VICTRELIS (boceprevir), pierwszy doustny inhibitor proteazy

Komisja Europejska zatwierdziła lek VICTRELIS® (boceprevir) firmy MSD do leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C (CHC) wywołanego zakażeniem wirusem o genotypie 1, w skojarzeniu z peginterferonem alfa i rybawiryną, u dorosłych pacjentów z wyrównaną chorobą wątroby, wcześniej nieleczonych lub u których wcześniejsze leczenie nie powiodło się.

Wirus przewlekłego zapalenia wątroby typu C (HCV) wywołuje potencjalnie ciężkie zakażenie wirusowe wątroby, dotykające około 4 milionów osób w Europie.

Decyzja Komisji Europejskiej oznacza, że lek zostaje dopuszczony do obrotu w 27 państwach członkowskich Unii Europejskiej, oraz na takich samych zasadach w państwach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego:
Islandii, Lichtensteinie oraz w Norwegii.

Rejestracja przez Unię Europejską leku VICTRELIS do leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C wywołanego zakażeniem wirusem o genotypie 1 to świetna wiadomość, ponieważ od tej chwili posiadamy nową opcję dla pacjentów z najcięższą do leczenia postacią choroby. Dzięki lekowi VICTRELIS pacjenci, u których wcześniejsze leczenie nie powiodło się lub którzy nie byli wcześniej leczeni, mogą znacznie zwiększyć swoją szansę na zwalczenie wirusa – mówi dr Rafael Esteban, kierownik oddziału medycyny wewnętrznej i chorób wątroby w Hospital Universitario Val d’Hebron, w Barcelonie -.W przypadku niektórych nieleczonych wcześniej pacjentów, VICTRELIS umożliwi także skrócenie całkowitego czasu trwania terapii.

VICTRELIS to pierwszy produkt z nowej klasy leków znanych jako inhibitory proteazy HCV. VICTRELIS jest działającym bezpośrednio lekiem przeciwwirusowym (ang. direct acting antiviral, DAA), który zakłóca zdolność replikacji wirusa zapalenia wątroby typu C, hamując aktywność kluczowego enzymu (proteazy serynowej NS3/4A). Obecna terapia standardowa HCV polega na wzmocnieniu naturalnej odpowiedzi immunologicznej organizmu na wirusa, jednak większość pacjentów z wirusem przewlekłego zapalenia wątroby typu C o genotypie 1 nie jest zdolna do osiągnięcia trwałej odpowiedzi wirusologicznej (ang. sustained virological response, SVR)1.

VICTRELIS jest pierwszym lekiem, który stanowi pierwszy znaczący postęp w leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C, zatwierdzonym w Unii Europejskiej w ciągu minionej dekady – i oznacza istotny krok do przodu dla osób żyjących z tą ciężką chorobą oraz dla leczących ich lekarzy - podkreśla Bruno Strigini, prezes MSD w regionie obejmującym Europę i Kanadę. -Mając świadomość znacznych niezaspokojonych potrzeb w tym zakresie, MSD będzie ściśle współpracować z władzami wszystkich krajów UE, w celu udostępnienia pacjentom produktu VICTRELIS w jak najkrótszym terminie.

Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu produktu VICTRELIS w skojarzeniu z obecną standardową terapią opiera się na wynikach badania skuteczności i bezpieczeństwa stosowania, uzyskanych w dwóch szeroko zakrojonych podstawowych badaniach klinicznych fazy III przeprowadzonych w ośrodkach europejskich i północnoamerykańskich, w których oceniono około 1500 dorosłych pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C wywołanym zakażeniem wirusem o genotypie 1, wcześniej nieleczonych lub u których wcześniejsze leczenie nie powiodło się. W obydwu badaniach uwzględniono dwa kierunki leczenia lekiem VICTRELIS: kierunek leczenia uzależnionego od odpowiedzi (ang. response?guided therapy, RGT), w którym pacjenci z mianem wirusa (HCV RNA) niewykrywalnym w 8. tygodniu terapii kwalifikowali się do skrócenia leczenia, a także kierunek leczenia prowadzonego przez 48 tygodni. Wszyscy pacjenci otrzymujący VICTRELIS w tych badaniach byli najpierw leczeni peginterferonem alfa-2b i rybawiryną (schemat P/R) podczas 4?tygodniowej fazy wstępnej, natomiast po tygodniu 4. do leczenia dodano VICTRELIS. W badaniach tych przewidziano również grupę kontrolną złożoną z pacjentów leczonych przez 48 tygodni tylko skojarzeniem P/R. Ostateczne wyniki badania HCV SPRINT-2 (pacjenci wcześniej nieleczeni) oraz badania HCV RESPOND-2 (pacjenci po niepowodzeniu leczenia) opublikowano w czasopiśmie New England Journal of Medicine 31 marca 2011 r.

