Wirusowe zapalenie wątroby typu C: wreszcie dwie terapie, skuteczne i szybkie w dodatku!

Dwie nowe terapie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu C ujrzą wkrótce światło dzienne, a to dzięki pracom dwóch laboratoriów farmaceutycznych. Rezultaty prób klinicznych są bardzo zachęcające i prośby o autoryzację wypuszczenia tych substancji na rynek nie powinne już dłużej czekać. Żółtaczka typu C, wywołana przez wirusa HCV, jest chorobą, która dotyczy wątroby i może się ona przekształcić w marskość (zwłóknienie wątroby).

Podczas gdy nie dysponujemy żadną szczepionką przeciwko tej chorobie, aktualne leczenie polega na łączeniu interferonu-alfa (substancja, która jest naturalnie syntezowana przez układ odpornościowy w odpowiedzi na różnego rodzaju infekcje) z chemiczną molekułą antywirusową, rybawirybą. Ta podwójna terapia pozwala wyzdrowieć połowie pacjentów, ale wywołuje bardzo nieprzyjemne i ciężkie do zniesienia efekty uboczne, takie jak depresja, anemia, stany grypowe, mdłości. Dla drugiej połowy chorych taka biterapia jest niestety nieskuteczna.

W obliczu tego, że na całym świecie żyje od 150 do 200 milionów ludzi zarażonych wirusem HCV, konieczne jest wynalezienie alternatyw dla biterapii. Dwie nowe substancje, telaprewir (Vertex) i boceprewir (Merck) być może będą w stanie poprawić istniejącą sytuację chorych ludzi. W rzeczywistości, są one zdolne do interferencji z mechanizmem ekspresji protein wirusa HCV, który, tak samo jak wszystkie wirusy, stosuje strategię oryginalną.

Podczas gdy u człowieka geny są wyrażane oddzielnie, wirus wyraża wszystkie swoje geny na raz, prowadząc do syntezy wielkiej proteiny (poliproteiny), która jest następnie dzielona na małe kawałeczki, w celu uformowania wszystkich elementów, których wirus może potrzebować. Proteaza, enzym wirusowy, który jest odpowiedzialny za podział poliproteiny, jest więc niezbędny wirusowi.

Substancje telaprewir oraz boceprewir blokują działanie proteazy, a więc unicestwiają wirusa, w sposób zupełnie nowy, w stosunku do biterapii. Ujawnione w tych ostatnich dniach, rezultaty przeprowadzanych prób klinicznych w fazie III tych dwóch inhibitorów proteazy, są naprawdę bardzo zachęcające. Boceprewir, w związku z interferonem-alfa i rybawiryną, pozwolił na bardzo silną redukcję poziomu wirusa u dwóch trzecich pacjentów, w ciągu 48 tygodni. U niektórych nawet efekt był jeszcze szybszy – trwało to jedynie od 28 do 36 tygodni.

Natomiast jeśli chodzi o drugą substancję, czyli telaprewir (badania kliniczne zostały nazwane Illuminate), to jego skuteczność wydaje się nawet wyższa. U 72% pacjetów leczonych telaprewirem w związku z biterapią, wirus jest już nie do wykrycia we krwi, po jedynie 24 tygodniach leczenia. Pacjenci, którzy dobrze odpowiedzieli na leczenie już od pierwszych tygodni, mieli jeszcze więcej szans na wyeliminowanie wirusa – 92% i 88% wyzdrowień po odpowiednio 24 lub 48 tygodniach leczenia.

Nie tylko te terapie są skuteczne u znaczącej liczby pacjentów, ale ich rezultaty też są o wiele szybsze. Krótsze długość trwania terapii może być prawdziwym błogosławieństwem dla pacjentów, którzy cierpią z powodu ciężkich efektów ubocznych.

Obydwa laboratoria farmaceutyczne powinne oddać kopie swoich badań amerykańskiej agencji Food and Drug Administration (FDA), czyli organizacji, która zajmuje się kontrolą leków oraz żywności. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, substancje te powinne zostać zaaprobowane mniej więcej w połowie przyszłego roku.

Aby zapewnić inne możliwości, w przypadku niepowodzenia tych dwóch nowych substancji u niektórych pacjentów, albo w przypadku odporności wirusowej, próby kliniczne nad innymi lekami są już w I i II fazie. Te nowe substancje mierzą w replikację wirusową, albo mechanizm gromadzenia się wirusów w wiriony.

Prace nad wykreowaniem licznych różnych substancji powinne pozwolić, w swoim czasie, na zwiększenie liczby możliwych kombinacji terapii i na zaadaptowanie leczenia do potrzeb każdego pacjenta.