Wysokie BMI w połączeniu z zanieczyszczonym powietrzem trzykrotnie zwiększa ryzyko astmy u dzieci

Raport naukowców z Columbia University Medical Center wykazał, że otyłe dzieci oddychające powietrzem o wysokim stężeniu zanieczyszczeń są prawie trzy razy bardziej narażone na astmę niż dzieci z otyłością oddychające czystszym powietrzem.

Wskaźniki zarówno otyłości dziecięcej, jak i astmy dramatycznie wzrosły w ciągu ostatnich 30 lat. Odsetek amerykańskich dzieci otyłych wzrósł z 7% w 1980 r. do 20% w 2008 roku . z kolei liczba dzieli chorych na astmę wzrosła z 4% w roku 1980 do 10% w 2009 roku. Wskaźniki te są wyższe wśród miejskich mniejszości narodowych.

Badacze wybrali 311 dzieci głównie z dominikańskich i afroamerykańskich dzielnic Nowego Jorku. Przez dwa tygodnie monitorowane było powietrze w domu każdego dziecka w celu zmierzenia zanieczyszczeń powietrza - wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA). Wzrost i wagę dzieci zmierzono i wprowadzono do kwestionariuszy oddechowych. Reasumując, u 20% stwierdzono astmę, a 20 % zostało podzielonych na otyłych na podstawie wskaźnika masy ciała. Naukowcy odkryli, że wysokie stężenie WWA jest związane z astmą tylko u otyłych dzieci.

„Nasze wyniki sugerują, że otyłość może wzmacniać wpływ zanieczyszczeń powietrza, zwiększając ryzyko astmy u dzieci” - mówi główny autor Kyung Hwa Jung, naukowiec z Wydziału Medycyny na Uniwersytecie Columbia w Kolegium Lekarzy i Chirurgów.
Mechanizm tych powiązań nie jest jeszcze dobrze znany. Jednym z możliwych wyjaśnień jest to, że siedzący tryb życia u dzieci otyłych może skutkować większą ilością czasu spędzonego w domu, tym samym zwiększając ekspozycję na niezdrowe powietrze. Innym wyjaśnieniem może być fakt, że otyłe dzieci mają przyspieszony oddech.

Lepsze zrozumienie czynników ryzyka otwiera drzwi do bardziej ukierunkowanych interwencji. "Wyniki sugerują, że może kiedyś będziemy w stanie obniżyć zachorowalność dzieci na astmę poprzez ograniczenie wewnątrz, jak również na zewnątrz, zanieczyszczonego powietrza i wdrażając programy diety oraz ćwiczenia odpowiednie do wieku" - mówi starszy autor Rachel Miller, profesor medycyny i środowiskowych nauk zdrowotnych, szef Pediatric Allergy and Immunology i zastępca dyrektora Centrum Zdrowia Środowiskowego w Columbia Mailman School of Public Health.

Autor: Sara Borys