Dodanie VICTRELIS do schematu P/R znacząco zwiększyło wskaźnik uzyskania SVR w porównaniu ze stosowaniem wyłącznie schematu P/R

Najważniejsze wyniki wspomnianych dwóch badań podstawowych:

Pacjenci wcześniej nieleczeni: dodanie leku VICTRELIS do schematu P/R wiązało się z istotnym wzrostem wskaźnika uzyskania SVR do 63 procent (233/368) w kierunku RGT i 66 procent (242/366) w kierunku leczenia prowadzonego przez 48 tygodni, w porównaniu z 38 procentami (137/363) w grupie kontrolnej. Wskaźnik nawrotów wyniósł 9 procent (24/257) w kierunku RGT i 9 procent (24/265) w kierunku leczenia prowadzonego przez 48 tygodni, w porównaniu z 22 procentami (39/176) w grupie kontrolnej.

Pacjenci po niepowodzeniu wcześniejszego leczenia: dodanie leku VICTRELIS do schematu P/R spowodowało blisko trzykrotny wzrost wskaźnika uzyskania SVR do 59 procent (95/162) w kierunku leczenia RGT i 66 procent (107/161) w kierunku leczenia prowadzonego przez 48 tygodni, w porównaniu z 21 procentami (17/80) w grupie kontrolnej. Wskaźnik nawrotów wyniósł 15 procent (17/111) w kierunku RGT i 12 procent (14/121) w kierunku leczenia prowadzonego przez 48 tygodni, w porównaniu z 32 procentami (8/25) w grupie kontrolnej.
   
Wśród pacjentów po niepowodzeniu wcześniejszego leczenia wskaźnik osiągnięcia SVR u pacjentów z wcześniejszymi nawrotami choroby2, wyniósł 69 procent (72/105) w kierunku leczenia RGT i 75 procent (77/103) w kierunku leczenia prowadzonego przez 48 tygodni, w porównaniu z 29 procentami (15/51) w grupie kontrolnej. Wśród pacjentów nieodpowiadających na wcześniejsze leczenie3 wskaźnik osiągnięcia SVR wyniósł 40 procent (23/57) w kierunku leczenia RGT i 52 procent (30/58) w kierunku leczenia prowadzonego przez 48 tygodni, w porównaniu z 7 procentami (2/29) w grupie kontrolnej.

SVR uzyskana u osób wcześnie lub późno odpowiadających na leczenie dzięki zastosowaniu produktu VICTRELIS w leczeniu skojarzonym
   
Pacjentów otrzymujących VICTRELIS, u których miano wirusa (HCV-RNA) było niewykrywalne w 8. tygodniu leczenia, określono jako wcześnie odpowiadających na leczenie. W badaniu pacjentów wcześniej nieleczonych 57 procent (208/368) w kierunku leczenia RGT i 56 procent (204/366) w kierunku leczenia prowadzonego przez 48 tygodni stanowili pacjenci wcześnie odpowiadający na leczenie, w porównaniu z 17 procentami (60/363) w grupie kontrolnej. Pacjenci wcześnie odpowiadający na leczenie w kierunku RGT w badaniu pacjentów wcześniej nieleczonych mogli zakończyć terapię po 28 tygodniach.

W badaniu pacjentów wcześniej nieleczonych, osoby wcześnie odpowiadające na leczenie, u których po 24 tygodniach leczenia miano wirusa (HCV-RNA) było niewykrywalne, osiągnęły wskaźnik SVR wynoszący 96 procent (156/162) w kierunku leczenia RGT i 96 procent (155/161) w kierunku leczenia prowadzonego przez 48 tygodni. W badaniu pacjentów po niepowodzeniu wcześniejszego leczenia osoby wcześnie odpowiadające na leczenie, u których także miano wirusa (HCV-RNA) było niewykrywalne w 12. tygodniu leczenia, osiągnęły wskaźnik SVR wynoszący 89 procent (63/71) w kierunku leczenia RGT i 97 procent (71/73) w kierunku leczenia prowadzonego przez 48 tygodni.

Pacjentów, u których stwierdzono występowanie miana wirusa (HCV-RNA) w 8. tygodniu leczenia, lecz u których w 24. tygodniu leczenia miano wirusa (HCV-RNA) było niewykrywalne, określono jako późno odpowiadających na leczenie. Pacjenci późno odpowiadający na leczenie w kierunku leczenia RGT w badaniu pacjentów wcześniej nieleczonych mogli przerwać stosowanie produktu VICTRELIS po 28 tygodniach i kontynuować wyłącznie schemat P/R przez kolejne 20 tygodni (łącznie 48 tygodni).

