Życie codzienne zakażonych HIV

Życie codzienne zakażonych HIV – praca, życie rodzinne, towarzyskie, możliwości, ograniczenia, gdzie szukać pomocy? W Polsce, codziennie 3 osoby dowiadują się, że mają HIV. Opierając się na różnych  szacunkach można również w przybliżeniu obliczyć ile osób dziennie się zakaża. Ale dane są tu różne i zależą od zastosowanego wzoru. Mogą być to równie dobrze 3 osoby dziennie, jak i 7 osób.

Jedno jest pewne, że zamiast maleć liczby zakażeń rosną wolno, stale, nieubłaganie.Ludzie wykonują test z różnych względów. Przypominają sobie o ryzykownym zdarzeniu sprzed lat lub z wczoraj, czasami robią test dla towarzystwa, lub bo wchodzą w nowy związek. Zdarza się, że impulsem  jest dobry artykuł , program, spot telewizyjny.Czasami upływa dużo czasu zanim znajdą w sobie odwagę na wykonanie testu. Czasami  nie mają czasu ani wpływu na przemyślenie decyzji. Zrobią im badanie w szpitalu bez ich wiedzy i zgody a czasami w ramach okresowych badań w pracy w pakiecie, za jednym pobraniem na wszystko.

Bez względu na to kiedy, jak i po co wykonują testy, wynik może być dodatni.

Masz HIV.  Właśnie dziś kończy się świat. Jest czarno i rozpaczliwie źle. Miałeś/aś plany, marzenia, nadzieje. Chciałeś/aś mieć dzieci, rodzinę, partnera, awansować zawodowo, wyjechać do pracy do Londynu, pójść na studia, ugotować obiad, wyprowadzić psa. Wszystko już poza Tobą. Jesteś sam, zupełnie sam i nie ma dla Ciebie przyszłości. W głowie kłębią się tysiące myśli. Nie wiesz jak dalej żyć, co z partnerem, czy przetrwacie w związku, czy powiedzieć o zakażeniu, a jak tak to komu. Czy może lepiej uciec. Tylko gdzie. Na  jak długo. Może od razu pójść na rentę. Zrezygnować z pracy. A może zapomnieć o wyniku? Wymazać gumką, zresetować informacje i żyć jakby nic się nie stało? A w ogóle jak to się mogło stać. Dlaczego JA? Co teraz będzie? Co HIV zmieni w moim życiu?

Wynik testu na HIV nie musi zmienić niczego.

W dalszym ciągu można  kochać, zakładać rodzinę, pracować, rozwijać się, podróżować po świecie,  posiadać dzieci, prowadzić życie towarzyskie, cieszyć się w pełni z życia. Bo HIV nie jest już w Polsce wyrokiem. Dostępne są najnowsze leki i wysokospecjalistyczne leczenie i to  zmieniło przebieg zakażenia. Dzięki lekom HIV mimo, że jest zakażeniem nieuleczalnym stał się zakażeniem przewlekłym.

Ale też wynik testu na HIV może dużo zmienić.

• Może spowodować, że stajemy się bardziej świadomi swojej śmiertelności i tego, że nic nie jest na zawsze, ani młodość, ani zdrowie, ani beztroska.
• Może zmienić relacje między  najbliższymi, którzy mogą okazać się już nie najbliżsi.
• Może ogólnie zmienić relacje między NAMI a NIMI bo jednak  HIV dzieli świat na MY zakażeni, ONI zdrowi.
• Może zmienić postrzeganie siebie, umniejszyć wartość we własnych oczach, bo przecież  HIV to margines, patologia, na marginesie, ewentualnie ciekawy eksponat.
• Może zmienić „tożsamość”. Do tej pory byłeś/aś prawnikiem, szanowanym dziennikarzem, mężczyzną, żoną teraz na pierwszym miejscu jest HIV. Myślisz o sobie - jestem osobą zakażoną HIV. Mam HIV. Jestem HIV.Inni też tak Ciebie mogą widzieć. Do tej pory byłeś/aś dobrze zapowiadającym się lekarzem, dojrzałym biznesmenem, osiedlowym fryzjerem, magistrem,  mechanikiem. Jeżeli, być może, zdarzy się, że powiesz o swoim HIV zaczniesz być  postrzegany przez pryzmat HIV. HIV będzie wyprzedzał Cie o pół kroku. Gdzieś w kąt odchodzą  Twoje osiągnięcia, sukcesy. Zostaje – Witamy – Oto osoba żyjąca z HIV.

Na przyzwyczajenie się do zakażenia  potrzeba czasu. Jedni potrzebują go więcej inni mniej. Jedni potrzebują wiedzy na temat HIV, spotykania się cyklicznie w grupach wsparcia, zmiany środowiska, zmiany pracy,  partnera, przyzwyczajeń. Inni przechodzą nad tym do porządku dziennego. Wizyta u lekarza, badania, porcja leków i życie „poza problemem” – jak najmniej kontaktów z innymi zakażonymi.
HIV nie musi a wręcz nie może determinować działania, życia. Człowiek nie jest chorobą. Nie jest grypą, żółtaczką, nie jest HIVem. Życie z HIV ma pewne ograniczenia, ale jest równie wartościowe jak życie bez HIV.