Zmiany klimatyczne: Francja chce się przygotować do ocieplenia

Podczas gdy grupa IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change, Międzyrządowa Grupa Ekspertów ds. Zmian Klimatu) zebrała się w Brest w zeszłym tygodniu, francuska minister ekologii, pani Nathalie Kosciusko-Morizet przedstawiła plan mający na celu przygotowanie Francji do konsekwencji globalnego ocieplenia klimatu.

Jest to cały wachlarz 230 różnych środków, dotyczących dwudziestki sektorów, gdzie powinny zadziałać władze publiczne, aby zapobiec zagrożeniom związanym ze zmianami klimatu.

Według przewidywań Międzyrządowej Grupy Ekspertów ds. Zmian Klimatu, zebranych w Brest we Francji tydzień temu, antropogeniczne emisje gazów cieplarnianych wywołają wzrost średniej temperatury całej planety od 2 stopni do 3,5 stopnia do 2100 roku.

Jeśli głównym celem pozostaje załagodzenie tego efektu poprzez ograniczanie emisji gazów cieplarnianych, a w szczególności CO2, chodzi również o to, aby się do tego przystosować.

Na poziomie lokalnym, te zmiany klimatyczne będą miały liczne reperkusje. Plan dla klimatu, zaprezentowany przez panią minister ekologii Nathalie Kosciusko-Morizet zaczyna organizować adaptację kraju do konsekwencji, które są do przewidzenia na całym terytorium francuskim.

Długoterminowa polityka

Na plan ten przewidziano 171 000 000 euro, które mają być przeznaczone na wdrożenie nowych działań, a także 391 000 000 euro już przyznanych na program inwestycji przyszłości, a także 500 000 000 euro na „plan susza” oraz „plan szybkiego zanurzenia”, które już trwają i są przewidziane na okres 2011-2016. Programy te będą rewidowane co pięć lat, aby śledzić postępy badań w tym temacie.

Jak widzieliśmy to w okresie kanikuły w 2003 roku, albo podczas burzy Xyntia, każdy nieprzewidziany ekstremalny epizod klimatyczny może mieć ciężkie konsekwencje. Celem tutaj jest wyprzedzenie zmian, które nadejdą, aby przejście do cieplejszego klimatu z gwałtownymi, intensywniejszymi epizodami było tak tanie, jak to tylko możliwe.

Aby ustalić te działanie, Météo France i instytut  Pierre-Simon Laplace pracowały wspólnie nad konsekwencjami na poziomie Francji zwiększenia od 2 do 3,5 stopni średnich temperatur w 2100 roku. Wiele ogromnych celów zostało poruszonych, na przykład:

- oszczędzać i lepiej używać wodę;

- zbierać wiedzę na temat pojawiających się chorób oraz wzmacniać nadzór;

- przystosować lasy do klimatu w przyszłości;

- kontrolować infrastruktury transportu pod kątem klimatu przyszłości;

- wyprzedzać konsekwencje podnoszenia poziomu morza.

Liczne sektory odpowiedzialne

Każda z tych rzeczy dotyczy innego sektora działalności. Jeśli chodzi o wodę, na przykład, celem jest redukcja o 20% zużycia wody do 2020 roku.

Sieć wodociągowa powinna być odnowiona, aby ograniczyć maksymalnie przecieki. Produkcja energii wraz z poprawą skuteczności systemów schładzania w elektrowniach atomowych.

Rolnicy również będą zachęcani do zaprzestania uprawiania niektórych roślin, takich jak kukurydza, która pochłania bardzo dużo wody, na korzyść zbóż albo sorgo, których nawadnianie nie jest konieczne.

Leśnicy otrzymają pomoc, aby zrożnicować gatunki oraz eksploatować lasy w sposób mniej intensywny. Chodzi tutaj o sprzyjanie naturalnym zdolnościom adaptacyjnym oraz odporności na pożary, których ryzyko będzie większe w okresie długich susz.

Wzrost temperatur również sprzyja pożarom, ale będzie miał także inne konsekwencje. Gatunki południowe przesuną się na północ. Może więc pojawić się problem alergii na nowe pyłki albo chorób tropikalnych przeniesionych przez insekty, do tej pory przypisanych jedynie regionom najcieplejszym. Chodzi więc o przygotowanie i wykształcenie lekarzy, aby nie znaleść się nagle w pułapce.

Grupa Sante-Climat ma być utoworzona, co ma na celu szybkie alarmowanie władz publicznych w przypadku problemów oraz zapobieganie maksymalne sytuacjom kryzysowym.

A w końcu, innym ważnym zadaniem jest ochrona wybrzeża: topnienie lodowców dodaje wodę do oceanów, a jej ocieplenie powoduje jej stałe podnoszenie. Globalny poziom mórz wzrasta więc (20 cm od 1845 roku), a wzrost o jeden metr jest przewidywany na 2100 rok. Chodzi więc o przygotowanie wybrzeży na wyższy poziom wód, nadzorowanie erozji oraz liczenie się z ryzykiem podtopienia terenów w czasie burz.

Wszystkie te działania, pierwsze w tym rodzaju w całej Europie, zostały opracowane przez przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego, profesjonalistów oraz stowarzyszenia.

Ale jeśli nawet wczesna adaptacja do zmian zredukuje z pewnością koszty, które wiążą się z przejściem do klimatu cieplejszego, najlepszym sposobem na ograniczenie zniszczeń pozostaje redukcja emisji gazów cieplarnianych. Ponieważ poza tymi zjawiskami względnie przewidywalnymi, opisanymi, powyżej, wyrzucanie w dalszym ciągu ogromnych ilości dwutlenku węgla do atmosfery może nas doprowadzić do katastrofy klimatycznej.