Zakrzepica żył głębokich: rivaroxaban ułatwia leczenie

Tworzenie się kamieni żylnych, tak zwanych flebolitów, to choroba czasami o bardzo poważnych konsekwencjach, której metody leczenia są bardzo męczące dla pacjenta. Jedno z badań pokazuje, że lek rivaroxaban jest skuteczny i łatwy w użyciu. Aktualnie, lek ten czeka na pozwolenie na komercjalizację.

Zakrzepica żył głębokich (łac. Thrombophlebitis profunda, ang. Deep Vein Thrombosis, DVT), inaczej też schorzenie zwane trombozą, jest chorobą, która może mieć bardzo poważne następstwa oraz wywołać zator płuc. Istnieją pewne terapie, ale przedstawiają one sobą mnóstwo różnych nieprzyjemnych efektów ubocznych. Nowy lek natomiast, rivaroxaban, stworzony przez laboratorium farmaceutyczne Bayer, właśnie wykazał swoją skutecznosć w leczeniu tej choroby.

W przypadku zakrzepicy żył głębokich, zakrzep krwi tworzy się w żyle, blokując częściowo (albo całkowicie), przepływ krwi. W najgorszym przypadku, taki zakrzep może się rozpaść na kawałki i popłynąć wraz z krwią do, na przykład, tętnicy płucnej i tam wywołać zator płucny.

Aktualne leczenie zakrzepicy żył głębokich polega na podawaniu dwóch leków antykoagulacyjnych, heparyny oraz antagonisty witaminy K (AVK). Jednakże, ten typ leczenia niesie ze sobą wiele nieprzyjemnych skutków ubocznych.

Przede wszystkim, trzeba koniecznie brać obydwa lekarstwa symultanicznie przez pierwsze dni leczenia, zanim przejdzie się na terapię jedynie AVK na dłuższą metę. Następnie, stosowanie heparyny jest względnie trudne, ponieważ musi ona być wstrzykiwana. Również, dawki drugiego lekarstwa muszą być bardzo dokładnie i regularnie dostosowywane. Nie można też zapominać, że ich skuteczność jest inna dla każdego chorego. A w końcu, antagonista witaminy K wymaga regularnego realizowania bilansu biologicznego, minimalnie raz na miesiąc.

Prewencja jest równie ważna

Nowe badanie, przeprowadzone na 3 400 osobach dotkniętych zakrzepicą żył głębokich, porównało ten typ leczenia z terapią rivaroxabanem. Wynika z niego, iż skuteczność tego ostatniego jest równa skuteczności heparyny wraz z antagonistą witaminy K: ogranicza on w takich samych proporcjach ryzyko wystąpienia zatorowości płucnej oraz nawrotów trombozy. I jest on równie dobrze tolerowany, co oznacza, że nie wywołuje on efektów ubocznych, takich jak krwotoki. Zażywany drogą doustną, lek ten nie potrzebuje pomocy drugiego lekarstwa, a więc, nie występują także nieprzyjemne efekty uboczne na poziomie biologicznym.

Dokumentacja dotycząca prośby o pozwolenie na wprowadzenie na rynek (AMM, Autorisation de mise sur le marché), powinna wkrótce zostać rozpatrzona, ale w oczekiwaniu, pomyślcie o prewencji! Unieruchomienie kończyn dolnych, na przykład w trakcie długiej podróży samolotem, w gipsie, w czasie ciąży ... jest podstawowym czynnikiem ryzyka zachorowania na zakrzepicę żył głębokich. W tych okolicznościach, postarajcie się ruszać tyle, ile jest to możliwe. Albo, po prostu, pomyślcie o stałym rozciąganiu nóg.