Szukaj

Wirusowe zapalenie wątroby typu C - cicha epidemia

Kategoria: Zdrowie
Podziel się
Komentarze1

Z danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) wynika, że liczba nosicieli wirusa HCV na świecie to ponad 170 mln i każdego roku przybywa około 3-4 mln zakażonych. Z powodu wirusowego zapalenia wątroby typu C rocznie na świecie umiera 280 tys. osób1. Eksperci szacują, że w Polsce wirusem HCV jest zakażonych ponad 700 tys. osób, przy czym dotychczas zdiagnozowanych zostało tylko około 20 tys . Oznacza to, że ok. 95% nosicieli nie jest tego świadomych i może przekazywać wirusa innym osobom.



Niski poziom zdiagnozowania choroby, niedostateczna wiedza społeczeństwa na temat wirusa HCV i możliwości zakażenia oraz bezobjawowy przebieg choroby powodują, że WZW C stanowi poważny problem społeczny. Światowa Organizacja Zdrowia uznała wirusowe zapalenia wątroby typu C za jedno z największych światowych zagrożeń epidemiologicznych. 

Problem WZW typu C określany jest mianem „wirusowej bomby zegarowej”. Osoba zakażona wirusem HCV o swoim zakażeniu dowiaduje się najczęściej po kilkudziesięciu latach, ponieważ wirus działa powoli i najczęściej bezobjawowo, prowadząc do marskości i raka wątroby u co piątego spośród przewlekle zakażonych. Z praktyki klinicznej wynika, że zakażenie wirusem HCV jest najczęściej rozpoznawane przypadkowo, w czasie badań wykonywanych z innych przyczyn. Większość osób zakażonych dowiaduje się o chorobie dopiero wtedy, gdy ich wątroba ulega trwałemu i nieodwracalnemu uszkodzeniu (marskość, rak pierwotny wątroby).

W pierwszej fazie choroby tj. fazie ostrego zapalenia wątroby typu C tylko około 30% zakażonych osób obserwuje objawy, które zwykle nie sugerują choroby wątroby. Na tym etapie u około 20% zakażonych dochodzi do wyeliminowania wirusa bez leczenia. U pozostałych chorych, u których nie dochodzi do eliminacji wirusa, zakażenie przechodzi w fazę przewlekłą. Ciągłe namnażanie się wirusa powoduje zapalenie wątroby, którego wykładnikiem jest podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi. Nasilający się proces włóknienia może po dłuższym czasie doprowadzić do marskości wątroby i raka wątrobowokomórkowego.

Zobacz również:



Diagnoza zakażenia HCV jest możliwa poprzez testy laboratoryjne potwierdzające obecność wirusa HCV lub przeciwciał wytwarzanych przez organizm. Przeciwciała anty-HCV, pojawiają się w 8-10 tygodni od zakażenia. Niestety według obecnie obowiązujących przepisów badania anty-HCV nie ma w wykazie badań diagnostycznych zlecanych i finansowanych przez lekarzy POZ – aby pacjent mógł wykonać je bezpłatnie konieczne jest uzyskanie skierowania od lekarza specjalisty. Mimo bardzo niskiego poziomu wykrywalności zakażenia HCV nie są w tym kierunku prowadzone obecnie żadne programy badań diagnostycznych.


Wczesne wykrycie wirusowego zapalenia wątroby typu C ma kluczowe znaczenie dla skuteczności zastosowanego leczenia. Pacjenci z WZW typu C poddawani są leczeniu farmakologicznemu, którego schemat ustala się indywidualnie. Dostępne obecnie metody terapeutyczne umożliwiają wyleczenie zakażenia u ponad 50% chorych. Standardowym leczeniem WZW typu C jest terapia skojarzona z zastosowaniem pegylowanego interferonu alfa 2A lub 2B i rybawiryny. Czas trwania terapii, której celem jest eliminacja wirusa z organizmu, wynosi od 24 do 48 tygodni w zależności od genotypu wirusa. Skuteczność terapii zależy od stopnia zaawansowania choroby oraz genotypu wirusa. Gorzej odpowiadają na terapię pacjenci zakażeni genotypem 1 wirusa HCV, który jest najczęściej spotykanym w populacji genotypem. Niestety problemem w Polsce jest dostęp do leczenia. W niektórych regionach Polski chorzy ze zdiagnozowanym WZW typu C czekają nawet 8 - 10 lat.

Do tej pory nie wynaleziono szczepionki chroniącej przez zakażeniem wirusem HCV ,dlatego jedyną profilaktyką jest unikanie sytuacji, w której może dojść do zakażenia. Wirus zapalenia wątroby typu C przenosi się głównie przez krew. Do zakażenia może dojść podczas każdego uszkodzenia skóry, najczęściej w warunkach szpitalnych (w Polsce jest to ok. 80 proc. zakażeń) oraz podczas zabiegów medycznych, takich jak: usuwanie znamion, zastrzyki, pobieranie krwi, zabiegi dentystyczne. Duże ryzyko zakażenia (w Polsce szacowane na 60-90%) dotyczy grupy narkomanów używających wspólnych strzykawek i igieł. Na zakażenie wirusem HCV narażone są także osoby korzystające z zabiegów upiększających, w trakcie których może dojść do kontaktu z krwią, takich jak: manicure, pedicure, wykonywanie tatuażu, kolczykowanie. Ryzyko zakażenia drogą seksualną oraz z matki na dziecko jest niewielkie – nie przekracza kilku procent. Kobieta zakażona HCV może karmić dziecko piersią.
Aby zminimalizować ryzyko zakażenia niezwykle ważna jest higiena - mycie rąk przez personel medyczny oraz odpowiednia sterylizacja narzędzi do wykonywania zabiegów.

Polecamy:

Komentarze do: Wirusowe zapalenie wątroby typu C - cicha epidemia (1)

Dodaj komentarzPokaż wszystkie komentarze
Egis
Egis 14-01-2011 21:13

wirusowe zapalenie wątroby

1

Można uzyskać odszkodowanie z tytułu zakażenia żółtaczką, wirusem HIV, gronkowcem, sepsą itp. dotyczy osób, w których sytuacji można udowodnić wszczepienie wirusa np w placówce medycznej. tel. 512 610 442 lub annegi@inte... pokaż całość

OdpowiedzPokaż cały wątek (1)
Dodaj komentarzPokaż wszystkie komentarze