Zahamować enzym PKMzeta, aby zapobiec bólom chronicznym

Pewien enzym, znany jako PKMzeta, odgrywa kluczową rolę dla utrzymywania się bólów chronicznych, jak to właśnie wykazali badacze kanadyjscy. Kiedy enzym ten zostanie zahamowany, nadwrażliwość na cierpienie staje się o wiele mniej intensywna. W przyszłości, enzym PKM zeta (izoforma proteiny kinazy C) może stanowić więc cel z wyboru w opracowywaniu nowych terapii.

Bóle chroniczne czasami stają się nie do zniesienia. Uważamy je za takie, kiedy utrzymują się powyżej trzech miesięcy. Dla niektórych, wrażliwość na ból jest tak duża, że najmniejszy kontakt z ubraniem powoduje niewiarygodne wręcz cierpienia. Dla innych, każdy krok staje się drogą przez mękę.

Przyczyny takich bólów są liczne: uszkodzenie nerwu, w następstwie operacji, na przykład, zapalenie stawów, niektóre patologie...

W rzeczywistości, system nerwowy zachowuje w pamięci ślady bólów. Najbardziej kłopotliwym przykładem jest ból fantomowy, na przykład po obcięciu kończyny, kiedy pacjent w dalszym ciągu odczuwa – a nawet cierpi z tego powodu - nogę bądź ramię, których już tak naprawdę nie ma.

W czasie ostatnich prac, badacze wykazali, że enzym PKMzeta wzmacnia połączenia między neuronami. A teraz, nowe informacje dostarczyli nam badacze z kanadyjskiego uniwersytetu McGill. W świetle ich prac, które zostały opublikowane w naukowym przeglądzie Molecular Pain, można stwierdzić, że wrażenie bólu podnosi stężenie enzymu PKMzeta w centralnym systemie nerwowym i utrzymuje się, w ten sposób przyczyniając się do zapamiętywania bólu przez ciało.

Zahamować enzym, aby wpłynąć na wspomnienia o bólu

Badacze kanadyjscy zahamowali enzym PKMzeta na poziomie neuronalym u szczurów. Następnie stymulowali tylne łapki tych gryzoni przy pomocy kapsaicyny, czyli aktywnego składnika papryki, który w kontakcie ze skórą staje się drażniący. Nadwrażliwość charakterystyczna dla bólów chronicznych zniknęła.

Pamięć neuronalna została w ten sposób wymazana, a przynajmniej częściowo, zmniejszając cierpienie, ale wzmacniając jednocześnie zmysł dotyku.

Zazwyczaj, terapie przeciwko bólom chronicznym atakują region skąd pochodzi ból, redukując zapalenie, albo stymulują produkcję molekuł przeciwbólowych. Albo same takie molekuły produkują. Po raz pierwszy mamy okazję opracować lekarstwa, które brałyby na cel pamięć pozostawioną przez ból, aby zredukować nadwrażliwość, jak komentuje Terence Coderre, jeden ze współautorów tego badania. Uważamy, że to odkrycie daje szanse i nowe nadzieje na leczenie wszystkim cierpiącym z powodu bólów chronicznych.

Aktualne lekarstwa na nieszczęście leczą jedynie niewielką część tych cierpień, około 10% - 20%, jak wyjaśniają badacze. Dlatego ważne jest, aby opracować bardziej skuteczne terapie. Trop enzymu PKMzeta jest więc bardzo obiecujący i oferuje interesujące perspektywy. Ale, najpierw trzeba upewnić się, że inhibicja tego enzymu nie będzie miała cięższych konsekwencji dla pacjentów.