Rodzicielstwo bliskości, NVC - cz. II

[lizelotka]

Łobuz, w załączniku, który Ci na pw wysłała jest zapisana ta rozmowa, przeczytaj jak to wygląda
Natomiast ja unikam w rozmowach z Adasiem oceniania innych ludzi, mówiąc np że są źli. No bo jak? Jego trakturę nieoceniająco, za każdym zachowaniem szukam niezaspokojonej potrzeby, uczę go by tak samo postępował w stosunku do nas i innych ludzi, a jednocześnie sama lekko feruję oceny innym ludziom.
NVC to przecież właśnie nic innego jak zmiana sposobu patrzenia na ludzi, z oceniającego i nadającego etykietki np właśnie 'dobry' i 'zły', na patrzenie poprzez ich niezaspokojone potrzeby...
_________________


Przyjdzie taki czas, gdy wyda Ci się, że świat jest Twój... Poczujesz wiatr... powiesz...leć wietrzyku, a on Cię poniesie

[Łobuz]

Oczywiście, ja też staram się nie szastać ocenami.
Ale są naprawdę źli ludzie na tym świecie - bo np. niczym nie wytłumaczę sobie robienia krzywdy dzieciom (porywanie, pedofilia) i nie chcę aż tak bardzo zagłębiać się w tego rodzaju psychikę, aby tłumaczyć mojemu synkowi przyczyny takiego postępowania... Ci ludzi są źli - do szpiku kości...

Natomiast jeśli chodzi o sytuacje naszego dnia powszedniego (jak np. opisana przez Ciebie kradzież) - tu jak najbardziej warto pogadać z dzieckiem, wspólnie pomyśleć nad odpowiedzią na pytanie "dlaczego?", zastanowić się nad wszystkim z punktu widzenia obserwatora (Wy), złodzieja, czy osoby okradzionej... To, że Adaś na razie niewiele rozumie nie znaczy, że z każdym kolejnym słowem nie zrozumie coraz więcej...
_________________

[anetka]

Mnie się wydaje że dzieci dużo informacji przetearzają. Moj Michał ma tak że o coś pyta, rozmawiamy, wyjaśniam mu a na drugi dzień znowu to samo. I tak z wieloma tematami.
Teraz mamy etap co to jest pożyczka. Z reklamy to wziął. I wątek powielam chyba od miesiąca, jak słyszy w reklamie...
_________________

[Łobuz]

Tak, maluchy przetwarzają...
U nas teraz zainteresowanie kosmosem, planetami, meteorytami, życiem i śmiercią...
Adaś zafascynowany serią: "Stworzenie ziemi" z National geografic...

"A kiedy ziemia była kulą ognia, to kto wtedy żył?"
"A kto żyje, Adasiu?"
"Ludzie, rośliny i zwierzęta"
"A widziałeś tam ludzi, rośliny, czy zwierzęta?"
"To znaczy, że wtedy nic nie żyło?"
"Tak, synku."
"No bo życie wzięło się z wody ( nie pamiętam, abym go o tym również informowała...) a wtedy był sam ogień i nie było wody..."


Niesamowite takie towarzyszenie mu w tego typu odkryciach...
Tym bardziej, że mnie samą też interesują takie "kosmiczne" sprawy...
_________________

[anetka]

Lizelotka Czytam Twojego bloga i jak piszesz jakich czasem słów używa Twoj Adaś to czuję ulgę. Myślałam że masz super ułożone dziecko które nie krzyczy i ładnie mówi. Bo u nad na porzadku dziennym to słyszę dupa i dupa obsrana, dwa ulubione słowa mojego dziecka
_________________

[lizelotka]

Anetko, to jest tak że jakieś 80% czasu mam dziecko spokojne i do dogadania, pozostałe 20%, cóż..... Pozostałe 20% umieszczam na blogu

Dodano po 2 minutach:

Co do "pięknych" słów to u nas ostatnio obrywa się mocno przedszkolu, które jest kupą, jest śmierdzące i zepsute itp
_________________


Przyjdzie taki czas, gdy wyda Ci się, że świat jest Twój... Poczujesz wiatr... powiesz...leć wietrzyku, a on Cię poniesie

[anetka]

Mój Michał musi mieć ciągle jakieś zajęcie by być spokojnym. U nas proporcje raczej 60 % czasu spokojny a 40 % z odpałami uparty jak osioł

U nas dupa obsrana jest wszystko. Cokolwiek mu się nie spodoba to słuszę te słowa. Czasem wieczorem w łóżku słyszę "dobranoc dupo" ale to tak na wesoło
_________________

[Łobuz]

Z tego, co czytam, maluchy w tym wieku chyba przeżywają jakieś większe zainteresowanie kupą, tyłkiem, bąkami itp...
U nas podobnie. Jak żarty - to zawsze z kupą w roli głównej... Wtedy są najśmieszniejsze...

