Terapia fotodynamiczna światłem dziennym najbardziej skuteczna przy rozprzestrzenionym rogowaceniu słonecznym

W leczeniu rogowacenia słonecznego, które pojawia się na dużych powierzchniach ciała lub jest rozprzestrzenione, światło dziennie często jest lepszym aktywatorem w terapii fotodynamicznej (PDT) niż światło sztuczne. Takie wnioski przedstawione zostały na ostatnim spotkaniu Amerykańskiej Akademii Dermatologii.

Dowód na to, że światło dziennie jest co najmniej tak samo skuteczne jak światło sztuczne przy leczeniu rogowacenia słonecznego 1 i 2 stopnia stwarza - według dr Emily J. Fisher z Mercy Health Physicians z Cincinnati w Ohio - naprawdę ekscytujące nowe możliwości dla osób, u których choroba się rozprzestrzeniła. Terapia fotodynamiczna światłem dziennym jest nie tylko bardziej efektywna w leczeniu dużych obszarów lub w kilku różnych miejscach na ciele jednocześnie, ale jest także lepiej tolerowana, co dodatkowo ułatwia leczenie większych powierzchni skóry.

Co więcej, dla lekarzy, którzy nie posiadają w swoich gabinetach niebieskiego lub czerwonego sztucznego światła, aktywacja z użyciem światła dziennego jest świetną okazją do do włączenia PDT do ich praktyki - dodaje dr Fisher. Sugeruje ona także, że terapia fotodynamiczna wydaje się być co najmniej tak samo skuteczna jak stosowane miejscowo substancje lecznicze, takie jak 5-fluorouracyl (5-FU) czy imikwimod.

Choć skuteczność leczenia porównywana w różnych badaniach wydaje się być wyższa w przypadku terapii PDT niż leków stosowanych miejscowo, to jednak, jak zaznacza dr Fisher, nie istnieją wysokiej jakości bezpośrednie porównania. Nie ma więc jednoznacznych dowodów na to, która metoda leczenia jest lepsza.

Niemniej jednak, u pacjentów, u których rogowacenie słoneczne rozprzestrzeniło się na dużej powierzchni ciała lub zmiany pojawiły się w więcej niż jednym miejscu, stosowanie terapii PDT z użyciem światła dziennego jest powszechne w Europie i kilku innych rejonach świata. Dr Fisher dodaje, że pięć prób klinicznych, w których zastosowano randomizację, pokazało, że terapia fotodynamiczna z użyciem światła dziennego jest skuteczna.

Terapia PDT z użyciem światła dziennego w wielu aspektach przypomina konwencjonalną terapię fotodynamiczną. Najpierw usuwane są nawarstwienia rogowe, tak aby środek światłoczuły lepiej mógł wniknąć w głąb skóry. Substancjami leczniczymi używanymi w terapii PDT są kwas 5-aminolewulinowy (ALA) lub estr metylowego kwasu 5-aminolewulinowego (MAL). Czas ekspozycji środkiem światłoczułym w obu przypadkach jest taki sam i wynosi trzy godziny.

Po upłynięciu tego czasu ekspozycja światłem powinna rozpocząć się w przeciągu 30 minut, co należy wziąć pod uwagę przy stosowaniu terapii z użyciem światłem dziennego. Pacjencji nie powinni przebywać w pomieszczeniach wewnątrz lub być w cieniu dłużej niż pięć minut w tym czasie - podkreśla dr Fisher. Przy terapii fotodynamicznej problem tkwi także w tym, że aktywność wewnątrzkomórkowa związków światłoczułych może wytworzyć się nawet bez ekspozycji na światło, co wywołuje ból i zmniejsza tolerancję leczenia.