Wybrać dla siebie calcium

Na rynku jest tyle produktów z wapniem, że naprawdę ciężko jest się w tym odnaleźć. Węglan wapnia, suplement najczęściej używany i najczęściej przepisywany, wcale nie jest najbardziej interesujący. Prawdą jest, że molekuła węglanu wapnia jest najbogatsza w calcium elementarne (zawiera go 40%).

Jego gęstość pozwala więc produkować pastylki 500-miligramowe i więcej z wapnia elementarnego, na co inne sole nie pozwalają (pastylki byłyby zbyt duże). Poza tym, jego cena jest najniższa ze wszystkich.

Kiedy mówimy o rozpuszczalności i o biodyspozycyjności natomiast, węglan wapnia wcale nie zbiera palm pierwszeństwa. Potrzebuje on pH żołądkowego bardzo kwaśnego, aby się rozpuścić. Wydaje się zresztą, że osoby starsze, które cierpią na achlorohydrię (bezkwaśność, czyli zmniejszenie produkcji kwasów żołądkowych), nie korzystają z konsumpcji węglanu wapnia, ponieważ ten ostatni nie rozpuszcza się w ich żołądkach.

Niektórzy autorzy stwierdzają, że lekarstwa, które zmniejszają kwaśność żołądka (na przykład, Losec®, Nexium®, Pariet®, Prevacid®, etc.), nie zakłócają absorpcji calcium, ale ich dane są oparte na badaniach krótkoterminowych, które oceniały absorpcję wapnia w produktach spożywczych, a nie węglanu. Poza tym, w edycji on line Pharmacist‘s Letter (styczeń 2007), dyskutuje się o związku między zażywaniem tych lekarstw a zwiększeniem liczby złamań kości.

Solom kwasów organicznych (cytrynian, mleczan, glukonian, jabłczan, chelaty aminokwasowe), nie przeszkadza zmienność kwsów żołądkowych. Ich biodyspozycyjność zdaje się również być dużo wyższa (wzrost o 94% krzywej dla cytrynianiu w porównaniu do węglanu u kobiet w okresie menopauzy).

Zobacz również:

Na rynku od pewnego czasu jest dostępna również nowa sól, mrówczan, czyli formate po angielsku, który wykazał się jeszcze większą absorpcją. Dlatego też, mimo ilości wapnia elementarnego, która jest mniejsza w produktach złożonych z tych soli organicznych (maksymalnie 200 mg), niż w tych z węglanów (około 500 mg), totalna ilość absorbowana, a więc zdatna do użycia, jest większa!

Biodyspozycyjność calcium zależy również od dawki. Jedna dawka 1000-miligramowa jest o wiele gorzej absorbowana (czynniki 60%) niż ta sama dawka podzielona na 3 lub 4, zażyte w ciągu dnia. Nadmiar nie jest absorbowany i może spowodować skutki uboczne, takie jak zatwardzenie albo podrażnienie żołądka.

Absorpcja vs retencja

Produkty mleczne prezentują z całą pewnością najbogatsze źródło wapnia w jedzeniu w krajach zachodnich. Natomiast, konsumpcja produktów mlecznych w nadmiarze generuje powstawanie ogromnych kwaśnych złogów (odpady z metabolizmu tych produktów spożywczych). Złogi te powinny być zneutralizowane przy pomocy minerałów zasadowych (wapń i magnez przede wszystkim), a następnie wyeliminowane przez nerki. Właśnie to naturopaci nazywają „zakwaszaniem terenu”.

Termin PRAL (Potential Renal Acid Load), albo potencjał obciążenia nerek kwasami, to miara eliminacji tych zneutralizowanych kwasów przez nerki. Im więcej dana osoba konsumuje źródeł kwaśnych złogów, tym większy ma wskaźnik PRAL; im więcej konsumuje produktów nazwanych zasadowymi (które zmniejszają kwasowość), takich jak zielone warzywa, tym mniejszy jest czynnik PRAL i taka osoba lepiej zachowuje minerały.

Dlatego też, mimo że produkty mleczne prezentują najlepsze źródło pokarmowe calcium, to jednakże jednocześnie zwiększają jego wydalanie (tak samo jak i innych minerałów), a efekt końcowy niekoniecznie jest tym poszukiwanym. Teoria równowagi kwasowo-zasadowej jest ścieżką najbardziej interesującą jako prawdziwa przyczyna osteoporozy.

Zielone warzywa i, w mniejszym stopniu, wszystkie owoce i warzywa, są mniej skoncentrowanym źródłem wapnia, ale mają one tę zaletę, iz zwiększają zdolność organizmu do zachowywania minerałów, sprzyjając w ten sposób ich użyciu w dobrych miejscach. Wiele badań wykazało bardzo znaczący związek między gęstością kości i konsumpcją owoców i warzyw, i to w różnym wieku i dla obydwu płci.

Mechanizm działania nie jest całkowicie wyjaśniony, ale rola wapnia schodzi tutaj na drugi plan. Uważa się, że zdolność antoksydacyjna, działanie alkalinizujące, poziom witaminy K, etc., wszystko to odgrywa ważną rolę w rozwoju i utrzymaniu integralności masy kostnej. Jeśli więc macie potrzebę zwiększyć konsumpcją wapnia, zwracajcie uwagę również na te wszystkie omówione powyżej elementy.