______________________________________________

Dziewczynki, mamy rodzinny sukces!
Jasio już zasypia z tatusiem!

Pierwszy wieczór był nieco niepewny - po przeleżeniu z tatą 20 minut w łóżku, mały zaczął się drzeć za mną - taki standard...
Poszłam, wetknęłam w dzioba cycusia - pociumkał, odwrócił się do mnie małym tyłkiem i ułożył się do spania, więc znów wyszłam z sypialni. Zasnął przy mężu. Widocznie potrzebował zapewnienia, że mama jest, że wszystko w porządku, że ta nowość z zasypianiem z tatą to nic złego.

Następnym razem mąż potrzebował 30 minut, aby uśpić malucha, wtedy nie było mnie w domu, więc żaden nie miał wyjścia. Jednak pobudka była już po kolejnych 30 minutach - widocznie Jaś jakoś to przeżywał, całą tę zmianę przyzwyczajeń.

Wczoraj i dziś poszło już łatwo.
Teraz usypiamy dzieci na zmianę, a jeśli chłopcy chcą zasnąć razem - to ja idę z nimi, a mąż ma chwilę dla siebie.

____________________________________________

Ja znowu z nowymi spostrzeżeniami.
Tym razem starszy synek.
Tematyką NVC zainteresowałam się w grudniu zeszłego roku. Minęło od tamtej pory 8 m-cy. Ale zmiany w synku są na dzień dzisiejszy naprawdę znaczne!

Dzisiaj Adaś już nie boi się zachowywać "po swojemu", gdy znajdzie się w zupełnie nowym towarzystwie. Ma odwagę na robienie tego, co go właśnie zainteresowało. Kiedyś to raczej był zalękniony Kurczak, który bał się zrobić krok, gdy się znalazł wśród obcych. Dziś często "zabiera ze sobą" inne dzieci do zabawy, wymyśla zabawy, proponuje, cuduje...

Wczoraj pierwszy raz byliśmy na zajęciach aikido.
Jest najmłodszy w grupie chłopców i wygląda tam, jak krasnal...

Mimo to odważnie ćwiczył z nimi, powtarzał po senseiu głośno wszystkie nowe japońskie słowa (jako jedyny!), a jak mu było za nudno, bo sensei akurat coś tłumaczył trudniejszego (wiele ćwiczeń było naprawdę skomplikowanych, jak dla 4-latka...), to latał wokół sali... W końcu postanowił chyba przyjść do mnie na ławeczkę i gdy mistrz powiedział:"Adaś, chodź, siadaj tu!", to on: "Ale ja chcę DO MAMY!" Niby nic, nie?.. Ale ja pamiętam doskonale czasy, kiedy był tak zalękniony, że bez słowa posłusznie by usiadł tłumiąc w sobie to, czego chce...

Poza tym jestem pod wrażeniem wieczornych rozmów z nim...
On potrafi podać człowiekowi takie trafne i proste rozwiązania niektórych sytuacji, że nie sposób już dłużej dyskutować na dany temat. Zaskakuje mnie swoją dziecięcą mądrością, której - serio tak uważam - nie powstydziłby się niejeden starszy człowiek!

Ostatnio znów było w naszym domu trochę nerwów i krzyku.
Musimy usiąść, porozmawiać, znaleźć jakieś nowe rozwiązania, jak postępować w takich chwilach. Adaś będzie uczestniczył w tej rozmowie, bo wiem, że poda nam przynajmniej jedną skuteczną propozycję.

Dzisiaj rozumiem, jak wiele straciłabym idąc drogą wymuszania, krzyku, rozkazów, poleceń oraz kar...
_________________

[anetka]

Łobuz ja Ci mogę tylko pogratulować i zasypiania Jasia z mężem i mądrego synka Adasia.
Chyba masz rację i widzę to po Tobie i Lizelotce że jednak ma to sens tylko trzeba chcieć.
A chcieć w pojedynkę jest niestety trudno. Ja się staram ile mogę, ale wybucham ( szczegolnie wieczorem jak nie mogę ich ogranąć do spania bo Paweł już śpiący a Michał jeszcze w wannie siedzi i ma czas na wszystko) i często rano jak Paweł pół nocy nie śpi a Michał wstaje lewą nogą i wszystko na nie. Na pewno jest inaczej niż kiedyś bo niekiedy po prostu przemilczam jego krzyki i złe humory ale czasem się nie da.
U nas wdomu jest za mało rozmów i to między mną i mężem i między dziećmi. Walczę o to by przy posiłku nie włanczać telewizji, by rozmawiać ale to jak walka czasem z wiatrakami. Dużo chciałabym zmienić ale czasem wygodniej krzyknąć albo powiedzieć idziemy spać bo jak nie to dzisiaj nie czytam bajki.

Dzisiaj chłopakom dałam zadanie że mają pod wieczor praygotować ognisko i teochę posiedzimy, zobaczymy co z tego wyjdzie.
_________________

[Łobuz]