Pacjenci późno odpowiadający na leczenie w kierunku leczenia RGT w badaniu pacjentów po niepowodzeniu wcześniejszego leczenia mogli przerwać stosowanie produktu VICTRELIS po 36 tygodniach i kontynuować wyłącznie schemat P/R przez kolejne 12 tygodni (łącznie 48 tygodni). Wskaźniki SVR dla pacjentów późno odpowiadających na leczenie w badaniu pacjentów wcześniej nieleczonych wynosiły 66 procent (45/68) w kierunku leczenia RGT i 75 procent (55/73) w kierunku leczenia prowadzonego przez 48 tygodni. Wskaźniki SVR dla pacjentów późno odpowiadających na leczenie w badaniu pacjentów po niepowodzeniu wcześniejszego leczenia wyniosły 80 procent (28/35) w kierunku leczenia RGT i 72 procent (29/40) w kierunku leczenia prowadzonego przez 48 tygodni.

Zalecane dawkowanie i sposób podawania

VICTRELIS musi być podawany w skojarzeniu z peginterferonem alfa (2a lub 2b) i rybawiryną. Zalecana dawka produktu VICTRELIS to 800 mg podawane doustnie trzy razy na dobę z lekkim posiłkiem lub przekąską.
Zalecany czas trwania leczenia za pomocą RGT u pacjentów bez marskości wątroby, wcześniej nieleczonych lub po niepowodzeniu wcześniejszego leczenia jest następujący:

Wszyscy pacjenci biorą udział w 4-tygodniowym wstępnym okresie leczenia peginterferonem alfa i rybawiryną, a następnie po tygodniu 4. do schematu leczenia dodawany jest VICTRELIS.
Pacjenci wcześniej nieleczeni, u których w 8. i 24. tygodniu leczenia miano wirusa (HCV?RNA) było niewykrywalne (pacjenci wcześnie odpowiadający na leczenie), kontynuują stosowanie wszystkich trzech leków i przerywają wszelkie leczenie po 28 tygodniach terapii.

Pacjenci wcześniej nieleczeni, u których stwierdzono występowanie miana wirusa (HCV?RNA) w 8. tygodniu, lecz u których w 24. tygodniu leczenia miano wirusa (HCV?RNA) było niewykrywalne (pacjenci późno odpowiadający na leczenie), kontynuują stosowanie wszystkich trzech leków do 36. tygodnia, a następnie przerywają stosowanie produktu VICTRELIS i kontynuują leczenie wyłącznie peginterferonem alfa i rybawiryną przez dodatkowe 12 tygodni (łącznie 48 tygodni).

Pacjenci po niepowodzeniu wcześniejszego leczenia kontynuują stosowanie wszystkich trzech leków do 36. tygodnia, a następnie przerywają stosowanie produktu VICTRELIS i kontynuują leczenie wyłącznie peginterferonem alfa i rybawiryną przez dodatkowe 12 tygodni (łącznie 48 tygodni).

W przypadku pacjentów z marskością wątroby oraz pacjentów nieodpowiadających na wcześniejsze leczenie zaleca się 48-tygodniowy okres leczenia: 4-tygodniowy wstępny okres leczenia peginterferonem alfa i rybawiryną, a następnie dodanie do schematu leczenia produktu VICTRELIS w terapii skojarzonej przez  44 tygodnie.

Istotne informacje dotyczące bezpieczeństwa stosowania produktu

Profil bezpieczeństwa produktu VICTRELIS oparto na łącznych danych dotyczących bezpieczeństwa uzyskanych w dwóch podstawowych badaniach fazy III prowadzonych z udziałem pacjentów wcześniej nieleczonych lub u których wcześniejsze leczenie nie powiodło się. Najczęstszymi zdarzeniami niepożądanymi obserwowanymi u pacjentów stosujących VICTRELIS były: zmęczenie, niedokrwistość, nudności, ból głowy oraz zaburzenia smaku. Najczęstszą przyczyną zmniejszenia dawki była niedokrwistość, którą stwierdzano częściej u pacjentów przyjmujących VICTRELIS w skojarzeniu ze schematem P/R niż u pacjentów otrzymujących tylko schemat P/R. Niedokrwistość obserwowano u 49 procent pacjentów przyjmujących VICTRELIS w skojarzeniu ze schematem P/R w porównaniu z 29 procentami u pacjentów otrzymujących tylko schemat P/R. Przyjmowanie produktu VICTRELIS było związane z dodatkowym spadkiem stężenia hemoglobiny o ok. 1 g/dl.
   
