

Konsumpcja większa o 7%

Podczas gdy globalna aktywność mózgu nie jest zmieniona, to regiony mózgowe usytuowane w pobliżu włączonej anteny telefonicznej, pokazują wzrost konsumpcji glukozy o 7% (35,7 mikromoli glukozy na 100 gram na minutę, przeciwko 33,3 mikromoli glukozy na 100 gram na minutę).

Kora oczodołowa oraz biegun skroniowy, jedynie po stronie prawej, gdzie był umieszczony włączony telefon, doznają znaczącej modyfikacji w swoim metabolizmie pod wpływem działania fal wysyłanych przez telefon.

Autorzy badania jednak nie ośmielają się nawet snuć domysłów na temat konsekwencji klinicznych, które te rezultaty pozwalają przypuszczać.

Jeśli natomiast chodzi o badanie Interphone z 2010 roku, które oceniało związek między osobami chorymi na raka a używaniem przez nie telefonu komórkowego, to nie pozwoliło ono skorelować tych dwóch faktów, a wykazywało nawet, czasami, zmniejszenie niektórych nowotworów u użytkowników...

Badanie Cosmos z kolei, które zainteresowało się osobami cieszącymi się dobrym zdrowiem, przyniesie wyniki najwcześniej w roku 2030 albo nawet w 2040.