mam duzy problem

[landrynka _1980@tlen.pl]

Witam mam duzy problem i nie wiem co zrobic mam 26lat i przeszłam juz trzy operacje zwiazane z jajnikami miałam guzy na jajnikach i torbiele,od 13tego roku zycia zaczeły mi sie te wszystkie problemy ktore skonczyły sie operacjami ,w tej chwili jeden jajnik mi nie pracuje,pracuje mi tylko lewy co sie okazało teras pare dni temu gdy byłam u swojego ginekologa skarzac sie na silne bole podbrzusza powiedział mi ze musimy zrobic badania .Miałam zrobione usg dopochwowo bo przez brzuch nic nie widza gdyz mam tyle zrostów w brzuchu,po wykonaniu usg dopochwowo lekaz oznajmił mi ze lewy jajnik sklejił mi sie z macicą powiedział ze jest konieczna operacja. bardzo prosze o pomoc i doradzenie mi czy mam sie na nia zgodzic gdyz mimo ze przeszłam juz trzy operacje to i tak bardzo sie boje .Bardzo licze na odpowiedz.DZIEKUJE.

[Tomek]

Jeśli lekarz powiedział, że operacja jest konieczna, to powinnaś się zgodzić. Innego sposobu na zrosty nie ma.

[Paweł]

Mi sie zdaje żę pytanie jest nie czy sie zgodzić ale czy masz na tyle siły wewnętrznej :>

Dorosłej osobie która miała już sztyczność z operacjami nie bede tłumaczył medycznych wskazań do zabiegu, bo pewnie znasz je lepiej odemnie i wiesz bardzo dobrze że zabieg jest konieczny (przynajmniej z medycznego punktu widzenia)

Czasem tak jest że chce sie tym piperznąć głęboko gdzieś i nic nie robić każdy tak ma, naturalna sytacja. Ale to od nas zależy co zrobimy, w dużej mierze na powdzenie wielu rzeczy ma nasze nastawienie przed i po. A nasze nastawienie to własna ocena zdolności i możliwości nas samych, ocena sytacji w której sie znajdujemy oraz czynnik zewnętrzne. Najczęściej to te czynniki zewnętrzne pomagają nam a nawet czasem one same w sobie już kształtują naszą samoocene. Cieżko jest kolejny raz walczyć o własne zdrowie, mimo że tyle razy miało być już dobrze, tyle czasu i energii, wyć sie chce. I w takich przypadkach zawycie (dosłowne bądz przenośne) pomaga. Nie wiadomo dlaczego funkcjonuje mit człowieka potęrznego, silnego, nie podającego sie, radzącego sobie we wszystkich sytacjach, a gdy popatrzymy na kogoś kto nie daje sobie rady odrazu pojawia sie myśl że ta osoba nie ma szans. Wcale tak nie jest w praktyce. Proźba o pomoc, wsparcie, to nie oznaka słabości, to oznaka rozsądku i wytrwałości na pierwszy rzut oka wydaje sie że to nonsens, prosić o pomoc, wsparcie, wyżalać sie komuś i twierdzić że jest sie silnym. Racja tak to wygląda na poczatku, ale gdy sie zastanowić to ma to sens. Nikt nie rozwiąrze za Ciebie problemu braku wiary, czy strachu przed kolejną operacją. Za to może nieco odciązyć Cie. Czasem wystarczy prezjść sie z kimś w milczącym spacerze, a czasem trzeba kilku sesji rozmów na osobności bądz w grupach. Zastanów sie jaka metoda dałą by Ci chodz odrobinke ulgi. Ludzie znajdują przerózne sposoby aby dodać sobie otuchy:
-przyjaciele
-sport
-religia
-psycholog
Każda z tych form jest dobra. Pujście do kościoła czy rozmowa z psychologiem jest tak samo pomocna jak rozmowa z rodziną czy przyjacółmi. To nie musi być rozmowa na temat twojego problemu niech to będzie zainteresowanie Twoją osobą. W tedy jest łatwiej podjąć decyzje (w tym wypadku decyzje o zabiegu). Są różni ludzie, różne są ich losy, jedni nie wierzą w boga, drudzy uwazają psychologów za szarlatanów, trzeci nie mają rodziny bądz też nie mają z nimi dobrych stosunków, a niektórzy boją sie poprosić o wysłuchanie tych którzy mogli by ich wysłuchać.

Zastanów sie nad tym, czy warto ryzykować zdrowie? nie idąc na operacje. Może zanim podejmiesz decyzje waro rozejżeć sie nad przysłowiowym ramienie do wypłakania sie.

Nikt Cie do niczego nie zmusi, sama musisz ocenić na ile jesteś silna a na ile sił możesz czerpać od innych biorąc od nich optymizm, zaufanie, rade. Jeżeli siły brakuje w Tobie rozejżyj sie czy nie można doładować "akumulatorów" przy kimś