Globalne zaangażowanie firmy MSD w rozwój leczenia zapalenia wątroby

Firma MSD z zaangażowaniem wykorzystuje swój dorobek w zakresie leczenia wirusowego zapalenia wątroby poprzez ciągłe odkrywanie, opracowywanie oraz dostarczanie szczepionek i leków pomagających w zapobieganiu i leczeniu tego schorzenia. W przypadku wirusowego zapalenia wątroby typu C, badacze firmy opracowali pierwszą zatwierdzoną metodę leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C w 1991 r. i pierwsze leczenie skojarzone w roku 1998. Poza trwającymi badaniami nad produktem VICTRELIS, prowadzone są również zaawansowane badania nad opracowaniem dodatkowych, innowacyjnych terapii doustnych w celu leczenia wirusowego zapalenia wątroby.

Informacje na temat firmy MSD

Obecnie firma MSD jest światowym liderem w zakresie opieki zdrowotnej, którego działania ukierunkowane są na poprawę ochrony zdrowia na całym świecie. MSD jest nazwą handlową firmy Merck & Co., Inc., której siedziba główna mieści się w Whitehouse Station (stan New Jersey, USA). Zajmując się opracowywaniem i wprowadzaniem do obrotu leków, szczepionek, terapii biologicznych oraz produktów konsumenckich i produktów przeznaczonych dla zwierząt, współpracujemy z odbiorcami i prowadzimy działalność w ponad 140 krajach, dostarczając innowacyjnych rozwiązań w dziedzinie ochrony zdrowia. Nasza firma czyni także wysiłki w celu zwiększenia dostępu do opieki zdrowotnej poprzez dalekosiężne programy, współpracę i politykę. Więcej informacji znajduje się na stronie internetowej www.msd.com.

Stwierdzenia odnoszące się do przyszłości

Niniejszy komunikat prasowy zawiera stwierdzenia odnoszące się do przyszłości w rozumieniu amerykańskiej ustawy o reformie postępowania sądowego w sprawach związanych z prywatnymi papierami wartościowymi z 1995 r. (ang. Private Securities Litigation Reform Act). Stwierdzenia te mogą między innymi dotyczyć korzyści wynikających z połączenia koncernów Merck i Schering-Plough, w tym przyszłych wyników finansowych oraz zysków operacyjnych, wspólnych planów, celów, oczekiwań i zamierzeń, a także innych deklaracji niezwiązanych z faktami historycznymi. Stwierdzenia odnoszące się do przyszłości oparte są na bieżących założeniach oraz oczekiwaniach dotyczących zarządzania firmą Merck i nieodłącznie wiążą się z istotnym ryzykiem i niewiadomymi. Rzeczywiste wyniki mogą odbiegać od deklarowanych oczekiwań względem przyszłości.

 Do czynników, które mogą spowodować rzeczywiste odstępstwo od wyników opisanych w stwierdzeniach odnoszących się do przyszłości, należą między innymi: możliwość niezrealizowania oczekiwanego wzrostu zysków w wyniku połączenia koncernów Merck i Schering-Plough lub niezrealizowania go w spodziewanym czasie; wpływ uregulowań prawnych dotyczących przemysłu farmaceutycznego oraz przepisów dotyczących służby zdrowia; ryzyko niepowodzenia integracji działalności handlowej; wynikające z fuzji zakłócenia powodujące utrudnienie utrzymania dotychczasowych powiązań biznesowych i operacyjnych, zdolność firmy Merck do precyzyjnego przewidywania przyszłych warunków rynkowych; zależność od skuteczności ochrony patentów i innych zabezpieczeń innowacyjnych produktów Merck; ryzyko związane z wprowadzeniem nowych i zmianą dotychczasowych uregulowań prawnych oraz polityki zdrowotnej Stanów Zjednoczonych i innych państw, a także ryzyko związane z uczestniczeniem w sporach sądowych i (lub) z działaniami wynikającymi z przepisów.

Firma Merck nie zobowiązuje się do publicznego uaktualniania jakichkolwiek stwierdzeń odnoszących się do przyszłości w wyniku pojawienia się nowych informacji, wydarzeń bądź innych okoliczności. Dodatkowe czynniki, które mogą spowodować znaczne odstępstwo od wyników opisanych w stwierdzeniach odnoszących się do przyszłości, zostały wymienione w Formularzu 10-K za rok kończący się 31 grudnia 2010 r. oraz w innych sprawozdaniach z działalności firmy złożonych do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) udostępnionych na stronie internetowej SEC (www.sec.gov).