"Zespół zbieractwa" groźną chorobą psychiczną
Syllogomania, znana również pod hasłami zespół zbieractwo i zespół Diogenesa to bardzo poważna choroba psychiczna. Objawia się maniakalnym nabywaniem, zbieraniem oraz trudnościami w pozbywaniu się zgromadzonych rzeczy o niskiej wartości.
Choroba ta powoduje obniżenie poziomu adaptacji lub całkowite wykluczenie z życia społecznego.
Wspomniany zespół Diogenesa to rozszerzona wersja zbieractwa objawiająca się, obok gromadzenia niepotrzebnych rzeczy, również zaniedbaniem higieny osobistej oraz nieprzestrzeganiem podstawowych zasad sanitarnych w miejscu zamieszkania.
Ten przypadek występuje w społeczeństwie rzadziej niż samo zbieractwo; szacuje się, że ma go ok. 0,05% populacji osób powyżej 60 roku życia. Natomiast ogólna liczba osób chorych na zbieractwo nie jest dokładnie znana, ponieważ zarówno w Polce, jak i na świecie ukazuje się niewiele badań i rozpraw psychologicznych dotyczących tego tematu. Może dlatego tak trudno społeczeństwu zaakceptować tą chorobę, ponieważ nie mają o niej i osobach chorych podstawowych informacji.
Z racji nielicznych badań prowadzonych na osobach chorych nie wiadomo dokładnie jakie podłoże może mieć zespół zbieractwa. Przewiduje się, że podstawą takiej aktywności mogą być różne schorzenia, a w szczególności zespół obsesyjno – kompulsywny (nerwica natręctw) – występuje aż u 18% chorych, charakterystycznym dla tego typu zachorowań jest potrzeba symetrii, sprawdzania i liczenia, obawy przed zabrudzeniem, obsesyjne myśli religijne.
Zobacz również:
Drugie podłoże może stanowić schizofrenia. W tej sytuacji, zbieranie nie musi mieć charakteru natrętnego, ale może wynikać z urojeń lub halucynacji. Trzecia baza to choroby mózgu, a zwłaszcza otępienie. Najczęściej choroba pojawia się, gdy zostaje uszkodzona pewna część mózgu, zwłaszcza znajdująca się w płacie czołowym. W takim wypadku zbieractwo może wynikać z niezrozumienia właściwej wartości rzeczy oraz społecznych skutków swojego postępowania.
Najnowsze badania donoszą, że przyczyna wystąpienia choroby tkwi w genach. Prace nad tym założeniem nadal trwają. Wcześniej wykazano, że wiele osób charakteryzujących się zespołem zbieractwa przeżyło w przeszłości jakieś traumatyczne doświadczenie – najczęściej dotyczyło to przemocy na tle seksualnym bądź utraty bliskiej osoby.
Ważnym czynnikiem stanowiącym o pojawieniu się choroby jest również osobowość osoby w okresie przedchorobowym. Najczęściej zbieractwo dotyka osób, które są lękliwe lub posiadają osobowość anankastyczną. Choroba ta ma charakter przewlekły. Nasila się wraz z poziomem lęku, napięcia psychicznego i sprawności intelektualnej chorej osoby. Im większy stres odczuwa chory (zwłaszcza związany z poczuciem utraty bezpieczeństwa), tym zbieractwo będzie się nasilać.
W przypadku podejrzenia u naszych bliskich wystąpienia choroby, należy niezwłocznie udać się do szpitala lub poradni, gdzie zostanie dokonane wnikliwe badania i przeprowadzony wywiad środowiskowy. Taka osoba zostanie również objęta pomocą psychologa.
Należy pamiętać, że takie osoby są często niesamodzielne, a ich zachowanie może zrażać większość społeczeństwa. Dlatego ważne jest, aby rodzina zajęła się chorym. Zespół zbieractwa można leczyć, natomiast jest to leczenie trudne. Również jego efekty będą w dużym stopniu zależały od podstawowej choroby i od współpracy chorej osoby z lekarzem lub psychologiem w czasie dłużej trwającego leczenia.
Komentarze do: "Zespół zbieractwa" groźną chorobą psychiczną (1)
Znane z autopsji
1Mój brat miał manie zbierania różnych rzeczy - od opakowań po soczkach, do puzzli z motywem koni. Z czasem z tego wyrósł, wiec chyba nie dopadła go ta choroba ;)... pokaż całość