Problem ze zbyt wysokim głosem

[Jacek_89]

Witam!
Mam 20 lat i od 15 roku życia borykam się z takim problemem. Mój głos jest bardzo wysoki, brzmi jak głos kobiety. Teraz już trochę się do tego przyzwyczaiłem jednak jeszcze rok/dwa lata temu wizyta w sklepie, urzędzie, przedstawienie ustne jakiejś prezentacji było dla mnie ogromnym problemem. Dzisiaj też tak jest, nauczyłem się jednak z tym żyć.

To bardzo złożony problem i ciężko mi pisać na jego temat w usystematyzowany sposób. Kiedy miałem 16 lat (miałem wtedy kobiecy głos już od roku) złapałem lekkie przeziębienie. Po powrocie ze szkoły zauważyłem, że zacząłem mówić męskim głosem. To była prawdziwa ulga. Kiedy rodzice wrócili z pracy i usłyszeli, jak mówię, powiedzieli, że na pewno mam ostre zapalenie gardła i że nie mam się martwić, bo niedługo odzyskam mój normalny (czyli kobiecy) głos. Pamiętam tylko to, że byłem potwornie zawiedziony ich opinią, miałem nadzieję, że będę w końcu mówił jak normalny, zdrowy chłopak, jednak po usłyszeniu ich zdania powróciłem do wysokiego (dla mnie naprawdę obrzydliwego) głosu.

W wieku 16 lat zauważyłem również, że potrafię mówić dwoma głosami - tym wysokim i tym wg. moich rodziców "nienormalnym".
W domu, na uczelni oraz wśród znajomych używam wysokiego głosu. Nie wiem, jak zareagowaliby na rzekomo "nienormalny" głos, którego używam będąc gdzieś samemu, w sklepie itp. Wydaje mi się, że kiedy używam tego męskiego głosu, to ludzie nie reagują na niego zdziwieniem, chociaż nie jestem tego pewien. Chodzi o to, że jeszcze parę miesięcy temu używałem tylko wysokiego głosu i jestem przyzwyczajony do tego, że ludzie odbierali go ze zdziwieniem, kpiną, czasem słyszałem śmiechy za plecami. Kiedy rozmawiam z moim ojcem, często ( a w zasadzie bez przerwy) przedrzeźnia mój wysoki głos, wiem, że nie robi tego na złość, ale bardzo mnie to denerwuje. To dla mnie poniżające. Dlatego też żyję w takiej lekkiej paranoi, nie wiem czy mój męski głos też nie jest śmieszny.

Ostatnio poznałem pewną osobę przez internet i podczas naszego spotkania użyłem męskiego (czyli tego rzekomo "nienormalnego głosu) i usłyszałem od niej później, że mam bardzo miły "radiowy" głos. Nie wiem, czy mam w to wierzyć.

Mówienie głosem wysokim przysparza mi mnóstwo problemów. Kiedy mówię tym męskim, moje gardło/jabłko Adama (nie znam się na terminologii medycznej) jest rozluźnione. Kiedy mówię wysoko, mam uczucie, jakby jabłko Adama próbowało się "schować", tzn kiedy go dotykam, to jest bardziej spięte i jakby pomniejszone. Poza tym czasem mówiąc głosem wysokim czuję lekki ból, bo jabłko Adama "podchodzi" do góry. . Podczas dłuższej rozmowy głosem niskim, łapie mnie chrypka, czasem nie jestem nawet w stanie nic powiedzieć. Mówiąc głosem niskim nie mam takich problemów

Chciałbym, żeby ktoś posłuchał tego, jak mówię. Jestem gotów przesłać próbkę mojego głosu pocztą elektroniczną. Wiem, że przez dyktafon głos brzmi nieco inaczej. Parę razy już go nagrywałem i odsłuchiwałem. Moim zdaniem nie brzmi aż tak źle i nie rozumiem tamtej reakcji moich rodziców. Bardzo zależy mi na tym, żeby ktoś wydał obiektywną opinię. Jak już wspomniałem, większość czasu używam głosu wysokiego i mam tego szczerze dosyć, coraz mniej mówię, bo bardzo wstydzę się mojego głosu. Cały czas jestem ty poddenerwowany. Wiem, że może przesadzam, ale w końcu każdy ma jakieś problemy.

Z góry dziękuję wszystkie odpowiedzi/rady/formy pomocy:-)
Pozdrawiam,
Jacek