zespół Edwardsa

[jp24]

Witajcie ja tez ciesze sie ze sa wsrod nas mamusie ze zdrowymi dzieciaczkami Mamo Oliwo moj maz tez kiedy dowiedzial sie o chorobie malej i dlugo jeszcze potem caly czas mowil ze on juz chyba sie nie zdecyduje ze nie chce przechodzic tego cierpienia i stresu jeszcze raz.. wtedy ja go pocieszlam i mowilam ze przeciez nie mozemy sie poddac ze zycie nei moze byc tak niesprawiedliwe..a teraz jest odwrotnie to on bardziej jest za a ja nie jestem i nie wiem czy kiedy kolwiek bede gotowa.. czuje ze chce kiedy widze kobiety w ciazy mysle sobie jakbylo by wspaniale miec brzuszek i wiecie co chyba na samym poczatku ciazy nie docenialam tego wydawalo mi sie takie normalne a teraz po tym wsyztskim uwazam to za cud urodzic zdrowego dzieciaczka a brzuszki sa dla mnie piekne.. boje sie tylko bo wiem ze zycie bywa niesprawiedliwe i ze znowu bedzie cos nie tak..wiem ze pewnie i tak jesli cos takiego mialoby miejsce to choc mowie ze tego nie przezyje przezylabym tylko chodzi o ta niesprawiedliwosc tyle dzieciaczkow jest porzucanych przez rodzicow a inni udzie ktorzy staraliby sie wychowac jak nejlepiej maja takie przejscia.. dlatego boje sie.. caly czas waham sie czy robic ten kariotyp czy nie.. termin porady mam na czerwiec i mimo ze podlugich rozmowach telefonicznych genetyk na moje stwierdzenie "a czy jesli kolejne dzieciatko znowu bedzie chore to wtedy tez powie mi ze te badania sa niepotrzebne" stwierdzil ze da mi skierowanie ze wzgledu na moja sytuacje psychiczna.. no ale czy tak bedize i ile bede musial znowu czekac na to badanie:/ i na wyniki:/ Trzymajcie sie wszystkie cieplo i czekam na same dobre wiadomosci... Pozdrawiam

[wind_of_hope]

temat zamykam. z uwagi przekroczenia 40 stron.
na dalsze pogaduchy zapraszam tutaj -->


http://www.biomedical.pl/forum/tutaj-vp103769.html#103769
_________________