Zdrowie kolan: zbyt mała czy zbyt duża aktywność?

Okazuje się, że zarówno zbyt mała, jak i zbyt duża aktywność, mogą przyśpieszać degenerację chrząstki w kolanie u dorosłych w średnim wieku. Informuje o tym nowe badanie, zaprezentowane na corocznym spotkaniu Radiological Society of North America (RSNA).

Amerykańskie centra CDC (Centers for Disease Control and Prevention) podają, iż jedna osoba na dwie w Stanach Zjednoczonych może odświadczyć osteoartrozy kolana przed 85 rokiem życia. Do 2030 roku, około 67 mln Amerykanów po 18 roku życia będzie miało zdiagnozowaną artrozę.

Naukowcy z University of California in San Francisco (UCSF) już wcześniej odkryli, że aktywność fizyczna jest związana z degeneracją chrząstki. Teraz, ci sami badacze przyjrzeli się zmianom w kolanie w grupie dorosłych w średnim wieku, w obserwacjach prowadzonych przez 4 lata.

Udział w nich wzięło 205 pacjentów, w wieku od 45 do 60 lat. Wypełniali oni kwestionariusze na temat swojej fizycznej aktywności.

Badanie MRI pozwoliło na analizę biochemiczną i molekularną składu chrząstki stawowej naszych uczestników, mówi dr Wilson Lin, jeden z autorów prac.

Okazuje się, że w zniszczonej chrząstce ma miejsce większa aktywność wody, a większa mobilność wody skutkuje większym czasem relaksacji T2. Po porównaniu wyników stwierdzono, że zarówno ci bardzo aktywni fizycznie, jak i ci mniej aktywni, doświadczali przyśpieszonej progresji czasu relaksacji T2.

Uczestnicy projektu, którzy oddawali się wysoko intensywnej aktywności fizycznej, takiej jak bieganie, mieli o wiele bardziej zredukowaną chrząstkę oraz większe ryzyko osteoartrozy. Badania te sugerują, iż być może powinien istnieć jakiś optymalny poziom aktywności fizycznej, który pomoże nam uchronić chrzątkę stawową przed degeneracją.