W skrócie: w jaki sposób mózg reguluje apetyt?

Popołudnie się zbliża, śniadanie dawno mamy za sobą... i uczucie głodu daje znać o sobie. Wydaje się to całkiem naturalne, ponieważ brzuch jest pusty i domaga się jedzenia. A jednak, rzeczywistość jest o wiele bardziej złożona: różne molekuły mierzą stężenie cukru we krwi i informują mózg w przypadkach niedoboru.

Trzeba jeszcze dowiedzieć się, w jaki sposób wiadomość ta dociera do mózgu, który przecież chroniony jest przez barierę krew-mózg, czyli rodzaj tarczy, która sprawia, że organ ten jest niedostępny dla wielu molekuł krwi i chroni go przed reakcjami zapalnymi.

Ostatnie badanie, opublikowane w magazynie Cell Metabolism przynosi swego rodzaju odpowiedź.

Naukowcy z francuskiego instytut INSERM zidentyfikowali miejsce, gdzie przechodzą te sygnały z krwi do układu nerwowego. W przebiegu swoich prac, badacze zmusili gryzonie laboratoryjne do 24h postu.

Następnie obserwowali pod mikroskopem elektronicznymi strefę mózgu powiązaną z regulacją apetytu, nazywaną jądrem łukowatym podwzgórza.

Rezultaty pokazują, że w momencie błyskawicznego spadku cukru we krwi, komórki macierzyste znajdujące się na obrzeżach tej strefy produkują proteinę zwaną VEFG, czyli czynnik wzrostu nabłonka naczyniowego.

Czynnik ten oddziałuje na przepuszczalność błony komórkowej komórek macierzystych i pozwala na przepływ molekuł sygnalizujących do mózgu. Niektóre z tych molekuł powiedzą mózgowi, że najwyższy czas, aby wrzucić coś na ząb.

Francuskie badanie pokazuje jeszcze, że to „okno na mózg” otwiera się nie tylko w przypadku uczucia głodu, ale też w niektórych porach dnia. Poznanie ich może pozwolić na zoptymalizowanie terapii mierzących w układ nerwowy.