W skrócie: jeden człowiek na 13 ma stopy stworzone do wspinania się po drzewach

Dwunożność odróżnia człowieka od naczelnych poprzez liczne anatomiczne cechy charakterystyczne. Cudownym przykładem takich różnic jest stopa. Nasi najbliżsi krewni, czyli szympansy, mają przeciwstawny paluch, który pozwala im na lepszą przyczepność, kiedy wspinają się na drzewa. Ludzka stopa jest o wiele sztywniejsza niż stopa szympansa, co pozwala nam na chód zużywający mniej energii.

Stopy małp nadrzewnych są bardziej giętkie, co pozwala im lepiej przytrzymać się gałęzi.

Badanie naukowców z Boston University przygląda się tej sprawie nieco z innej strony. Prace opublikowano w American Journal of Physical Anthropology.

Simone Gill i Jeremy DeSilva obserwowali 398 osób w trakcie chodzenia bez butów i bez skarpetek. Okazało się, że 32 spośród nich, czyli 8%, miało stopy o wiele bardziej elastyczne niż pozostali uczestnicy.

U tych ludzi więzadło znajdujące się na poziomie stawu odpowiadającego za ruchy końca stopy, zapewnia większą giętkość stopy. Odcisk podeszwy stóp tych osób bardzo przypomina odcisk podeszwy stóp małp.

Wydaje się, że nawet 13% ludzi na całym świecie ma tego typu stopy. Przyczyny? Naukowcy jeszcze nad tym dyskutują.

Zdaniem autorów badania, jest to rezultat najnowszej ewolucji, na którą wpływają… buty. Jeremy DaSilva mówi, że tego typu elastyczność zahamowałaby rozwój dwunożności naszych przodków, gdyby ich wtedy dotyczyła.

Robin Compton, naukowiec brytyjski, uważa, że jest to raczej zaleta zachowana przez selekcję naturalną. Albowiem tak wielka elastyczność pozwala zapewnić większą stabilność reszcie ciała. Debata dopiero się rozpoczyna.